1 Saldiri altindasin, ey Ninova, surlarini koru, Yolu gözle, belini dogrult, topla bütün gücünü.
2 Çünkü RAB Yakup'un soyunu Israil'in eski görkemine kavusturacak; Düsmanlari onlari perisan edip asmalarini harap etmis olsa bile.
3 Askerlerinin kalkanlari kipkizil, Yigitler allar kusanmis. Savas arabalarinin demirleri hazirlik günü nasil da parildiyor! Çam mizraklar sallaniyor havada.
4 Sokaklardan firtina gibi geçiyor savas arabalari, Meydanlardan kosusuyorlar her yöne, Simsek gibi segirtiyorlar. Görünüsleri mesalelerden farksiz.
5 Ninova Krali topluyor seçkin askerlerini, Ama sendeliyorlar yolda. Saldiranlar kent surlarina dogru segirtiyor, Siperler kuruluyor.
6 Irmaklarin kapilari açildi Ve yerle bir oldu saray.
7 Tanri'nin dedigi oldu, soyup götürdüler kenti. Güvercinler gibi inliyor kadin köleler, Gögüslerini döverek.
8 Kaçip gidiyor Ninova halki, Bosalan bir havuzun suyu gibi, "Durun, durun!" diye bagiriyorlar, Ama geri dönüp bakan yok.
9 Yagmalayin altinini, gümüsünü, Yok servetinin sonu. Her tür degerli esyayla dolup tasiyor.
10 Yikildi, yerle bir oldu, viraneye döndü Ninova. Eriyor yürekler, Bükülüyor dizler, titriyor bedenler, Herkesin beti benzi soluyor.
11 Aslanlarin inine, Yavru aslanlarin beslendigi yere ne oldu? Aslanla disisinin ve yavrularinin korkusuzca gezindigi yere ne oldu?
12 Aslan, yavrularina yetecek kadarini avladi, Disileri için avini bogazladi. Magarasini avladiklariyla, Inini kurbanlariyla doldurdu.
13 Her Seye Egemen RAB, "Sana karsiyim" diyor, "Yakacagim savas arabalarini, Dumanlari tütecek. Genç aslanlarini kiliç yiyip tüketecek. Yeryüzünde av birakmayacagim sana Ulaklarinin sesi isitilmeyecek artik." [1]