1 Musa Kûslu* bir kadinla evlenmisti. Bundan dolayi Miryam'la Harun onu yerdiler. [1]
2 "RAB yalniz Musa araciligiyla mi konustu?" dediler, "Bizim araciligimizla da konusmadi mi?" RAB bu yakinmalari duydu.
3 Musa yeryüzünde yasayan herkesten daha alçakgönüllüydü. [2]
4 RAB ansizin Musa, Harun ve Miryam'a, "Üçünüz Bulusma Çadiri'na gelin" dedi. Üçü de gittiler.
5 RAB bulut sütununun içinde indi. Çadirin kapisinda durup Harun'la Miryam'i çagirdi. Ikisi ilerlerken
6 RAB onlara seslendi: "Sözlerime kulak verin: Eger aranizda bir peygamber varsa, Ben RAB görümde kendimi ona tanitir, Onunla düste konusurum. [3]
7 Ama kulum Musa öyle degildir. O bütün evimde sadiktir.
8 Onunla bilmecelerle degil, Açikça, yüzyüze konusurum. O RAB'bin suretini görüyor. Öyleyse kulum Musa'yi yermekten korkmadiniz mi?"
9 RAB onlara öfkelenip oradan gitti.
10 Bulut çadirin üzerinden ayrildiginda Miryam deri hastaligina yakalanmis, kar gibi bembeyaz olmustu. Harun Miryam'a bakti, deri hastaligina yakalandigini gördü.
11 Musa'ya, "Ey efendim, lütfen akilsizca isledigimiz günahtan ötürü bizi cezalandirma" dedi,
12 "Miryam etinin yarisi yenmis olarak ana rahminden çikan ölü bir bebege benzemesin."
13 Musa RAB'be, "Ey Tanri, lütfen Miryam'i iyilestir!" diye yakardi.
14 RAB, "Babasi onun yüzüne tükürseydi, yedi gün utanç içinde kalmayacak miydi?" diye karsilik verdi, "Onu yedi gün ordugahtan uzaklastirin, sonra geri getirilsin."
15 Böylece Miryam yedi gün ordugahtan uzaklastirildi, o geri getirilene dek halk yola çikmadi.
16 Bundan sonra halk Haserot'tan ayrilip Paran Çölü'nde konakladi.