1 Ey Tanri, kulaklarimizla duyduk, Atalarimiz anlatti bize, Neler yaptigini onlarin gününde, eski günlerde.
2 Elinle uluslari kovdun, Ama atalarimiza yer verdin; Halklari kirdin, Ama atalarimizin yayilmasini sagladin.
3 Onlar ülkeyi kiliçla kazanmadilar, Kendi bilekleriyle zafere ulasmadilar. Senin sag elin, bilegin, yüzünün isigi sayesinde oldu bu; Çünkü sen onlari sevdin.
4 Ey Tanri, kralim sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansin!
5 Senin sayende düsmanlarimizi püskürtecegiz, Senin adinla karsitlarimizi ezecegiz.
6 Çünkü ben yayima güvenmem, Kilicim da beni kurtarmaz;
7 Ancak sensin bizi düsmanlarimizdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca bogan.
8 Her gün Tanri'yla övünür, Sonsuza dek adina sükran sunariz. *
9 Ne var ki, reddettin bizi, asagiladin, Artik ordularimizla savasa çikmiyorsun.
10 Düsman karsisinda bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.
11 Kasaplik koyuna çevirdin bizi, Uluslarin arasina dagittin.
12 Yok pahasina sattin halkini, Üstelik satistan hiçbir sey kazanmadan.
13 Bizi komsularimizin yüzkarasi, Çevremizdekilerin eglencesi, alay konusu ettin.
14 Uluslarin diline düsürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.
15 Rezilligim gün boyu karsimda, Utancimdan yerin dibine geçtim
16 Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düsman karsisinda.
17 Bütün bunlar basimiza geldi, Yine de seni unutmadik, Antlasmana ihanet etmedik,
18 Döneklik etmedik, Adimlarimiz senin yolundan sapmadi.
19 Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakallarin ugragi ettin, Üstümüzü koyu karanlikla örttün.
20 Eger Tanrimiz'in adini unutsaydik, Yabanci bir ilaha ellerimizi açsaydik,
21 Tanri bunu ortaya çikarmaz miydi? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
22 Senin ugruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplik koyun sayiliyoruz.
23 Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
24 Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskiyi unutuyorsun?
25 Çünkü yere serildik, Bedenimiz topraga yapisti.
26 Kalk, yardim et bize! Kurtar bizi sevgin ugruna!