© 2018 Ίδρυμα Ουράντια
| Εγγραφο 119. ΟΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ |
Δείκτης
Πολλαπλή έκδοση |
Εγγραφο 121. Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ |
120:0.1 Διορισμένος από τον Γαβριήλ να επιβλέπω την επαναδιατύπωση της ζωής του Μιχαήλ όταν ήταν στην Ουράντια με την μορφή θνητού, εγώ, ο Μελχισεδέκ διευθυντής της αποκαλυπτικής επιτροπής που έχει αναλάβει αυτό το έργο, είμαι εξουσιοδοτημένος να παρουσιάσω την εξιστόρηση κάποιων γεγονότων που προηγήθηκαν άμεσα της άφιξης του Δημιουργού Υιού στην Ουράντια για να ξεκινήσει την τελευταία φάση της εμπειρίας του στην συμπαντική Παρουσία (ενσάρκωση). Το να ζήσει ο ίδιος μια πανομοιότυπη ζωή σαν αυτή που έχει επιβάλλει στις νοήμονες υπάρξεις της δικής του δημιουργίας, παρουσιάζοντας έτσι τον εαυτό του με την μορφή των διαφόρων τάξεων των δημιουργημάτων του, είναι ένα μέρος του τιμήματος που πρέπει να πληρώσει κάθε Δημιουργός Υιός για την πλήρη και υπέρτατη κυριαρχία του στο σύμπαν πραγμάτων και όντων που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει[1].
120:0.2 Πριν από τα γεγονότα που πρόκειται να σας περιγράψω, ο Μιχαήλ του Νέβαδον είχε ήδη χορηγήσει τον εαυτό του έξη φορές καθ ομοίωση έξι διαφορετικών τάξεων της διαφοροποιημένης του δημιουργίας από νοήμονα πλάσματα. Έπειτα ετοιμάστηκε να κατέλθει στην Ουράντια με την μορφή θνητού, της κατώτερης τάξης νοήμονων βουλητικών πλασμάτων, και, σαν θνητός στο υλικό βασίλειο, να εκτελέσει την τελική πράξη του δράματος της επίτευξης της συμπαντικής κυριαρχίας σε συμφωνία με τις εντολές των θεϊκών Παραδείσιων Κυβερνητών του σύμπαντος των συμπάντων.
120:0.3 Κατά την διάρκεια αυτών των προηγούμενων Παρουσιών ο Μιχαήλ όχι μόνο απόκτησε την πεπερασμένη εμπειρία μιας ομάδας δημιουργημάτων του, αλλά απόκτησε και την ουσιαστική εμπειρία σε συνεργασία με τον Παράδεισο που θα του συνεισέφερε στην εγκαθίδρυση της κυριαρχίας του στο δικό του σύμπαν . Οποιαδήποτε στιγμή από τον παρελθόντα τοπικό συμπαντικό χρόνο, ο Μιχαήλ θα μπορούσε να ασκήσει την προσωπική του κυριαρχία σαν Δημιουργός Υιός και σαν Δημιουργός Υιός θα μπορούσε να έχει κυβερνήσει το σύμπαν του με κάποιο τρόπο της επιλογής του. Σε τέτοια περίπτωση, ο Εμμανουήλ και οι συνεταιρικοί Παραδείσιοι Υιοί θα αποχαιρετούσαν αυτό το σύμπαν. Αλλά ο Μιχαήλ δεν επιθυμούσε να κυβερνήσει το Νέβαδον απομονωμένος, σαν Δημιουργός Υιός. Επιθυμούσε να ανέλθει μέσα από πραγματική εμπειρία σε συνεργατική υπακοή στην Παραδείσια Τριάδα, σε εκείνο το υψηλό επίπεδο συμπαντικής τάξης όπου θα μπορούσε να αποκτούσε την ικανότητα να κυβερνήσει το σύμπαν του και να διαχειριστεί τις υποθέσεις του με την τελειότητα διορατικότητας και σοφίας που μερικές φορές χαρακτηρίζει την εξυψωμένη διακυβέρνηση του Ύψιστου Όντος. Δεν απέβλεπε στην τελειότητα της διακυβέρνησης σαν Δημιουργός Υιός αλλά στην υπεροχή της διαχείρισης σαν ενσωμάτωση της συμπαντικής σοφίας και της θεϊκής εμπειρίας του Ύψιστου Όντος.
120:0.4 Ο Μιχαήλ, λοιπόν, είχε διπλό σκοπό όταν έκανε αυτές τις επτά Παρουσίες στις διάφορες τάξεις των συμπαντικών πλασμάτων: Πρώτον, συμπλήρωνε την απαιτούμενη εμπειρία στην κατανόηση των δημιουργημάτων του που απαιτείται από όλους τους Δημιουργούς Υιούς πριν αποκτήσουν πλήρη κυριαρχία. Οποιαδήποτε στιγμή ένας Δημιουργός Υιός μπορεί να κυβερνήσει το σύμπαν του δικαιωματικά, αλλά να το κυβερνήσει σαν υπέρτατος αντιπρόσωπος της Παραδείσιας Τριάδας μπορεί, μόνο αφού περάσει από αυτές τις επτά Παρουσίες στο σύμπαν των δημιουργημάτων του. Δεύτερον, απέβλεπε στο προνόμιο της αντιπροσώπευσης της ανώτατης εξουσίας της Παραδείσιας Τριάδας που μπορεί να ασκηθεί με την άμεση και προσωπική διακυβέρνηση ενός τοπικού σύμπαντος. Με ανάλογο τρόπο, ο Μιχαήλ, κατά την διάρκεια της εμπειρίας του σε κάθε μία από αυτές τις συμπαντικές του Παρουσίες, υπέβαλλε τον εαυτό του με επιτυχία και εκούσια στις διαφοροποιημένες θελήσεις των διαφόρων προσεταιρισμών των προσώπων της Παραδείσιας Τριάδας. Δηλαδή, στην πρώτη του Παρουσία υπάκουε στην συνδυασμένη θέληση του Πατέρα, του Υιού, και του Πνεύματος¨ στην δεύτερη Παρουσία του στην θέληση του Πατέρα και του Υιού¨ στην Τρίτη του Παρουσία στην θέληση του Πατέρα και του Πνεύματος¨ στην τέταρτη Παρουσία του στην θέληση του Υιού και του Πνεύματος¨ στην Πέμπτη Παρουσία στην θέληση του Άπειρου Πνεύματος¨ στην έκτη Παρουσία του στην θέληση του Αιώνιου Υιού¨ στην έβδομη και τελευταία Παρουσία του, στην Ουράντια, στην θέληση του Συμπαντικού Πατέρα[2].
