1 RAB'bin Tapinagi'nin bas görevlisi Immer oglu Kâhin Pashur, Yeremya'nin böyle peygamberlik ettigini duyunca,
2 onun dövülüp RAB'bin Tapinagi'nin Yukari Benyamin Kapisi'ndaki tomruga vurulmasini buyurdu.
3 Ertesi gün Pashur kendisini tomruktan saliverince, Yeremya ona, "RAB sana Pashur degil, Magor-Missaviv*fo* adini verdi" dedi,
4 "RAB diyor ki, 'Seni de dostlarini da yildiracagim. Dostlarinin düsman kiliciyla düstügünü gözlerinle göreceksin. Bütün Yahuda'yi Babil Krali'nin eline teslim edecegim; onlari Babil'e sürecek ya da kiliçtan geçirecek.
5 Bu kentin bütün zenginligini -ürününü, degerli esyalarini, Yahuda krallarinin hazinelerini- düsmanlarinin eline verecegim. Hepsini yagmalayip Babil'e götürecekler.
6 Sana gelince, ey Pashur, sen de evinde yasayanlarin hepsi de Babil'e sürüleceksiniz. Sen de kendilerine yalan peygamberlik ettigin bütün dostlarin da orada ölüp gömüleceksiniz."
7 Beni kandirdin, ya RAB, Ben de kandim. Bana üstün geldin, beni yendin. Bütün gün alay konusu oluyorum, Herkes benimle egleniyor.
8 Çünkü konustukça feryat ediyor, Siddet diye, yikim diye haykiriyorum. RAB'bin sözü yüzünden bütün gün yeriliyor, Gülünç duruma düsüyorum.
9 "Bir daha onu anmayacak, O'nun adina konusmayacagim" desem, Sözü kemiklerimin içine hapsedilmis, Yüregimde yanan bir ates sanki. Onu içimde tutmaktan yoruldum, Yapamiyorum artik.
10 Birçogunun, "Her yer dehset içinde! Suçlayin! Suçlayalim onu!" diye fisildastigini duydum. Bütün güvendigim insanlar düsmemi gözlüyor, "Belki kanar, onu yeneriz, Sonra da öcümüzü aliriz" diyorlar.
11 Ama RAB güçlü bir savasçi gibi benimledir. Bu yüzden bana eziyet edenler tökezleyecek, Üstün gelemeyecek, Basarisizliga ugrayip büyük utanca düsecekler; Onursuzluklari sonsuza dek unutulmayacak. [1]
12 Ey dogru kisiyi sinayan, Yüregi ve düsünceyi gören Her Seye Egemen RAB! Davami senin eline birakiyorum. Onlardan alacagin öcü göreyim!
13 Ezgiler okuyun RAB'be! Övün RAB'bi! Çünkü yoksulun canini kötülerin elinden O kurtardi.
14 Lanet olsun dogdugum güne! Kutlu olmasin annemin beni dogurdugu gün!
15 "Bir oglun oldu!" diyerek babama haber getiren, Onu sevince bogan adama lanet olsun!
16 RAB'bin acimadan yerle bir ettigi Kentler gibi olsun o adam! Sabah feryatlar, Öglen savas naralari duysun!
17 Çünkü beni annemin rahminde öldürmedi; Annem mezarim olur, Rahmi hep gebe kalirdi.
18 Neden ana rahminden çiktim? Dert, üzüntü görmek, Ömrümü utanç içinde geçirmek için mi?