1 Kurtar beni, ya RAB, sadik kulun kalmadi, Güvenilir insanlar yok oldu.
2 Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor. [1]
3 Sustursun RAB dalkavuklarin agzini, Büyüklenen dilleri.
4 Onlar ki, "Dilimizle kazaniriz, Dudaklarimiz emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?" derler.
5 "Simdi kalkacagim" diyor RAB, "Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtulusu verecegim onlara."
6 RAB'bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmis, Yedi kez aritilmis gümüse benzer.
7 Sen onlari koru, ya RAB, Bu kötü kusaktan hep uzak tut!
8 Insanlar arasinda alçaklik ragbet görünce, Kötüler her yanda dolasir oldu.