120:0.5 Ο Μιχαήλ, λοιπόν, συνδυάζει στην προσωπική του κυριαρχία την θεία θέληση των επτάπτυχων φάσεων των συμπαντικών Δημιουργών με την εμπειρία της κατανόησης των πλασμάτων του τοπικού σύμπαντος.. Έτσι η διακυβέρνησή του έχει γίνει αντιπροσωπευτική της μεγαλύτερης δυνατής δύναμης και εξουσίας παρόλο που έχει αποποιηθεί όλες τις αυθαίρετες υποθέσεις[3]. Η δύναμή του είναι απεριόριστη εφόσον προέρχεται από τον έμπειρο προσεταιρισμό του με τις Παραδείσιες Θεότητες¨ η εξουσία του είναι αναμφισβήτητη εφόσον έχει αποκτηθεί μέσα από κανονική εμπειρία με την μορφή των δημιουργημάτων του σύμπαντός του¨ η κυριαρχία του είναι υπέρτατη εφόσον περιλαμβάνει την ίδια στιγμή και την επτάπτυχη άποψη της Παραδείσιας Θεότητας και την άποψη των πλασμάτων για τον χώρο και τον χρόνο.
120:0.6 Έχοντας καθορίσει τον χρόνο της τελικής του Παρουσίας και έχοντας επιλέξει τον πλανήτη όπου θα εκπληρώσει αυτό το ασυνήθιστο γεγονός, ο Μιχαήλ είχε την συνήθη συνομιλία που συνηθίζει πριν προβεί στις Παρουσίες του, με τον Γαβριήλ και μετά παρουσιάστηκε ενώπιον του μεγαλύτερου αδερφού του και Παραδείσιου συμβούλου, Εμμανουήλ. Όλες τις δυνάμεις που δεν είχαν απονεμηθεί στον Γαβριήλ προηγουμένως, ο Μιχαήλ τώρα τις ανέθεσε στην φύλαξη του Εμμανουήλ. Και λίγο πριν την αναχώρησή του για την ενσάρκωσή του στην Ουράντια, ο Εμμανουήλ, δεχόμενος την φύλαξη του σύμπαντος όσο θα διαρκούσε η Παρουσία του Μιχαήλ στην Ουράντια, προχώρησε στην νουθεσία γι αυτήν την Παρουσία που θα λειτουργούσε σαν οδηγός ενσάρκωσης για τον Μιχαήλ όταν θα μεγάλωνε στην Ουράντια σαν θνητός του υλικού βασιλείου.
120:0.7 Θα έπρεπε να θυμόμαστε πάντα ότι ο Μιχαήλ επέλεξε να εκτελέσει αυτήν την Παρουσία με μορφή θνητού, υπακούοντας της θέληση του Παραδείσιου Πατέρα. Ο Δημιουργός Υιός δεν χρειαζόταν οδηγίες από κανέναν για να πετύχει αυτήν την ενσάρκωση για τον μοναδικό σκοπό της επίτευξης συμπαντικής κυριαρχίας, αλλά ξεκίνησε με ένα πρόγραμμα αποκάλυψης του Ύψιστου που περιλάμβανε συνεργαζόμενη λειτουργία με τις διαφοροποιημένες θελήσεις των Παραδείσιων Θεοτήτων. Η κυριαρχία του, λοιπόν, όταν θα έχει επιτευχθεί τελεσίδικα και προσωπικά, θα περιλαμβάνει την επτάπτυχη θέληση της Θεότητας όπως μεσουρανεί στον Ύψιστο. Έτσι, τις έξι προηγούμενες φορές πήρε οδηγίες από τους προσωπικούς αντιπροσώπους των διαφόρων Παραδείσιων Θεοτήτων και τους συνεργάτες τους¨ και τώρα πήρε οδηγίες από την Ένωση των Ημερών, τον πρέσβη της Παραδείσιας Τριάδας στο τοπικό σύμπαν του Νέβαδον, που ενεργεί για λογαριασμό του Συμπαντικού Πατέρα.
120:0.8 Υπήρχαν άμεσα πλεονεκτήματα και πολύ μεγάλες ανταμοιβές που προερχόντουσαν από την πρόθεση αυτού του ισχυρού Δημιουργού Υιού για άλλη μια φορά να υποβάλλει εκούσια τον εαυτό του στην θέληση των Παραδείσιων Θεοτήτων, αυτή τη φορά στη θέληση του Συμπαντικού Πατέρα. Με αυτήν του την απόφαση να πετύχει τέτοια «συνεταιρική υποτέλεια», ο Μιχαήλ σε αυτήν του την ενσάρκωση θα αποκτούσε την εμπειρία, όχι μόνο της φύσης των θνητών ανθρώπων, αλλά και της θέλησης του Παραδείσιου Πατέρα των πάντων. Και ακόμα, θα μπορούσε να εισέλθει σε αυτήν την μοναδική Παρουσία με την απόλυτη επιβεβαίωση, όχι μόνο ότι ο Εμμανουήλ θα ασκούσε την πλήρη εξουσία του Παραδείσιου Πατέρα στην διακυβέρνηση του σύμπαντος κατά την διάρκεια της απουσίας του στην Ουράντια, αλλά ακόμα και με την ενθαρρυντική γνώση ότι οι Αρχαίοι των Ημερών του υπερσύμπαντος έχουν θεσπίσει την ασφάλεια του βασιλείου του, όλη την διάρκεια της Παρουσίας του στην Ουράντια.
