1 Ey Tanri, neden bizi sonsuza dek reddettin? Niçin otlaginin koyunlarina karsi öfken tütmekte?
2 Animsa geçmiste sahiplendigin toplulugu, Kendi halkin olsun diye kurtardigin oymagi Ve üzerine konut kurdugun Siyon Dagi'ni. [1]
3 Yönelt adimlarini su onarilmaz yikintilara dogru, Düsman kutsal yerdeki her seyi yikti.
4 Düsmanlarin bizimle bulustugun yerde kükredi, Zafer simgesi olarak kendi bayraklarini dikti.
5 Gür bir ormana Baltayla dalar gibiydiler.
6 Baltayla, balyozla kirdilar, Bütün oymalari.
7 Atese verdiler tapinagini, Yerle bir edip kutsalligini bozdular Adinin yasadigi konutun.
8 Içlerinden, "Hepsini ezelim!" dediler. Ülkede Tanri'yla bulusma yerlerinin tümünü yaktilar.
9 Artik kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, Içimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
10 Ey Tanri, ne zamana dek düsman sana sövecek, Hasmin senin adini hor görecek?
11 Niçin geri çekiyorsun elini? Çikar sag elini bagrindan, yok et onlari!
12 Ama geçmisten bu yana kralim sensin, ey Tanri, Yeryüzünde kurtulus sagladin.
13 Gücünle denizi yardin, Canavarlarin kafasini sularda parçaladin.
14 Livyatan'in* baslarini ezdin, Çölde yasayanlara onu yem ettin.
15 Kaynaklar, dereler fiskirttin, Sürekli akan irmaklari kuruttun.
16 Gün senindir, gece de senin, Ay ve günesi sen yerlestirdin,
17 Yeryüzünün bütün sinirlarini sen saptadin, Yazi da kisi da yaratan sensin.
18 Animsa, ya RAB, düsmanin sana nasil sövdügünü, Akilsiz bir halkin, adini nasil hor gördügünü.
19 Canavara teslim etme kumrunun canini, Asla unutma düskün kullarinin yasamini.
20 Yaptigin antlasmayi gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlik kösesi Zorbalarin inleriyle dolmus.
21 Düskünler boynu bükük geri çevrilmesin, Mazlumlar, yoksullar adina övgüler dizsin.
22 Kalk, ey Tanri, davani savun! Animsa akilsizlarin gün boyu sana nasil sövdügünü!
23 Unutma hasimlarinin yaygarasini, Sana baskaldiranlarin durmadan yükselen patirtisini!