1 Ey kiyi halklari, isitin beni, Uzaktaki halklar, iyi dinleyin. RAB beni ana rahmindeyken çagirdi, Annemin karnindayken adimi koydu.
2 Agzimi keskin kiliç yapti, Elinin gölgesinde gizledi beni. Beni keskin bir ok yapti, Kendi ok kilifina sakladi.
3 Bana, "Kulumsun, ey Israil, Görkemimi senin araciliginla gösterecegim" dedi.
4 Ama ben, "Bosuna emek verdim" dedim, "Gücümü bos yere, bir hiç için tükettim. RAB yine de hakkimi savunur, Tanrim yaptiklarimin karsiligini verir."
5 Kulu olmam için, Yakup soyunu kendisine geri getirmem, Israil'i önünde toplamam için Rahimde beni biçimlendiren RAB simdi söyle diyor: -O'nun gözünde onurluyum, Tanrim bana güç kaynagi oldu.-
6 "Yakup'un oymaklarini canlandirmak, Sag kalan Israilliler'i geri getirmek için Kulum olman yeterli degil. Seni uluslara isik yapacagim. Öyle ki, kurtarisim yeryüzünün dört bucagina ulassin." [1]
7 Insanlarin hor gördügüne, Uluslarin igrendigine, Egemenlerin kulu olana Israil'in Kurtaricisi ve Kutsali RAB diyor ki, "Seni seçmis olan Israil'in Kutsali sadik RAB'den ötürü Krallar seni görünce ayaga kalkacak, Önderler yere kapanacak."
8 RAB söyle diyor: "Lütuf zamaninda seni yanitlayacagim, Kurtulus günü sana yardim edecek, Seni koruyacagim. Seni halka antlasma olarak verecegim. Öyle ki, yikik ülkeyi yeniden kurasin, Mülk olarak yeni sahiplerine veresin.
9 Tutsaklara, 'Çikin, Karanliktakilere, 'Disari çikin diyeceksin. Yol boyunca beslenecek, Her çiplak tepede otlak bulacaklar. [2]
10 Acikmayacak, susamayacaklar, Kavurucu sicak ve günes çarpmayacak onlari. Çünkü onlara merhamet eden kendilerine yol gösterecek Ve onlari pinarlara götürecek.
11 Bütün daglarimi yola dönüstürecegim, Anayollarim yükseltilecek.
12 Iste halkim ta uzaklardan, Kimi kuzeyden, kimi batidan, kimi de Sinim'den gelecek."
13 Ey gökler, sevinçle haykirin, Neseyle cos, ey yeryüzü! Ey daglar, sevinç çigliklarina katilin, Çünkü RAB halkini avutacak, Ezilene merhamet gösterecek.
14 Oysa Siyon, "RAB beni terk etti, Rab beni unuttu" diyordu.
15 Ama RAB, "Kadin emzikteki çocugunu unutabilir mi?" diyor, "Rahminden çikan çocuktan sevecenligi esirger mi? Kadin unutabilir, Ama ben seni asla unutmam. [3] [4]
16 Bak, adini avuçlarima kazidim, Duvarlarini gözlüyorum sürekli.
17 Ogullarin kosar adim geliyor, Seni yikip viran edenlerse çikip gidecek.
18 Basini kaldir da çevrene bir bak: Hepsi toplanmis sana geliyor. Ben RAB, varligim hakki için diyorum ki, Onlarin hepsi senin süsün olacak, Bir gelin gibi takinacaksin onlari.
19 "Çünkü yikilmis, viraneye dönmüstün, Ülken yerle bir olmustu. Ama simdi halkina dar geleceksin, Seni harap etmis olanlar senden uzak duracaklar.
20 Yitirdigini sandigin çocuklarinin sesini yine duyacaksin: 'Burasi bize dar geliyor, Yasayacak bir yer ver bize diyecekler.
21 O zaman içinden, 'Kim dogurdu bunlari bana? diyeceksin, 'Çocuklarimi yitirmistim, doguramiyordum. Sürgüne gönderilmis, dislanmistim. Öyleyse bunlari kim büyüttü? Yapayalniz kalmistim, Nereden çikip geldi bunlar?"
22 Egemen RAB diyor ki, "Bakin, uluslara elimle isaret verdigimde, Sancagimi yükselttigimde halklara, Senin ogullarini kucaklarinda getirecek, Kizlarini omuzlarinda tasiyacaklar.
23 Krallar size babalik, Prensesler sütannelik yapacak, Yüzüstü yere kapanip Ayaklarinin tozunu yalayacaklar. O zaman benim RAB oldugumu anlayacaksin. Bana umut baglayan utandirilmayacak."
24 Güçlünün ganimeti elinden alinabilir mi? Zorbanin elindeki tutsak kurtulabilir mi?
25 Ama RAB diyor ki, "Evet, güçlünün elindeki tutsaklar alinacak, Zorbanin aldigi ganimet de kurtarilacak. Seninle çekisenle ben çekisecegim, Senin çocuklarini ben kurtaracagim.
26 Sana zulmedenlere kendi etlerini yedirecegim, Tatli sarap içmis gibi kendi kanlariyla sarhos olacaklar. Böylece bütün insanlar bilecek ki Seni kurtaran RAB benim; Kurtaricin, Yakup'un Güçlüsü benim."