120:0.9 Και αυτό ήταν το σκηνικό της μνημειώδους περίστασης όταν ο Εμμανουήλ παρουσίασε την εντολή της έβδομης Παρουσίας. Και από αυτήν την προ της Παρουσίας χρέωση του Εμμανουήλ προς τον συμπαντικό κυβερνήτη που έπειτα έγινε ο Ιησούς από την Ναζαρέτ (Χριστός Μιχαήλ) στην Ουράντια, έλαβα την άδεια να σας παρουσιάσω τα ακόλουθα αποσπάσματα:
120:1.1 « Δημιουργέ αδερφέ μου, πρόκειται να γίνω μάρτυρας της εβδόμης και τελικής συμπαντικής σου Παρουσίας. Πολύ πιστά και άψογα έχεις ήδη εκτελέσει τις έξι προηγούμενες εντολές, και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα είσαι εξίσου θριαμβευτής και σε αυτήν, την τελική σου κυριαρχική Παρουσία. Μέχρι τώρα έχεις εμφανιστεί στις σφαίρες της Παρουσίας σου σαν πλήρως αναπτυγμένη ύπαρξη της τάξης που είχες επιλέξει. Τώρα πρόκειται να εμφανιστείς στην Ουράντια, τον άτακτο και ταραγμένο πλανήτη της επιλογής σου, όχι σαν πλήρως αναπτυγμένος θνητός, αλλά σαν αβοήθητο μωρό. Αυτό, σύντροφέ μου, θα είναι μια καινούρια και αδοκίμαστη εμπειρία για σένα. Ετοιμάζεσαι να πληρώσεις το πλήρες τίμημα της Παρουσίας και να αποκτήσεις την εμπειρία της πλήρους διαφώτισης της ενσάρκωσης ενός Δημιουργού με την μορφή ενός πλάσματος.
120:1.2 «Σε κάθε μία από τις προηγούμενες Παρουσίες σου εθελοντικά υπέβαλλες τον εαυτό σου στην θέληση των τριών Παραδείσιων Θεοτήτων και των θεϊκών τους συνεργατών. Από τις επτά φάσεις της θέλησης του Ύψιστου στις προηγούμενες Παρουσίες σου έχεις ήδη υποβληθεί σε όλες εκτός από το προσωπικό θέλημα του Παραδείσιου Πατέρα σου. Τώρα που επέλεξες να υποβληθείς εξ ολοκλήρου στο θέλημα του Πατέρα στην έβδομή σου Παρουσία, εγώ, σαν προσωπικός αντιπρόσωπος του Πατέρα μας, αναλαμβάνω την απεριόριστη δικαιοδοσία του σύμπαντός σου για το διάστημα της ενσάρκωσή σου.
120:1.3 «Ξεκινώντας την Παρουσία σου στην Ουράντια, έχεις εθελοντικά απογυμνωθεί από όλη της εξωπλανητική υποστήριξή σου και την ειδική βοήθεια που θα μπορούσε να σου προσφερθεί από οποιοδήποτε πλάσμα της δικής σου δημιουργίας. Όπως οι δημιουργημένοι υιοί σου στον Νέβαδον εξαρτώνται απόλυτα από σένα για ασφαλή διεξαγωγή σε όλες τους τις συμπαντικές σταδιοδρομίες, το ίδιο και εσύ πρέπει να γίνεις απόλυτα και χωρίς ενδοιασμό εξαρτημένος από τον Παραδείσιο Πατέρα σου για ασφαλή διεξαγωγή σε όλα τα άγνωστα ακόμη σκαμπανεβάσματα της επακόλουθης θνητής σου σταδιοδρομίας. Και όταν θα έχεις τελειώσει αυτήν την εμπειρία σου από την Παρουσία σου εκεί, θα γνωρίζεις στα αλήθεια την πλήρη έννοια και την σοβαρή σημασία της πίστης και της εμπιστοσύνης που εσύ τόσο απαρέγκλιτα απαιτείς από τα δημιουργήματά σου, σαν μέρος της ατομικής τους σχέσης με σένα σαν Δημιουργό του τοπικού τους σύμπαντος και Πατέρα τους.
120:1.4 « Κατά την διάρκεια της Παρουσίας σου στην Ουράντια δεν χρειάζεται να σε απασχολεί τίποτα, παρά μόνο η απαραβίαστη επικοινωνία ανάμεσα σε σένα και τον Παραδείσιο Πατέρα σου¨ και με την τελειότητα μιας τέτοιας σχέσης, ο κόσμος της Παρουσίας σου, ακόμα και όλο το σύμπαν της δημιουργίας σου, θα παρατηρήσουν μια νέα και πιο κατανοητή αποκάλυψη του Πατέρα σου και του Πατέρα μου, του Συμπαντικού Πατέρα των πάντων. Η έγνοια σου, λοιπόν, θα είναι μόνο η προσωπική σου ζωή στην Ουράντια. Εγώ θα είμαι πλήρως και επαρκώς υπεύθυνος για την ασφάλεια και την απαραβίαστη διακυβέρνηση του σύμπαντός σου από την στιγμή που θα έχεις παραιτηθεί εκούσια από την εξουσία σου μέχρι να επιστρέψεις σε μας σαν Συμπαντικός Άρχοντας, επικυρωμένος από τον Παράδεισο, και θα παραλάβεις από τα χέρια μου πάλι, όχι την δευτεροβάθμια εξουσία που μου παραδίδεις τώρα, αλλά την υπέρτατη δύναμη και δικαιοδοσία, πάνω στο σύμπαν σου.
