1 Defalarca azarlandigi halde dikbaslilik eden, Ansizin yikima ugrayacak, çare yok.
2 Dogru kisiler çogalinca halk sevinir, Kötü kisi hükümdar olunca halk inler.
3 Bilgeligi seven babasini sevindirir, Fahiselerle dostluk eden malini yitirir.
4 Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Agir vergiler koyansa çökertir.
5 Baskasini pohpohlayan kisi, Ona tuzak kurar.
6 Kötünün baskaldirisi kendine tuzak olur, Dogru kisiyse ezgi söyler ve sevinir.
7 Dogru kisi yoksullarin hakkini verir, Kötü kisi hak hukuk nedir bilmez.
8 Alayci kisiler kentleri bile karistirir, Bilgelerse öfkeyi yatistirir.
9 Bilge kisiyle davasi olan ahmak Kizar, alay eder ve rahat vermez.
10 Kana susamislar dürüst kisiden nefret eder, Dogrularsa onun canini korur.
11 Akilsiz hep patlamaya hazirdir, Bilgeyse öfkesini dizginler.
12 Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
13 Zorbayla yoksulun ortak bir noktasi var: Ikisinin de gözünü açan RAB'dir.
14 Yoksullari adaletle yöneten kralin Tahti hep güvenlikte olur.
15 Degnekle terbiye bilgelik kazandirir, Kendi haline birakilan çocuksa annesini utandirir.
16 Kötüler çogalinca baskaldiri da çogalir, Ama dogrular onlarin düsüsünü görecektir.
17 Oglunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hosnut edecektir.
18 Tanrisal esinden yoksun olan halk Sinir tanimaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa'yi yerine getirene!
19 Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
20 Sözünü tartmadan konusan birini taniyor musun? Akilsizin durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
21 Çocuklugundan beri kölesini simartan, Sonunda cezasini çeker.
22 Öfkeli kisi çekisme yaratir, Huysuz kisinin baskaldirisi eksik olmaz. [1]
23 Kibir insani küçük düsürür, Alçakgönüllülükse onur kazandirir.
24 Hirsizla ortak olanin düsmani kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildigini söylemez.
25 Insandan korkmak tuzaktir, Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
26 Hükümdarin gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB'dir insana adalet saglayan.
27 Dogrular haksizlardan igrenir, Kötüler de dürüst yasayanlardan.