1 Italya'ya dogru yelken açmamiza karar verilince, Pavlus'la öteki bazi tutuklulari Avgustus taburundan Yulius adli bir yüzbasiya teslim ettiler.
2 Asya Ili'nin* kiyilarindaki limanlara ugrayacak olan bir Edremit gemisine binerek denize açildik. Selanik'ten Makedonyali Aristarhus da yanimizdaydi.
3 Ertesi gün Sayda'ya ugradik. Pavlus'a dostça davranan Yulius, ihtiyaçlarini karsilamalari için dostlarinin yanina gitmesine izin verdi.
4 Oradan yine denize açildik. Rüzgar ters yönden estigi için Kibris'in rüzgar altindan geçtik.
5 Kilikya ve Pamfilya açiklarindan geçerek Likya'nin Mira Kenti'ne geldik.
6 Orada, Italya'ya gidecek bir Iskenderiye gemisi bulan yüzbasi, bizi o gemiye bindirdi.
7 Günlerce agir agir yol alarak Knidos Kenti'nin açiklarina güçlükle gelebildik. Rüzgar bize engel oldugundan Salmone burnundan dolanarak Girit'in rüzgar altindan geçtik.
8 Kiyi boyunca güçlükle ilerleyerek Laseya Kenti'nin yakinlarinda bulunan ve Güzel Limanlar denilen bir yere geldik. [1]
9 Epey vakit kaybetmistik; oruç günü bile geçmisti. O mevsimde deniz yolculugu tehlikeli olacakti. Bu nedenle Pavlus onlari uyardi: "Efendiler" dedi, "Bu yolculugun yalniz yük ve gemiye degil, canlarimiza da çok zarar ve ziyan getirecegini görüyorum."
10 (#27:9)
11 Ama yüzbasi, Pavlus'un söylediklerini dinleyecegine, kaptanla gemi sahibinin sözüne uydu.
12 Liman kislamaya elverisli olmadigindan gemidekilerin çogu, oradan tekrar denize açilmaya, mümkünse Feniks'e ulasip kisi orada geçirmeye karar verdiler.Feniks, Girit'in lodos ve karayele kapali bir limanidir.
13 Güneyden hafif bir rüzgar esmeye baslayinca, bekledikleri anin geldigini sanarak demir aldilar; Girit kiyisini yakindan izleyerek ilerlemeye basladilar.
14 Ne var ki, çok geçmeden karadan Evrakilon denen bir kasirga koptu.
15 Kasirgaya tutulan gemi rüzgara karsi gidemeyince, kendimizi sürüklenmeye biraktik.
16 Gavdos denen küçük bir adanin rüzgar altina siginarak geminin filikasini güçlükle saglama alabildik.
17 Filikayi yukari çektikten sonra halatlar kullanarak gemiyi alttan kusattilar. Sirte Körfezi'nin sigliklarinda karaya oturmaktan korktuklari için yelken takimlarini indirip kendilerini sürüklenmeye biraktilar.
18 Firtina bizi bir hayli hirpaladigi için ertesi gün gemiden yük atmaya basladilar.
19 Üçüncü gün geminin takimlarini kendi elleriyle denize attilar.
20 Günlerce ne günes ne de yildizlar göründü. Firtina da olanca siddetiyle sürdügünden, artik kurtulus umudunu tümden yitirmistik.
21 Adamlar uzun zaman yemek yiyemeyince Pavlus ortaya çikip söyle dedi: "Efendiler, beni dinleyip Girit'ten ayrilmamaniz, bu zarar ve ziyana ugramamaniz gerekirdi.
22 Simdi size ögüdüm su: Cesur olun! Gemi mahvolacak, ama aranizda hiçbir can kaybi olmayacak.
23 Çünkü kendisine ait oldugum, kendisine kulluk ettigim Tanri'nin bir melegi bu gece yanima gelip dedi ki, 'Korkma Pavlus, Sezar'in* önüne çikman gerekiyor. Dahasi Tanri, seninle birlikte yolculuk edenlerin hepsini sana bagislamistir.'
24 (#27:23)
25 Bunun için efendiler, cesur olun! Tanri'ya inaniyorum ki, her sey tipki bana bildirildigi gibi olacak.
26 Ancak bir adada karaya oturmamiz gerekiyor."
27 On dördüncü gece Iyon Denizi'nde sürükleniyorduk. Gece yarisina dogru gemiciler karaya yaklastiklarini sezinlediler.
28 Denizin derinligini ölçtüler ve yirmi kulaç oldugunu gördüler. Biraz ilerledikten sonra bir daha ölçtüler, on bes kulaç oldugunu gördüler.
29 Kayaliklara bindirmekten korkarak kiçtan dört demir attilar ve günün tez dogmasi için dua ettiler.
30 Bu sirada gemiciler gemiden kaçma girisiminde bulundular. Bas taraftan demir atacaklarmis gibi yapip filikayi denize indirdiler.
31 Ama Pavlus yüzbasiyla askerlere, "Bunlar gemide kalmazsa, siz kurtulamazsiniz" dedi.
32 Bunun üzerine askerler ipleri kesip filikayi denize düsürdüler.
33 Gün dogmak üzereyken Pavlus herkesi yemek yemeye çagirdi. "Bugün on dört gündür kaygili bir bekleyis içindesiniz, hiçbir sey yemeyip aç kaldiniz" dedi.
34 "Bunun için size rica ediyorum, yemek yiyin. Kurtulusunuz için bu gerekli.Hiçbirinizin basindan tek kil bile eksilmeyecektir."
35 Pavlus bunlari söyledikten sonra ekmek aldi, hepsinin önünde Tanri'ya sükretti, ekmegi bölüp yemeye basladi.
36 Hepsi bundan cesaret alarak yemek yedi.
37 Gemide toplam iki yüz yetmis alti kisiydik.
38 Herkes doyduktan sonra, bugdayi denize bosaltarak gemiyi hafiflettiler.
39 Gündüz olunca gördükleri karayi taniyamadilar. Ama kumsali olan bir körfez farkederek, mümkünse gemiyi orada karaya oturtmaya karar verdiler.
40 Demirleri kesip denizde biraktilar. Ayni anda dümenlerin iplerini çözüp ön yelkeni rüzgara vererek kumsala yöneldiler.
41 Gemi bir kum yükseltisine çarpip karaya oturdu. Geminin basi kuma saplanip kimildamaz oldu, kiç tarafi ise dalgalarin siddetiyle dagilmaya basladi.
42 Askerler, tutuklulardan hiçbiri yüzerek kaçmasin diye onlari öldürmek niyetindeydi.
43 Ama Pavlus'u kurtarmak isteyen yüzbasi askerleri bu düsünceden vazgeçirdi. Önce yüzme bilenlerin denize atlayip karaya çikmalarini, sonra geriye kalanlarin, kiminin tahtalara kiminin de geminin öbür döküntülerine tutunarak onlari izlemesini buyurdu. Böylelikle herkes sag salim karaya çikti.