120:1.5 «Και ότι μπορείς να γνωρίζεις με βεβαιότητα ότι είμαι εξουσιοδοτημένος να κάνω όλα όσα υπόσχομαι τώρα (γνωρίζοντας πολύ καλά ότι είμαι η επιβεβαίωση ολόκληρου του Παραδείσου για την πιστή τήρηση του λόγου μου), σου αναγγέλλω ότι μου έχει μεταφερθεί μια εντολή από τους Αρχαίους των Ημερών στην Ουβέρσα που θα αποτρέψει όλους τους πνευματικούς κινδύνους στο Νέβαδον όλη την περίοδο της εθελοντικής σου επιχορήγησης (Παρουσίας). Από την στιγμή που θα παραδώσεις την συνειδητότητά σου, για να ξεκινήσεις την θνητή σου ενσάρκωση, μέχρι να επιστρέψεις σε μας σαν ανώτατος και αδιαμφισβήτητος άρχοντας αυτού του σύμπαντος της δικής σου δημιουργίας και οργάνωσης, τίποτα σοβαρό δεν θα μπορεί να συμβεί σε όλο το Νέβαδον. Σε αυτό το ενδιάμεσο διάστημα της ενσάρκωσής σου, εγώ θα τηρώ τις εντολές των Αρχαίων των Ημερών που απεριόριστα επιβάλλουν την άμεση και αυτόματη εξάλειψη οποιουδήποτε ενόχου για στάση ή που θα αποτολμήσει να υποκινήσει κάποια ανταρσία στο σύμπαν του Νέβαδον όσο απουσιάζεις για αυτήν σου την Παρουσία. Αδερφέ μου, λαμβάνοντας υπόψη την εξουσία του Παραδείσου που είναι έμφυτη στην παρουσία μου και έχει επαυξηθεί από την αμερόληπτη εντολή της Ουβέρσα, το σύμπαν σου και όλα τα πιστά του πλάσματα θα είναι ασφαλή κατά την διάρκεια της Παρουσίας σου στην Ουράντια. Μπορείς να προχωρήσεις στην αποστολή σου με την μοναδική σκέψη- την διευρυμένη αποκάλυψη του Πατέρα μας στα νοήμονα πλάσματα του σύμπαντός σου.
120:1.6 «Όπως και στις προηγούμενες Παρουσίες σου, θα σου υπενθυμίσω ότι είμαι αποδέκτης της συμπαντικής σου δικαιοδοσίας σαν αδερφός-φύλακας. Θα ασκώ όλη την εξουσία και την δύναμη στο δικό σου όνομα. Λειτουργώ όπως θα λειτουργούσε ο Παραδείσιος Πατέρας μας και σε συμφωνία με την απαίτησή σου ότι θα ενεργώ στην θέση σου. Και ενώ αυτά ισχύουν, όλη αυτή η μεταβιβασμένη εξουσία θα είναι πάλι δική σου όποτε κρίνεις ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ζητήσεις την επιστροφή σου. Η Παρουσία σου είναι εξ ολοκλήρου εθελοντική. Σαν θνητός ενσαρκωμένος στην υλική σφαίρα θα είσαι χωρίς τα ουράνια χαρίσματά σου, αλλά όλη η δύναμη από την οποία έχεις τώρα παραιτηθεί θα μπορεί να επιστρέψει σε σένα όποτε επιλέξεις να αναλάβεις εκ νέου την συμπαντική σου εξουσία. Εάν τυχόν επιλέξεις να αποκαταστήσεις την εξουσία σου και την δύναμή σου, να θυμάσαι ότι θα είναι εντελώς για «προσωπικούς» σου λόγους εφόσον εγώ θα είμαι η ζωντανή και ανώτατη απόδειξη της οποίας η παρουσία και η υπόσχεση εγγυώνται την ασφαλή διακυβέρνηση του σύμπαντός σου σε συμφωνία με την θέληση του Πατέρα σου. Επανάσταση, όπως έχει συμβεί τρεις φορές στο Νέβαδον, δεν θα μπορεί να συμβεί όσο απουσιάζεις από το Σάλβιγκτον για αυτή σου την Παρουσία στην Ουράντια. Για την περίοδο της Παρουσίας στην Ουράντια οι Αρχαίοι των Ημερών έχουν διατάξει ότι οποιαδήποτε στάση στο Νέβαδον θα περιλαμβάνει και τον αυτόματο πυρήνα του αφανισμού της.
120:1.7 «Όσο θα λείπεις σε αυτήν την τελική και ασυνήθιστη Παρουσία, σου εγγυώμαι (με την συνεργασία του Γαβριήλ) την ασφαλή διακυβέρνηση του σύμπαντός σου¨ και σου αναθέτω να αναλάβεις αυτήν την βοήθεια θεϊκής αποκάλυψης και να υποβληθείς σε αυτήν την εμπειρία της τελειοποιημένης ανθρώπινης κατανόησης. Ενεργώ για λογαριασμό του Πατέρα μου και του Πατέρα σου και σου προσφέρω την ακόλουθη νουθεσία, που θα πρέπει να σε οδηγεί στην γήινη ζωή σου καθώς θα γίνεσαι προοδευτικά γνώστης της θεϊκής αποστολής σου στην παρατεταμένη παραμονή σου στην θνητή σάρκα:
120:2.1 «1. Σύμφωνα με τις συνήθειες και την πρακτική του Σονάριγκτον- σε συμμόρφωση με τις εντολές του Αιώνιου Υιού του Παραδείσου- έχω φροντίσει με κάθε τρόπο για την άμεση είσοδό σου στην θνητή Παρουσία εναρμονιζόμενος με τα σχέδια που διατυπώθηκαν από σένα και τέθηκαν στην δική μου φύλαξη από τον Γαβριήλ. Θα μεγαλώσεις στην Ουράντια σαν παιδί της υλικής σφαίρας, θα συμπληρώσεις την ανθρώπινη μόρφωσή σου- όλο αυτό το διάστημα θα βρίσκεσαι κάτω από τη θέληση του Παραδείσιου Πατέρα σου- θα ζήσεις την ζωή σου στην Ουράντια όπως έχεις αποφασίσει, θα τερματίσεις την πλανητική παραμονή σου, και θα προετοιμαστείς για να ανέλθεις προς τον Πατέρα σου για να λάβεις από αυτόν την υπέρτατη κυριαρχία του σύμπαντός σου[4].
