1 Bilge kisi terbiye edilmeyi sever, Alayci kisi azarlansa da aldirmaz.
2 Iyi insan agzindan çikan sözler için ödüllendirilir, Ama hainlerin soludugu zorbaliktir.
3 Dilini tutan canini korur, Ama bosbogazin sonu yikimdir.
4 Tembel caninin çektigini elde edemez, Çaliskanin istekleriyse tümüyle yerine gelir.
5 Dogru kisi yalandan nefret eder, Kötünün sözleriyse igrençtir, yüzkarasidir.
6 Dogruluk dürüst yasayani korur, Kötülük günahkâri yikar.
7 Kimi hiçbir seyi yokken kendini zengin gösterir, Kimi serveti çokken kendini yoksul gösterir. [1]
8 Kisinin serveti gün gelir canina fidye olur, Oysa yoksul kisi tehdide aldirmaz.
9 Dogrularin isigi parlak yanar, Kötülerin çirasi söner.
10 Kibirden ancak kavga çikar, Ögüt dinleyense bilgedir.
11 Havadan kazanilan para yok olur, Azar azar biriktirenin serveti çok olur.
12 Ertelenen umut hayal kirikligina ugratir, Yerine gelen dilekse yasam verir.
13 Uyarilara kulak asmayan bedelini öder, Buyruklara saygili olansa ödülünü alir.
14 Bilgelerin ögrettikleri yasam kaynagidir, Insani ölüm tuzaklarindan uzaklastirir.
15 Sagduyulu davranis sayginlik kazandirir, Hainlerin yoluysa yikima götürür. [2]
16 Ihtiyatli kisi isini bilerek yapar, Akilsiz kisiyse ahmakligini sergiler.
17 Kötü ulak belaya düser, Güvenilir elçiyse sifa getirir.
18 Terbiye edilmeye yanasmayani Yokluk ve utanç bekliyor, Ama azara kulak veren onurlandirilir.
19 Yerine getirilen dilek mutluluk verir. Akilsiz kötülükten uzak kalamaz.
20 Bilgelerle oturup kalkan bilge olur, Akilsizlarla dost olansa zarar görür.
21 Günahkârin pesini felaket birakmaz, Dogrularin ödülüyse gönençtir.
22 Iyi kisi torunlarina miras birakir, Günahkârin servetiyse dogru kisiye kalir.
23 Yoksulun tarlasi bol ürün verebilir, Ama haksizlik bunu alip götürür.
24 Oglundan degnegi esirgeyen, onu sevmiyor demektir. Seven baba özenle terbiye eder.
25 Dogru kisinin yeterince yiyecegi vardir, Kötünün karniysa aç kalir.