1 Ya RAB, öç alici Tanri, Saç isigini, ey öç alici Tanri! [2]
2 Kalk, ey yeryüzünün yargici, Küstahlara hak ettikleri cezayi ver! [1]
3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip cosacak?
4 Agizlarindan küstahlik dökülüyor, Suç isleyen herkes övünüyor.
5 Halkini eziyorlar, ya RAB, Kendi halkina eziyet ediyorlar.
6 Dulu, garibi bogazliyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
7 "RAB görmez" diyorlar, "Yakup'un Tanrisi dikkat etmez."
8 Ey halkin içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akillanacaksiniz?
9 Kulagi yaratan isitmez mi? Göze biçim veren görmez mi? [3]
10 Uluslari yola getiren yargilamaz mi? Insani egiten bilmez mi?
11 RAB insanin düsüncelerinin Bos oldugunu bilir.
12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdigin, Yasani ögrettigin insana!
13 Kötüler için çukur kazilincaya dek, Onu sikintili günlerden kurtarip rahatlatirsin.
14 Çünkü RAB halkini reddetmez, Kendi halkini terk etmez.
15 Adalet yine dogruluk üzerine kurulacak, Yüregi temiz olan herkes ona uyacak.
16 Kötülere karsi beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karsi duracak?
17 RAB yardimcim olmasaydi, Simdiye dek sessizlik diyarina göçmüstüm bile.
18 "Ayagim kayiyor" dedigimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19 Kaygilar içimi sarinca, Senin avutmalarin gönlümü sevindirir.
20 Yasaya dayanarak haksizlik yapan koltuk sahibi Seninle bagdasir mi?
21 Onlar dogruya karsi birlesiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22 Ama RAB bana kale oldu, Tanrim sigindigim kaya oldu.
23 Tanrimiz RAB yaptiklari kötülügü Kendi baslarina getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.