120:2.2 «2. Εκτός από την γήινη αποστολή σου και την συμπαντική σου αποκάλυψη, αλλά σαν αποτέλεσμα και των δύο, σε συμβουλεύω να αναλάβεις, αφού θα έχεις συνειδητοποιήσει επαρκώς την θεϊκή σου ταυτότητα,, το επιπρόσθετο έργο του τεχνικού τερματισμού της στάσης του Λούσιφερ στο σύστημα της Σατάνια, και να το κάνεις αυτό σαν Υιός του Ανθρώπου¨ έτσι, σαν θνητός της υλικής σφαίρας, που μετέτρεψες την αδυναμία σου σε δύναμη με την πίστη και την υπακοή στο θέλημα του Πατρός, προτείνω να πράξεις αυτό που αρνήθηκες επανειλημμένα να πράξεις αυθαίρετα και δεσποτικά με την δύναμη και την εξουσία, όταν είχες αυτό το χάρισμα την στιγμή της έναρξης αυτής της αμαρτωλής και άδικης επανάστασης. Θα το θεωρούσα σαν κατάλληλη κλιμάκωση της θνητής σου Παρουσίας αν επέστρεφες σε μας σαν Υιός του Ανθρώπου, Πλανητικός Πρίγκιπας της Ουράντια, και σαν Υιός του Θεού, ανώτατος άρχοντας του σύμπαντός σου. Με την ιδιότητα του θνητού, του κατώτερου τύπου νοήμονος όντος στο Νέβαδον, να συναντήσεις και να επιδικάσεις τις βλάσφημες αξιώσεις του Καλιγάστια και του Λούσιφερ και, με στην υποτιθέμενη ταπεινή σου κατάσταση, να δώσεις τέλος μια και για πάντα σε αυτές τις επαίσχυντες διαστρεβλώσεις αυτών των καθαιρεμένων παιδιών του φωτός. Έχοντας επίμονα αρνηθεί να δυσφημίσεις αυτούς τους στασιαστές ασκώντας τα προνόμια που έχεις σαν δημιουργός, τώρα θα ήταν σωστό, με την μορφή των κατώτερων πλασμάτων της δημιουργίας σου, να αποσπάσεις την εξουσία από τα χέρια αυτών των καθαιρεμένων Υιών¨ και έτσι όλο σου το τοπικό σύμπαν θα αναγνωρίσει μια και για πάντα την δικαιοσύνη των πράξεών σου στο ρόλο του θνητού, πράγματα που η ευσπλαχνία σου σε συμβούλευε να μην τα πράξεις με την ισχύ της δεσποτικής εξουσίας[5]. Και έχοντας έτσι με την Παρουσία σου θέσει τις βάσεις της δυνατότητας για την κυριαρχία του Ύψιστου στο Νέβαδον, θα έχεις κλείσει αποτελεσματικά όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις των προηγούμενων εξεγέρσεων, παρά το μεγαλύτερο ή το μικρότερο χρονικό διάστημα που χρειάστηκε για να επιτευχθεί αυτό το έργο. Με αυτήν την πράξη οι εκκρεμείς διχόνοιες του σύμπαντός σου θα εκμηδενιστούν ουσιαστικά. Και με την επόμενη απονομή της ανώτατης κυριαρχίας στο σύμπαν σου, δεν θα ξανασυμβούν παρόμοιες προκλήσεις στην εξουσία σου σε κανένα τμήμα της μεγάλης προσωπικής σου δημιουργίας.[6]
120:2.3 «3. Όταν επιτύχεις τον τερματισμό της αποσκίρτησης της Ουράντια, όπως δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι θα το πετύχεις, σε συμβουλεύω να δεχτείς από τον Γαβριήλ την τιμή του τίτλου του «Πλανητικού Πρίγκιπα της Ουράντια» σαν αιώνια αναγνώριση από το σύμπαν σου, της τελευταίας Παρουσίας¨ και ακόμα να κάνεις τα πάντα, συνεπής με το νόημα της Παρουσίας σου, για να επανορθώσεις για την λύπη και την σύγχυση που έφεραν στην Ουράντια η προδοσία του Καλιγάστια και η επακόλουθη αποτυχία του Αβραάμ.
120:2.4 «4. Σύμφωνα με το αίτημά σου, ο Γαβριήλ και όλοι οι σχετικοί θα συνεργαστούν μαζί σου για να λήξει η Παρουσία σου στην Ουράντια, όπως έχεις εκφράσει την επιθυμία σου, με την διακήρυξη μιας απονομής δικαιοσύνης στην υλική σφαίρα, που να συνοδεύεται με την λήξη μιας εποχής, την ανάσταση των κοιμισμένων επιζώντων θνητών , και την θεμελίωση της επιφοίτησης του Πνεύματος της Αλήθειας[7][8][9].
120:2.5 «5. Όσον αφορά τον πλανήτη της Παρουσίας σου και την άμεση γενιά ανθρώπων που θα ζει εκεί το διάστημα της θνητής παραμονής σου, σε συμβουλεύω να λειτουργήσεις σε μεγάλο βαθμό με τον ρόλο του διδασκάλου. Πρώτα, δώσε προσοχή στην απελευθέρωση και έμπνευση της πνευματικής φύσης του ανθρώπου. Έπειτα, διαφώτισε την συσκοτισμένη ανθρώπινη διάνοια, θεράπευσε τις ψυχές των ανθρώπων, και απελευθέρωσε το μυαλό τους από παλαιούς φόβους. Και έπειτα, σύμφωνα με την θνητή σοφία σου, φρόντισε για την φυσική καλή κατάσταση και την υλική άνεση των αδερφών σου στην σάρκα. Ζήσε την ιδανική θρησκευόμενη ζωή για την έμπνευση και την βελτίωση όλου του σύμπαντός σου.
120:2.6 «6. Στον πλανήτη της Παρουσίας σου, απελευθέρωσε πνευματικά τους ανθρώπους τους απομονωμένους από την ανταρσία[10]. Στην Ουράντια, κάνε άλλη μια συνεισφορά προς την κυριαρχία του Ύψιστου, επεκτείνοντας έτσι αυτήν την κυριαρχία στους ευρύτερους τομείς της προσωπικής σου δημιουργίας. Με αυτήν, την υλική σου Παρουσία με την μορφή θνητού, πρόκειται να αποκτήσεις την εμπειρία της τελικής διαφώτισης ενός δημιουργού χρόνου και χώρου, την διπλή εμπειρία της εργασίας μέσα στην φύση του ανθρώπου με την θέληση του Παραδείσιου Πατέρα σου. Στην προσωρινή ζωή σου η θέληση του περιορισμένου πλάσματος και η θέληση του άπειρου Δημιουργού θα γίνουν ένα, ακόμα και όπως ενώνονται στην εξελισσόμενη Θεότητα του Ύψιστου Όντος. Στον πλανήτη της Παρουσίας σου άφησε να ξεχυθεί το Πνεύμα της Αλήθειας και κάνε έτσι όλους τους φυσιολογικούς θνητούς σε εκείνη την απομονωμένη σφαίρα άμεσα και εντελώς ικανούς να έχουν πρόσβαση στην υπηρεσία της απομονωμένης παρουσίας του Παραδείσιου Πατέρα, στους Προσαρμοστές Σκέψης των σφαιρών.
