1 "Yasama gücüm tükendi, günlerim kisaldi, Mezar gözlüyor beni.
2 Çevremi alaycilar kusatmis, Gözümü onlarin asagilamasiyla açip kapiyorum.
3 "Ey Tanri, kefilim ol kendine karsi, Baska kim var bana güvence verecek?
4 Çünkü onlarin aklini anlayisa kapadin, Bu yüzden onlari zafere kavusturmayacaksin.
5 Para için dostlarini satan adamin Çocuklarinin gözünün feri söner.
6 "Tanri beni insanlarin diline düsürdü, Yüzüme tükürmekteler.
7 Kederden gözümün feri söndü, Kollarim bacaklarim çirpi gibi.
8 Dürüst insanlar buna sasiyor, Suçsuzlar tanrisizlara saldiriyor.
9 Dogrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
10 "Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranizda bir bilge bulamayacagim.
11 Günlerim geçti, tasarilarim, Dileklerim suya düstü.
12 Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanliga 'Isik yakindir diyorlar.
13 Ölüler diyarini evim diye gözlüyorsam, Yatagimi karanliga seriyorsam,
14 Çukura 'Babam, Kurda 'Annem, kizkardesim diyorsam, [1]
15 Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?
16 Umut benimle ölüler diyarina mi inecek? Topraga birlikte mi girecegiz?"