1 Oglum, bilgeligime dikkat et, Akillica sözlerime kulak ver.
2 Böylelikle her zaman saggörülü olur, Dudaklarinla bilgiyi korursun. [1]
3 Zina eden kadinin bal damlar dudaklarindan, Agzi daha yumusaktir zeytinyagindan.
4 Ama sonu pelinotu kadar aci, Iki agizli kiliç kadar keskindir.
5 Ayaklari ölüme gider, Adimlari ölüler diyarina ulasir.
6 Yasama giden yolu hiç düsünmez, Yollari dolasiktir, ama farkinda degil.
7 Oglum, simdi beni dinle, Agzimdan çikan sözlerden ayrilma.
8 Öyle kadinlardan uzak dur, Yaklasma evinin kapisina.
9 Yoksa onurunu baskalarina, Yillarini bir gaddara kaptirirsin.
10 Varini yogunu yer bitirir yabancilar, Emegin baska birinin evini bayindir kilar.
11 Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etinle bedenin tükendiginde.
12 "Egitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüregim uyarilari neden önemsemedi?" dersin.
13 "Ögretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni egitenlere kulak vermedim.
14 Halkin ve toplulugun arasinda Tam bir yikimin esigine gelmisim."
15 Suyu kendi sarnicindan, Kendi kuyunun kaynagindan iç.
16 Pinarlarin sokaklari, Akarsularin meydanlari mi sulamali?
17 Yalniz senin olsun onlar, Paylasma yabancilarla.
18 Çesmen bereketli olsun Ve gençken evlendigin karinla mutlu ol.
19 Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Askiyla sürekli cos.
20 Oglum, neden ahlaksiz bir kadinla cosasin, Neden baska birinin karisini koynuna alasin?
21 RAB insanin tuttugu yolu gözler, Attigi her adimi denetler.
22 Kötü kisiyi kendi suçlari ele verecek, Günahinin kemendi kiskivrak baglayacak onu.
23 Asiri ahmakligi onu yoldan çikaracak, Terbiyeyi umursamadigi için ölecek.