120:2.7 «7. Σε όλα όσα κάνεις στον κόσμο της Παρουσίας σου, να έχεις πάντα στο νου σου ότι θα ζεις μια ζωή για την διδασκαλία και βελτίωση όλου του σύμπαντός σου. Επιχορηγείς αυτή την ζωή της θνητής ενσάρκωσης στην Ουράντια, αλλά θα ζήσεις μια τέτοια ζωή για την πνευματική έμπνευση κάθε ανθρώπινης και υπερανθρώπινης διάνοιας που έχει ζήσει στο παρελθόν, υπάρχει τώρα, ή μπορεί να ζήσει ακόμα σε κάθε κατοικημένο κόσμο που έχει σχηματιστεί, σχηματίζεται τώρα, ή μπορεί να σχηματίσει στο μέλλον ένα μέρος του τεράστιου γαλαξία του διακυβερνητικού σου τομέα. Η γήινη ζωή σου με την μορφή θνητού δεν θα έχει τον σκοπό να αποτελέσει παράδειγμα για τους θνητούς της Ουράντια τις μέρες της γήινης παραμονής σου ούτε για τις επόμενες γενιές ανθρώπινων υπάρξεων στην Ουράντια ή σε οποιοδήποτε άλλο κόσμο. Η ζωή σου στην Ουράντια μάλλον θα είναι η έμπνευση για όλες τις ζωές στους κόσμους του Νέβαδον σε όλες τις γενιές στους αιώνες των αιώνων.
120:2.8 «8. Η σπουδαία αποστολή σου που θα πραγματοποιηθεί με την θνητή ενσάρκωση, περιλαμβάνεται στην απόφασή σου να ζήσεις μια ζωή εξ ολοκλήρου με κίνητρο να κάνεις το θέλημα του Παραδείσιου Πατέρα σου, να αποκαλύψεις δηλαδή, τον Θεό, τον Πατέρα σου, στην σάρκα, και ιδιαίτερα στα πλάσματα της σάρκας[11]. Την ίδια στιγμή επίσης θα ερμηνεύεις, με μια νέα διευρυμένη έννοια, τον Πατέρα μας, στις υπερ-θνητές υπάρξεις όλου του Νέβαδον. Εξ ίσου με αυτήν την βοήθεια της νέας αποκάλυψης και της διευρυμένης ερμηνείας του Παραδείσιου Πατέρα στους ανθρώπινους και τους υπερανθρώπινους τύπους νου, θα βοηθήσεις επίσης να γίνει μια νέα αποκάλυψη του ανθρώπου στον Θεό[12]. Δείξε, με την δική σου σύντομη ζωή στην σάρκα, αυτό που ποτέ δεν έχει φανεί σε όλο το Νέβαδον, τις υπερβατικές δυνατότητες τις εφικτές για κάθε άνθρωπο που γνωρίζει τον Θεό στη διάρκεια της σύντομης θνητής σταδιοδρομίας του, και κάνε μια νέα και διαφωτιστική ερμηνεία του ανθρώπου και των μεταστροφών της πλανητικής ζωής του σε όλες τις υπερανθρώπινες διάνοιες όλου του Νέβαδον, και για πάντα. Πρόκειται να κατέβεις στην Ουράντια με την μορφή θνητού, και ζώντας σαν άνθρωπος των ημερών και της γενιάς σου θα λειτουργήσεις έτσι ώστε να δείξεις σε ολόκληρο το σύμπαν σου το ιδανικό της τελειοποιημένης τεχνικής στην ανώτατη ενασχόληση με τις υποθέσεις της αχανούς δημιουργίας σου: η επίτευξη του Θεού που αναζητεί τον άνθρωπο και τον βρίσκει και το φαινόμενο του ανθρώπου που αναζητεί τον Θεό και τον βρίσκει¨ και όλα αυτά γίνονται προς αμοιβαία ικανοποίηση, και μπορεί να γίνουν στην σύντομη διάρκεια της ζωής στην σάρκα.
120:2.9 «9. Σε προειδοποιώ να έχεις πάντα στο μυαλό σου, ότι ενώ το γεγονός είναι ότι πρόκειται να γίνεις ένας συνηθισμένος άνθρωπος της υλικής σφαίρας, στο δυναμικό θα παραμείνεις ένας Δημιουργός Υιός του Παραδείσιου Πατέρα. Σε αυτήν την ενσάρκωση, ενώ θα ζεις και θα συμπεριφέρεσαι σαν Υιός του Ανθρώπου, οι δημιουργικές ιδιότητες της προσωπικής σου θεϊκότητας θα σε ακολουθήσουν από το Σάλβιγκτον στην Ουράντια. Πάντα θα είναι στην διάθεση της δύναμης της θέλησής σου να λήξεις αυτήν την ενσάρκωση οποιαδήποτε στιγμή μετά την άφιξη του Προσαρμοστή Σκέψης σου. Πριν την άφιξη και την υποδοχή του Προσαρμοστή σου εγγυώμαι εγώ την ακεραιότητα της προσωπικότητάς σου. Αλλά μόλις φτάσει ο Προσαρμοστής σου και αρχίσεις προοδευτικά να συνειδητοποιείς την φύση σου και την αποστολή σου, θα πρέπει να συγκρατηθείς από το να κάνεις οτιδήποτε υπεράνθρωπο με την δύναμη της θέλησής σου, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα προνόμιά σου θα παραμείνουν συνδεδεμένα με την θνητή σου προσωπικότητα εξαιτίας της αναπόσπαστης ιδιότητας αυτών των χαρακτηριστικών από την προσωπική σου παρουσία. Αλλά κανένα υπεράνθρωπο στοιχείο δεν θα σε συνοδεύει στην επίγεια σταδιοδρομία σου εκτός από την θέληση του Παραδείσιου Πατέρα εκτός και αν τυχόν πάρεις την απόφαση, συνειδητά και σκόπιμα οικειοθελώς, να τερματίσεις αυτήν την αποστολή.
120:3.1 Και τώρα αδερφέ μου, αφήνοντάς σε καθώς προετοιμάζεσαι να αναχωρήσεις για την Ουράντια και αφού σε συμβούλευσα σχετικά με την γενική διεξαγωγή της Παρουσίας σου εκεί, επέτρεψέ μου να σου παρουσιάσω κάποιες συμβουλές στις οποίες καταλήξαμε μετά από σύσκεψη με τον Γαβριήλ, και αφορούν δευτερεύουσες φάσεις της επίγειας ζωής σου. Σου προτείνουμε ακόμα:
120:3.2 «1. Κατά την διάρκεια της αναζήτησης του ιδανικού της θνητής επίγειας ζωής σου, δώσε και λίγη προσοχή στην πραγματοποίηση και παραδειγματισμό κάποιων πραγμάτων, άμεσα χρήσιμων για τους συνανθρώπους σου.
120:3.3 «2. Όσον αφορά τις οικογενειακές σχέσεις, δώσε προτεραιότητα στα αποδεκτά ήθη και έθιμα της οικογενειακής ζωής όπως θα τα βρεις καθιερωμένα την ημέρα της Παρουσίας σου. Ζήσε την οικογενειακή και κοινοτική ζωή σου σύμφωνα μα τις πρακτικές των ανθρώπων ανάμεσα στους οποίους επέλεξες να εμφανιστείς.
120:3.4 «3. Στις σχέσεις σου με την κοινωνική τάξη σε συμβουλεύουμε να περιορίσεις τις προσπάθειές σου κυρίως μόνο στην πνευματική αναγέννηση και την διανοητική απελευθέρωση. Να αποφύγεις την ανάμιξη με την οικονομική δομή και την πολιτική των ημερών σου. Ιδιαίτερα να αφοσιωθείς στο να ζήσεις την ιδανική θρησκευτική ζωή στην Ουράντια.
120:3.5 «4. Σε καμία περίπτωση και ούτε στην παραμικρή λεπτομέρεια, δεν θα έπρεπε να αναμιχθείς με την ομαλή και τακτική εξέλιξη των φυλών της Ουράντια. Αλλά αυτός ο περιορισμός δεν πρέπει να ερμηνευτεί ότι περιορίζει τις προσπάθειές σου να αφήσεις πίσω σου στην Ουράντια ένα διαρκές και βελτιωμένο σύστημα θετικού θρησκευτικού ηθικού κώδικα. Σαν Υιός που έχει σκοπό του να επιχορηγεί και να «παρέχει», σου έχουν δοθεί κάποια προνόμια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόοδο της πνευματικής και θρησκευτικής κατάστασης των ανθρώπων του κόσμου.
120:3.6 «5. Όπως και συ θα κρίνεις κατάλληλο, θα ταυτιστείς με τα ήδη υπάρχοντα θρησκευτικά και πνευματικά κινήματα που θα συναντήσεις στην Ουράντια αλλά με κάθε δυνατό τρόπο προσπάθησε να αποφύγεις να εγκαθιδρύσεις κάποιο οργανωμένο δόγμα, μια κρυσταλλωμένη θρησκεία, ή κάποια απομονωμένη ομάδα ανθρώπων κάποιου συγκεκριμένου ηθικού κώδικα. Ο βίος και η διδασκαλία σου θα γίνουν κοινή κληρονομιά για όλες τις θρησκείες και όλους τους λαούς.
120:3.7 «6. Τέλος, να μην συνεισφέρεις χωρίς λόγο στην δημιουργία στερεοτυπικών συστημάτων στις θρησκευτικές πίστεις της Ουράντια ή άλλους τύπους μη προοδευτικών δοξασιών, σε συμβουλεύουμε ακόμα: Να μην αφήσεις γραπτά πίσω σου στον πλανήτη. Κρατήσου μακριά από οτιδήποτε γραπτό σε μόνιμα υλικά¨ και να συστήσεις στους συνεργάτες σου να μην φτιάχνουν απεικονίσεις σου ή άλλες απομιμήσεις της μορφής σου στην σάρκα. Να φροντίσεις να μην έχει μείνει τίποτα ειδωλολατρικό στον πλανήτη την στιγμή της αναχώρησής σου.
120:3.8 «7. Ενώ θα ζεις την φυσιολογική και συνηθισμένη κοινωνική ζωή του πλανήτη, όντας ένα φυσιολογικό άτομο του αρσενικού φύλου, μάλλον δεν θα έρθεις σε γάμο, αν και αυτός ο θεσμός θα είναι απόλυτα έντιμος και συνεπής και χάρη στην Παρουσία σου¨ αλλά πρέπει να σου υπενθυμίσω ότι μια από τις εντολές του Σονάριγκτον περί ενσάρκωσης, απαγορεύει να αφήνει ανθρώπινους απογόνους σε οποιοδήποτε πλανήτη ενσαρκωθεί ένας Υιός του Παραδείσου.
120:3.9 «8. Για όλες τις άλλες λεπτομέρειες της επικείμενης Παρουσίας σου θα αναλάβει την καθοδήγησή σου ο εσωτερικά διαμένων Προσαρμοστής, την διδασκαλία του παντοτινά παρόντος θεϊκού πνεύματος που καθοδηγεί τον άνθρωπο. Μια τέτοια σύνδεση των ιδιοτήτων δημιουργήματος και δημιουργού θα σε κάνει ικανό να ζήσεις για μας την τέλεια ζωή του ανθρώπου στις πλανητικές σφαίρες, όχι απαραίτητα τέλεια με την έννοια που θα την θεωρούσε ένας άνθρωπος οποιασδήποτε γενιάς σε οποιοδήποτε κόσμο (ακόμα λιγότερο της Ουράντια) αλλά όπως εκτιμάται για πλήρης, στους πιο υψηλά τελειοποιημένους και τελειοποιούμενους κόσμους του απέραντου σύμπαντός σου.
120:3.10 « Και τώρα, είθε ο Πατέρας σου και ο Πατέρας μου, που μας έχει πάντα στηρίξει σε όλες τις περασμένες προσπάθειές μας, να σε οδηγεί και να σε στηρίζει και να είναι μαζί σου από την στιγμή που θα μας αφήσεις και θα παραδώσεις την συνειδητότητα της προσωπικότητάς σου, κατά την διάρκεια της σταδιακής επιστροφής της αναγνώρισης της θεϊκής σου ταυτότητας της ενσαρκωμένης στην ανθρώπινη μορφή, και σε όλη την εμπειρία της Παρουσίας σου στην Ουράντια μέχρι της παράδοσης της σάρκας και της ανόδου σου ιεραρχικά στα δεξιά του Πατρός. Όταν θα σε ξαναδώ στο Σάλβιγκτον, θα καλωσορίσουμε την επιστροφή σου σε μας σαν ανώτατος και αδιαμφισβήτητος άρχοντας αυτού του σύμπαντος της δικής σου δημιουργίας , υπηρεσίας, και πλήρους κατανόησης.
120:3.11 « Στην θέση σου τώρα κυβερνώ εγώ. Αναλαμβάνω την δικαιοδοσία όλου του Νέβαδον σαν ενεργός άρχοντας το ενδιάμεσο αυτό χρονικό διάστημα της έβδομης και θνητής σου Παρουσίας στην Ουράντια. Και σε σένα Γαβριήλ, αναθέτω την φύλαξη του Υιού του Ανθρώπου μέχρι που να επιστρέψει δυνατός και ένδοξος σε μένα σαν Υιός του Ανθρώπου και σαν Υιός του Θεού. Και, Γαβριήλ, εγώ τώρα είμαι ο άρχοντάς σου μέχρι να επιστρέψει εδώ ο Μιχαήλ».
120:3.12 Τότε αμέσως, μπροστά σε όλο το συγκεντρωμένο Σάλβιγκτον, ο Μιχαήλ έφυγε από μπροστά μας, και δεν τον ξαναείδαμε στο συνηθισμένο τόπο του μέχρι την επιστροφή του σαν ανώτατος προσωπικός κυβερνήτης του σύμπαντος, μετά την εκπλήρωση της αποστολής του στην Ουράντια.
120:4.1 Και έτσι κάποια ανάξια παιδιά του Μιχαήλ, που είχαν κατηγορήσει τον Δημιουργό- πατέρα τους ότι ασκούσε την εξουσία αλαζονικά και κάνανε τον υπαινιγμό ότι ο Δημιουργός Υιός ανέβηκε στην εξουσία αυθαίρετα και δεσποτικά εξαιτίας της παράλογης πίστης ενός εξαπατημένου σύμπαντος από δουλικά πλάσματα, αποστομώθηκαν μια για πάντα και έμειναν μπερδεμένοι και άναυδοι από μια ζωή ανιδιοτελούς προσφοράς στην οποία ο Υιός του Θεού τώρα μπήκε σαν Υιός του Ανθρώπου- πάντα υπακούοντας το «θέλημα του Παραδείσιου Πατέρα»[13].
120:4.2 Αλλά μην κάνετε λάθος¨ ο Χριστός Μιχαήλ, ενώ ήταν μια οντότητα πραγματικά δυαδικής προέλευσης, δεν ήταν διπλή προσωπικότητα. Δεν ήταν Θεός προσεταιρισμένος με τον άνθρωπο αλλά, ήταν μάλλον, Θεός ενσαρκωμένος σε άνθρωπο. Και πάντα ήταν αυτή η συνδυασμένη ύπαρξη. Ο μόνος προοδευτικός παράγοντας αυτής της ακατανόητης σχέσης ήταν η προοδευτική συνειδητοποίηση και αναγνώριση (από τον ανθρώπινο νου) αυτού του γεγονότος- το να είναι Θεός και άνθρωπος.
120:4.3 Ο Χριστός Μιχαήλ δεν έγινε προοδευτικά Θεός. Ο Θεός δεν έγινε άνθρωπος, κάποια ζωτική στιγμή της επίγειας της ζωής του Ιησού. Ο Ιησούς ήταν Θεός και άνθρωπος- πάντα και για πάντα[14]. Και αυτός ο Θεός και αυτός ο άνθρωπος ήταν, και είναι και τώρα, ένα, όπως η Παραδείσια Τριάδα των τριών υπάρξεων είναι στην πραγματικότητα μια Θεότητα.
120:4.4 Ποτέ μην παραβλέψετε το γεγονός ότι ο υπέρτατος πνευματικός σκοπός της Παρουσίας τον Μιχαήλ στην Ουράντια ήταν να διευρύνει την αποκάλυψη του Θεού[15].
120:4.5 Οι θνητοί της Ουράντια έχουν διάφορες απόψεις για το θαυμαστό, αλλά για μας που ζούμε σαν πολίτες του τοπικού σύμπαντος υπάρχουν λίγα θαύματα, και ένα από αυτά, το πιο σπουδαίο είναι οι Παρουσίες ενσαρκώσεις των Παραδείσιων Υιών. Την εμφάνιση στον κόσμο σας, με φαινομενικά φυσικές διαδικασίες, ενός θεϊκού Υιού, την θεωρούμε θαύμα- την λειτουργία των συμπαντικών νόμων υπεράνω της αντίληψής μας. Ο Ιησούς της Ναζαρέτ ήταν θαυμαστό πρόσωπο.
120:4.6 Κατά την διάρκεια αυτής της θαυμαστής εμπειρίας, ο Θεός ο Πατέρας επέλεξε να εκδηλωθεί όπως πάντα- με τον συνηθισμένο τρόπο- με τον φυσιολογικό, φυσικό, και αξιόπιστο τρόπο θεϊκής δράσης.
| Εγγραφο 119. ΟΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ |
Δείκτης
Πολλαπλή έκδοση |
Εγγραφο 121. Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ |