© 2018 Ίδρυμα Ουράντια
| Εγγραφο 66. Ο ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΤΙΑ |
Δείκτης
Πολλαπλή έκδοση |
Εγγραφο 68. Η ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ |
67:0.1 Τα προβλήματα που συνδέονται με την ύπαρξη του ανθρώπου στην Ουράντια είναι αδύνατον να γίνουν κατανοητά χωρίς τη γνώση ορισμένων μεγάλων εποχών του παρελθόντος, κυρίως την εμφάνιση και τις συνέπειες της πλανητικής εξέγερσης. Αν και η αναταραχή αυτή δεν υπεισήλθε σοβαρά στην πρόοδο της οργανικής εξέλιξης, τροποποίησε σημαντικά την πορεία της κοινωνικής εξέλιξης και της πνευματικής ανάπτυξης. Ολόκληρη η υπερφυσική ιστορία του πλανήτη επηρεάσθηκε βαθιά από την σαρωτική θεομηνία.
67:1.1 Για τριακόσιες χιλιάδες χρόνια ο Καλιγκάστια ήταν ο υπεύθυνος στην Ουράντια, όταν ο Σατανάς, ο συνεργάτης του Εωσφόρου, έκανε μία από τις περιοδικές του επιθεωρήσεις. Και όταν ο Σατανάς έφθασε στον πλανήτη, η εμφάνισή του κατ’ ουδένα τρόπο δεν έμοιαζε με τις καρικατούρες της φαύλης μεγαλειότητάς του. Ήταν κι’ ακόμα είναι, ένας Υιός Λανονάντεκ μεγάλης λαμπρότητας. «Και μην απορείτε, γιατί ο ίδιος ο Σατανάς είναι ένα λαμπρό πλάσμα του φωτός[1].»
67:1.2 Στην πορεία της επιθεώρησής του ο Σατανάς ενημέρωσε τον Καλιγκάστια για την «Διακήρυξη της Ελευθερίας» που τότε είχε προτείνει ο Εωσφόρος και, όπως γνωρίζουμε, ο Πρίγκιπας συμφώνησε να προδώσει τον πλανήτη μόλις θα γινόταν η αναγγελία της εξέγερσης. Οι πιστές προσωπικότητες του σύμπαντος αντιμετώπισαν με ιδιαίτερη αποστροφή τον Πρίγκιπα Καλιγκάστια εξ αιτίας της εσκεμμένης αυτής προδοσίας της εμπιστοσύνης τους. Ο Δημιουργός Υιός εξέφρασε την περιφρόνησή του όταν είπε: «Είσαι σαν τον αρχηγό σου, Εωσφόρε, και αμαρτωλά έχεις διαιωνίσει το ανόμημά του. Ήταν απατεώνας από την απαρχή της ματαιοδοξίας του, γιατί δεν κατοικεί στην αλήθεια[2].»
67:1.3 Στο σύνολο του διοικητικού έργου ενός τοπικού σύμπαντος δεν θεωρείται παρακαταθήκη πιο ιερή από εκείνη που εναποτίθεται στον Πλανητικό Πρίγκιπα, ο οποίος αναλαμβάνει την ευθύνη για την ευημερία και την καθοδήγηση των εξελισσόμενων θνητών σ’ ένα νεοκατοικημένο κόσμο. Και απ’ όλες τις μορφές του κακού, καμία δεν είναι περισσότερο καταστροφική για το κύρος της προσωπικότητας, από την προδοσία της εμπιστοσύνης και την απείθεια κάποιου έναντι των φίλων που τον εμπιστεύονται. Διαπράττοντας το εσκεμμένο αυτό ανόμημα, ο Καλιγκάστια διέστρεψε την προσωπικότητά του τόσο απόλυτα, ώστε ο νους του δεν κατόρθωσε από τότε να επανακτήσει πλήρως την ισορροπία του.
67:1.4 Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εξετάσει κανείς την αμαρτία, ωστόσο, από τη φιλοσοφική άποψη του σύμπαντος η αμαρτία είναι η θέση μιας προσωπικότητας, η οποία εν γνώσει της ανθίσταται στην κοσμική πραγματικότητα. Το σφάλμα μπορεί να θεωρηθεί ως παρανόηση, ή διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Το κακό είναι μία εν μέρει συνειδητοποίηση των συμπαντικών πραγματικοτήτων, ή μία κακή προσαρμογή σ’ αυτές. Η αμαρτία, όμως, αποτελεί σκόπιμη αντίσταση στη θεία πραγματικότητα – μία συνειδητή επιλογή να αντιτεθεί κανείς στην πνευματική πρόοδο – ενώ το ανόμημα συνίσταται σε μία ανοικτή και σταθερή περιφρόνηση της αναγνωρισμένης πραγματικότητας και εκφράζει μία τέτοια αποσύνθεση της προσωπικότητας, ώστε να φθάνει στα όρια της κοσμικής τρέλας.
67:1.5 Το σφάλμα υποδηλώνει έλλειψη διανοητικής οξύτητας. Το κακό, έλλειμμα σύνεσης. Η αμαρτία, άθλια πνευματική πενία. Η ανομία, όμως, καταδεικνύει μηδενισμό του ελέγχου επί της προσωπικότητας.
67:1.6 Και όταν η αμαρτία έχει τόσες πολλές φορές επιλεγεί και τόσο συχνά επαναληφθεί, μπορεί να γίνει συνήθεια. Οι καθ’ έξιν αμαρτωλοί μπορούν εύκολα να γίνουν άνομοι, να γίνουν ολόψυχοι στασιαστές κατά του σύμπαντος και όλων των θείων πραγματικοτήτων του. Ενώ όλες οι μορφές της αμαρτίας μπορεί να συγχωρηθούν, αμφιβάλλουμε εάν ο εγνωσμένος άνομος θα νοιώσει θλίψη για τα παραπτώματά του, ή αν θα δεχθεί συγχώρεση για τις αμαρτίες του.
67:2.1 Σύντομα μετά την επιθεώρηση του Σατανά και όταν η πλανητική διοίκηση βρισκόταν στα πρόθυρα της πραγμάτωσης μεγάλων επιτευγμάτων στην Ουράντια, μια μέρα, στην καρδιά του χειμώνα των βόρειων ηπείρων, ο Καλιγκάστια είχε μια μακρά συνομιλία με το συνεργάτη του, τον Νταλιγκάστια, μετά την οποία ο τελευταίος συνεκάλεσε τα δέκα συμβούλια της Ουράντια σε έκτακτη σύσκεψη. Η συνάθροιση αυτή άνοιξε με την δήλωση ότι ο Πρίγκιπας Καλιγκάστια επρόκειτο να αυτοανακηρυχθεί απόλυτος κυρίαρχος της Ουράντια και απαίτησε από όλα τα διοικητικά κλιμάκια να παραιτηθούν, παραδίδοντας όλες τις λειτουργίες και τις δυνάμεις τους στα χέρια του Νταλιγκάστια ως θεματοφύλακα, εν αναμονή της επαναδιοργάνωσης της κυβέρνησης του πλανήτη και την επακόλουθη ανακατανομή των αξιωμάτων αυτών της διοικητικής εξουσίας.
67:2.2 Η παρουσίαση αυτής της εκπληκτικής αυτής απαίτησης ακολουθήθηκε από την αριστοτεχνική προσφυγή του Βαν, προέδρου του ανώτατου συμβουλίου συντονισμού. Ο διακεκριμένος αυτός διοικητής και άξιος νομοδιδάσκαλος χαρακτήρισε την διαδικασία που υπέδειξε ο Καλιγκάστια ως πράξη εγγίζουσα τα όρια της πλανητικής εξέγερσης και έκανε έκκληση στους συμμετέχοντες στο συμβούλιο να απόσχουν από κάθε συμμετοχή, έως ότου μία τέτοια προσφυγή διακομισθεί στον Εωσφόρο, τον Κυρίαρχο του Συστήματος της Σατάνια. Και κέρδισε την υποστήριξη ολόκληρου του επιτελείου. Στη συνέχεια, η προσφυγή διεβιβάσθη στην Τζερουζέμ και από εκεί ήλθαν οι εντολές οι οποίες καθόριζαν τον Καλιγκάστια ως ανώτατο κυρίαρχο στην Ουράντια και επέτασσαν απόλυτη και αναντίρρητη πίστη στις εντολές του. Και ήταν σε απάντηση του εκπληκτικού αυτού μηνύματος που ο επιβλητικός Βαν έκανε την αξιομνημόνευτη αγόρευσή του διάρκειας επτά ωρών στην οποία επίσημα κατηγόρησε τον Καλιγκάστια, τον Νταλιγκάστια και τον Εωσφόρο ως περιφρονούντες την κυριαρχία του σύμπαντος του Νέβαδον. Και προσέφυγε στους Μέγιστους της Εντέντια για υποστήριξη και επικύρωση.
67:2.3 Εν τω μεταξύ, τα κυκλώματα του συστήματος είχαν διακοπεί. Η Ουράντια είχε απομονωθεί. Κάθε ομάδα ουράνιας ζωής στον πλανήτη βρέθηκε αιφνίδια και χωρίς προειδοποίηση απομονωμένη, εντελώς αποκομμένη από κάθε εξωτερική εισήγηση και συμβουλή.
67:2.4 Ο Νταλιγκάστια επίσημα ανακήρυξε τον Καλιγκάστια «Θεό της Ουράντια και υπέρτατο όλων»[3]. Με την διακήρυξη αυτή εμπρός τους, καθόρισαν τα θέματα. Και κάθε ομάδα κινήθηκε μόνη της και άρχισε τις διαβουλεύσεις, συζητήσεις που είχαν σκοπό να προσδιορίσουν τελικά τη μοίρα της κάθε, υπεράνω του ανθρώπινου, προσωπικότητας στον πλανήτη.
67:2.5 Τα σεραφείμ και τα χερουβείμ καθώς και οι άλλες ουράνιες υπάρξεις αναμίχθηκαν στις αποφάσεις αυτού του πικρού αγώνα, αυτής της μακρόχρονης και αμαρτωλής αντιπαράθεσης. Πολλές, υπεράνω του ανθρώπινου, ομάδες που έτυχε να βρίσκονται στην Ουράντια υποχρεώθηκαν να διαλέξουν μεταξύ του κακού και του καλού – μεταξύ των μεθόδων του Εωσφόρου και του θελήματος του αόρατου Πατέρα.
67:2.6 Ο αγώνας αυτός συνεχίσθηκε για περισσότερα από επτά χρόνια. Οι αρχές της Εντέντια δεν επρόκειτο να επέμβουν, ή να μεσολαβήσουν μέχρις ότου κάθε αναμεμειγμένη προσωπικότητα φθάσει σε μία τελική απόφαση. Ούτε ο Βαν και οι πιστοί του σύντροφοι επρόκειτο να δικαιωθούν και να απαλλαγούν από τη μακρόχρονη αγωνία τους και την αφόρητη αβεβαιότητα, ως τη στιγμή αυτή.
67:3.1 Το ξέσπασμα της εξέγερσης στην Τζερουζέμ, την πρωτεύουσα της Σατάνια, μεταδόθηκε από το συμβούλιο των Μελχισεδέκ. Οι Μελχισεδέκ που ήσαν υπεύθυνοι για περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης μεταφέρθηκαν αμέσως στην Τζερουζέμ και ο Γαβριήλ προσφέρθηκε να ενεργήσει ως εκπρόσωπος του Δημιουργού Υιού, η εξουσία του οποίου είχε αμφισβητηθεί. Με την εκπομπή αυτή του δεδομένου της εξέγερσης στη Σατάνια το σύστημα απομονώθηκε, τέθηκε σε καραντίνα, από τα αδελφά του συστήματα. Γινόταν «πόλεμος στον ουρανό», στο αρχηγείο της Σατάνια και εξαπλώθηκε σε κάθε πλανήτη στο τοπικό σύστημα[4].
67:3.2 Στην Ουράντια σαράντα μέλη του υλικού επιτελείου των εκατό (περιλαμβανομένου και του Βαν) αρνήθηκαν να ενταχθούν στην εξέγερση. Πολλοί από τους εξ ανθρώπων βοηθοί του επιτελείου (τροποποιημένοι, ή όχι) στάθηκαν επίσης γενναίοι και ανώτεροι υπερασπιστές του Μιχαήλ και της συμπαντικής κυβέρνησης. Υπήρξε μια τρομακτική απώλεια προσωπικοτήτων μεταξύ των σεραφείμ και των χερουβείμ. Το ήμισυ σχεδόν των διοικητικών και μεταφορικών σεραφείμ των αποσπασμένων στον πλανήτη ενώθηκαν με τον αρχηγό τους και τον Νταλιγκάστια υποστηρίζοντας την υπόθεση του Εωσφόρου. Σαράντα χιλιάδες εκατόν δέκα εννέα πρωταρχικών μεσοδιάστατων πλασμάτων έδωσαν τα χέρια με τον Καλιγκάστια, οι υπόλοιπες, ωστόσο, από τις υπάρξεις αυτές έμειναν πιστές στα καθήκοντά τους.
67:3.3 Ο προδότης Πρίγκιπας παρέταξε τα απειθή μεσοδιάστατα πλάσματα και τις άλλες ομάδες των επαναστατημένων προσωπικοτήτων και τους οργάνωσε για να εκτελέσουν τις εντολές του, ενώ ο Βαν συγκέντρωσε τους πιστούς μεσοδιάστατους καθώς και τις άλλες πιστές ομάδες και άρχισε τη μεγάλη μάχη για τη σωτηρία του επιτελείου του πλανήτη, αλλά και των άλλων εξόριστων ουράνιων προσωπικοτήτων.
67:3.4 Κατά την εποχή αυτού του αγώνα οι πιστοί οπαδοί έμεναν σ’ έναν απερίφρακτο και ελάχιστα προστατευόμενο καταυλισμό, λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της Νταλαμέιτια, οι κατοικίες τους, ωστόσο φυλάσσονταν μέρα και νύκτα από τα άγρυπνα και πάντα προσεκτικά, πιστά, μεσοδιάστατα πλάσματα, ενώ είχαν στην κατοχή τους το ανεκτίμητο δένδρο της ζωής.
67:3.5 Με την έκρηξη της εξέγερσης, τα πιστά χερουβείμ και σεραφείμ, με τη βοήθεια των τριών πιστών μεσοδιάστατων, ανέλαβαν την επιτήρηση του δένδρου της ζωής και επέτρεπαν μόνο στους σαράντα πιστούς του επιτελείου και τους συνεργαζόμενους μ’ αυτούς τροποποιημένους θνητούς να παίρνουν τους καρπούς και τα φύλλα του γεμάτου ενέργεια αυτού φυτού. Υπήρχαν πενήντα έξι από αυτούς τους τροποποιημένους Αντονίτες συνεργάτες του επιτελείου, με δέκα έξι από τους Αντονίτες συνοδούς του άπιστου επιτελείου να αρνούνται να προσχωρήσουν στην εξέγερση μαζί με τους κυρίους τους.
67:3.6 Κατά τη διάρκεια των επτά κρίσιμων χρόνων της εξέγερσης του Καλιγκάστια, ο Βαν αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά το έργο της λειτουργίας επί του πιστού του στρατού των ανθρώπων, των μεσοδιάστατων και των αγγέλων. Η πνευματική ενόραση και η ηθική σταθερότητα η οποία κατέστησε τον Βαν ικανό να διατηρήσει μία τέτοια απαρασάλευτη στάση πίστης προς την κυβέρνηση του σύμπαντος, ήταν το προϊόν καθαρής σκέψης, συνετής κρίσης, λογικής απόφασης, ειλικρινών κινήτρων, ανιδιοτελών προθέσεων, ευφυούς πίστης, εμπειρικής μνήμης, πειθαρχημένου χαρακτήρα και αναμφισβήτητης αφοσίωσης της προσωπικότητάς του στο να πράττει το θέλημα του εν Παραδείσω Πατέρα.
67:3.7 Τα επτά αυτά χρόνια της αναμονής ήταν η εποχή της εξέτασης της προσωπικότητας και της ψυχικής πειθαρχίας. Τέτοιες κρίσεις στις υποθέσεις ενός σύμπαντος καταδεικνύουν την τρομακτική επίδραση της διάνοιας ως παράγοντα πνευματικής επιλογής. Η παιδεία, η εξάσκηση και η εμπειρία αποτελούν σταθερούς όρους στο πλείστον των ζωτικών αποφάσεων όλων των εξελικτικών, ηθικής υπόστασης, πλασμάτων. Είναι, ωστόσο, απολύτως πιθανό για το ενοικούν πνεύμα να επικοινωνήσει άμεσα με τις δυνάμεις της ανθρώπινης προσωπικότητας οι οποίες καθορίζουν τις αποφάσεις, έτσι ώστε να ενισχύσει την πλήρως καθαγιασμένη βούληση του πλάσματος να πραγματοποιήσει εκπληκτικές πράξεις πιστής αφοσίωσης στο θέλημα και την άποψη του εν Παραδείσω Πατέρα. Και αυτό είναι που συνέβη στην εμπειρία του Άμαντον, του τροποποιημένου εκ των ανθρώπων συντρόφου του Βαν.
67:3.8 Ο Άμαντον είναι ο διακεκριμένος εξ ανθρώπων ήρως της εξέγερσης του Εωσφόρου. Ο άνδρας αυτός απόγονος του Άντον και της Φόντα ήταν ένας από τους εκατό οι οποίοι συνεισέφεραν ζωτικό πλάσμα στο επιτελείο του Πρίγκιπα και από το γεγονός αυτό και μετά προσαρτήθηκε στον Βαν ως συνεργάτης και εξ ανθρώπων βοηθός του. Ο Άμαντον επελέγη για να μείνει μαζί με τον αρχηγό του καθ’ όλη τη διάρκεια του πολύχρονου και δύσκολου αγώνα. Κι’ ήταν θέαμα που προκαλούσε τον ενθουσιασμό το να βλέπει κανείς τον απόγονο αυτό των εξελικτικών φυλών να παραμένει αμετακίνητος από τις σοφιστείες του Νταλιγκάστια, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια του επτάχρονου αγώνα, ο ίδιος και οι πιστοί σύντροφοί του αντιστάθηκαν με άκαμπτη καρτερία σε όλες τις απατηλές διδαχές του λαμπρού Καλιγκάστια.
67:3.9 Ο Καλιγκάστια, διαθέτοντας ένα μέγιστο ευφυΐας και απέραντη εμπειρία στα συμπαντικά θέματα, παραστράτησε - ενστερνίσθηκε την αμαρτία. Ο Άμαντον, με ελάχιστη ευφυΐα και στερούμενος εντελώς συμπαντικής εμπειρίας, παρέμεινε σταθερός στην υπηρεσία του σύμπαντος και πιστός στο συνεργάτη του. Ο Βαν αξιοποίησε τόσο τη διάνοια όσο και το πνεύμα σ’ ένα μεγαλειώδη και δραστικό συνδυασμό διανοητικής αποφασιστικότητας και πνευματικής ενόρασης, επιτυγχάνοντας με τον τρόπο αυτό ένα εμπειρικό επίπεδο συναίσθησης της προσωπικότητας, του μέγιστου δυνατού είδους. Η διάνοια και το πνεύμα, όταν ενωθούν πλήρως, έχουν τη δυνατότητα της δημιουργίας υπεράνω του ανθρώπινου αξιών, ακόμη και μοροντιανών πραγματικοτήτων.
67:3.10 Δεν υπάρχει τέλος στην αφήγηση των συναρπαστικών γεγονότων εκείνων των τραγικών ημερών. Στο τέλος, όμως, ελήφθη η οριστική απόφαση και της τελευταίας προσωπικότητας και τότε, αλλά μόνο τότε, έφθασε ένας Μέγιστος από την Εντέντια μαζί με τους επειγουσών περιστάσεων Μελχισεδέκ για να καταλάβει την εξουσία στην Ουράντια. Οι πανοραμικές καταγραφές της κυριαρχίας του Καλιγκάστια στην Τζερουζέμ απαλείφθηκαν και άρχισε η δοκιμαστική εποχή της αποκατάστασης του πλανήτη.
67:4.1 Όταν έγινε το τελικό προσκλητήριο, τα υλικά μέλη του επιτελείου του Πρίγκιπα βρέθηκαν να έχουν ευθυγραμμισθεί ως εξής: Ο Βαν και ολόκληρο το νομοθετικό σώμα συντονισμού είχαν παραμείνει πιστοί. Ο Ανγκ και τρία μέλη του συμβουλίου σίτισης είχαν διασωθεί. Τα μέλη του συμβουλίου κτηνοτροφίας είχαν όλα παρασυρθεί στην εξέγερση, όπως επίσης και όλοι οι σύμβουλοι απόκτησης ζώων. Ο Φαντ και πέντε μέλη του προσωπικού των εκπαιδευτικών είχαν διασωθεί. Ο Νοντ και ολόκληρη η επιτροπή βιομηχανίας και εμπορίου προσχώρησαν στον Καλιγκάστια. Ο Χαπ και ολόκληρο το σώμα κληρικών αποκαλυφθείσας θρησκείας παρέμειναν πιστοί μαζί με τον Βαν και την ανώτερη ομάδα του. Ο Λιουτ και ολόκληρο το συμβούλιο υγείας χάθηκαν. Το συμβούλιο τέχνης και επιστήμης παρέμεινε πιστό στο σύνολό του, αλλά ο Τιουτ και η επιτροπή των φυλετικών κυβερνήσεων είχαν όλοι παρασπονδήσει. Έτσι, οι σαράντα από τους εκατό διασώθηκαν, για να μεταφερθούν αργότερα στην Τζερουζέμ, απ’ όπου συνέχισαν την πορεία τους προς τον Παράδεισο.
67:4.2 Τα εξήντα μέλη του πλανητικού επιτελείου που προσχώρησαν στην εξέγερση, επέλεξαν τον Νοντ ως αρχηγό τους. Εργάσθηκαν ολόψυχα για τον επαναστάτη Πρίγκιπα, αλλά γρήγορα ανεκάλυψαν ότι τους είχαν στερήσει την υποστήριξη των κυκλωμάτων ζωής του συστήματος. Συνειδητοποίησαν1 το γεγονός ότι είχαν υποβαθμισθεί σε θνητές υπάρξεις. Ήταν, πράγματι, υπεράνω του ανθρώπινου, αλλά, ταυτόχρονα, υλικοί και θνητοί. Σε μία προσπάθεια να αυξήσει τον αριθμό τους, ο Νταλιγκάστια διέταξε άμεση προσφυγή στη σεξουαλική αναπαραγωγή, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά ότι οι αρχικοί εξήντα και οι σαράντα τέσσερις τροποποιημένοι Αντονίτες συνεργάτες τους ήταν καταδικασμένοι να υποστούν εξάλειψη δια του θανάτου, αργά, ή γρήγορα. Μετά την άλωση της Νταλαμέιτια, το άπιστο επιτελείο μετανάστευσε στο βορρά και την ανατολή. Οι απόγονοί τους ήταν για αιώνες γνωστοί ως Νοδίτες και ο τόπος όπου κατοικούσαν ως «η γη του Νοντ[5].»
67:4.3 Η παρουσία των εξαιρετικών αυτών υπερ-ανδρών και υπερ-γυναικών που εγκαταλείφθηκαν εξ αιτίας της εξέγερσης και ζευγάρωναν, πλέον, με τους γιους και τις θυγατέρες της γης, εύκολα δημιούργησε τις παραδοσιακές εκείνες ιστορίες για τους θεούς που ήλθαν στη γη για να ζευγαρώσουν με τους θνητούς. Και έτσι άρχισαν οι χίλιοι και ένας θρύλοι, που ανήκουν στη σφαίρα του μύθου, αλλά που βασίζονται στα γεγονότα των μετά την εξέγερση ημερών, οι οποίες αργότερα βρήκαν θέση στους λαϊκούς μύθους και τις παραδόσεις των διάφορων λαών, των οποίων οι πρόγονοι είχαν λάβει μέρος στις επαφές αυτές με τους Νοδίτες και τους απογόνους τους.
67:4.4 Οι εκ του επιτελείου στασιαστές, στερημένοι από την πνευματική υποστήριξη, βρήκαν, τελικά, φυσικό θάνατο. Και μεγάλο μέρος της μετέπειτα ειδωλολατρίας των ανθρώπινων φυλών δημιουργήθηκε από την επιθυμία να διαιωνίσουν τη μνήμη αυτών εξαιρετικά τιμώμενων υπάρξεων της εποχής του Καλιγκάστια.
67:4.5 Όταν το επιτελείο των εκατό ήλθε στην Ουράντια, αποσπάσθηκε προσωρινά από τους Προσαρμοστές της Σκέψης. Αμέσως μόλις έφθασαν οι επίτροποι Μελχισεδέκ, οι πιστές προσωπικότητες (εκτός του Βαν) επέστρεψαν στην Τζερουζέμ και επανενώθηκαν με τους Προσαρμοστές που τους περίμεναν. Δεν γνωρίζουμε τη μοίρα των εξήντα στασιαστών του επιτελείου. Οι Προσαρμοστές τους βρίσκονται ακόμη στην Τζερουζέμ. Τα πράγματα θα μείνουν αναμφίβολα ως έχουν μέχρις ότου ολόκληρη η εξέγερση του Εωσφόρου κριθεί, τελικά, και αποφασισθεί η μοίρα όλων των συμμετασχόντων.
67:4.6 Ήταν πολύ δύσκολο για τέτοιες υπάρξεις, όπως είναι οι άγγελοι και οι μεσοδιάστατοι να κατανοήσουν το ότι ευφυείς και έμπιστοι αρχηγοί, όπως ο Καλιγκάστια και ο Νταλιγκάστια ξεστράτισαν – διαπράττοντας την αμαρτία της προδοσίας. Οι υπάρξεις εκείνες οι οποίες υπέπεσαν στην αμαρτία – που δεν προσχώρησαν εσκεμμένα, ή προσχεδιασμένα – παραπλανήθηκαν από τους ανωτέρους τους, εξαπατήθηκαν από τους αρχηγούς τους που εμπιστεύονταν. Ήταν εξ ίσου εύκολο να κερδίσουν την υποστήριξη των πρωτόγονης διάνοιας εξελικτικών θνητών.
67:4.7 Η μεγάλη πλειονότητα όλων των ανθρώπων και των υπεράνω του ανθρώπινου υπάρξεων που έπεσαν θύματα της εξέγερσης του Εωσφόρου στην Τζερουζέμ και τους διάφορους παραπλανημένους πλανήτες έχουν ολόψυχα, από καιρό, μετανοήσει για την αφροσύνη τους. Και πραγματικά πιστεύουμε ότι όλοι αυτοί οι ειλικρινά μετανοήσαντες θα αποκατασταθούν, κατά κάποιο τρόπο και θα επανέλθουν σε κάποια φάση συμπαντικής υπηρεσίας, όταν οι Αρχαίοι των Ημερών ολοκληρώσουν, τελικά, την κρίση των υποθέσεων της εξέγερσης της Σατάνια, την οποία άρχισαν μόλις πρόσφατα.
67:5.1 Μεγάλη σύγχυση επεκράτησε στην Νταλαμέιτια και γύρω απ’ αυτήν για σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την πρόκληση της εξέγερσης. Επιχειρήθηκε η ολοκληρωτική και ριζοσπαστική αναδιοργάνωση ολόκληρου του κόσμου. Η επανάσταση υποσκέλισε την εξέλιξη ως τακτική πολιτισμικής προόδου και φυλετικής βελτίωσης. Μεταξύ των ανώτερων και εν μέρει εκπαιδευμένων παρεπιδημούντων μέσα και γύρω από την Νταλαμέιτια εμφανίσθηκε μια αιφνίδια πρόοδος στην πολιτισμική κατάσταση, όταν όμως οι καινούργιες αυτές και ριζοσπαστικές μέθοδοι δοκιμάσθηκαν στους εκτός της πόλης πληθυσμούς, το άμεσο αποτέλεσμα ήταν απερίγραπτη σύγχυση και φυλετικό πανδαιμόνιο. Η ελευθερία γρήγορα μετατράπηκε σε ασυδοσία από τους ημιεξελιγμένους πρωτόγονους ανθρώπους εκείνων των ημερών.
67:5.2 Πολύ γρήγορα μετά την εξέγερση ολόκληρο το επιτελείο της ανταρσίας ασχολήθηκε με την ενεργητική υπεράσπιση της πόλης εναντίον των ορδών των ημιάγριων που πολιόρκησαν τα τείχη της, ως αποτέλεσμα των δογμάτων περί ελευθερίας τα οποία τους είχαν πρόωρα διδαχθεί. Και χρόνια πριν το όμορφο αρχηγείο χαθεί στα κύματα του νότου, οι παραπλανημένες και λανθασμένα καθοδηγημένες φυλές της ενδοχώρας της Νταλαμέιτια είχαν ήδη επιπέσει, σε μια ημιάγρια επίθεση, στην θαυμάσια πόλη, οδηγώντας τους αποσκιρτήσαντες επιτελείς και τους συνεργάτες τους στο βορρά.
67:5.3 Το σχέδιο του Καλιγκάστια για άμεση αναδόμηση της ανθρώπινης κοινωνίας σύμφωνα με τις απόψεις του περί ατομικής ελευθερίας και ομαδικών ελευθεριών απεδείχθη άμεση και λίγο-πολύ απόλυτη αποτυχία. Η κοινωνία γρήγορα βυθίστηκε πάλι στο παλιό βιολογικό της επίπεδο και ο αγώνας προς τα εμπρός ξεκίνησε πάλι από την αρχή, από ένα σημείο όχι πολύ μακριά από εκείνο που βρισκόταν κατά την απαρχή της κυριαρχίας του Καλιγκάστια, με την αναταραχή αυτή να έχει αφήσει τον κόσμο σε σύγχυση πολύ χειρότερα από πριν.
67:5.4 Εκατόν εξήντα δύο χρόνια μετά την εξέγερση, ένα παλιρροϊκό κύμα επέπεσε στην Νταλαμέιτια και το αρχηγείο του πλανήτη βυθίστηκε κάτω από τα νερά της θάλασσας. Η γη αυτή δεν αναδύθηκε ποτέ ξανά, μέχρις ότου κάθε ίχνος, σχεδόν, του ανώτερου πολιτισμού εκείνων των θαυμάσιων καιρών χάθηκε.
67:5.5 Όταν η πρώτη πρωτεύουσα του κόσμου καταποντίσθηκε, φιλοξενούσε μόνο τους κατώτερους τύπους των φυλών του Σαντζίκ της Ουράντια, αποστάτες που είχαν ήδη μετατρέψει το ναό του Πατέρα σε βωμό αφιερωμένο στον Νογκ, τον ψεύτικο θεό του φωτός και της ζωής.
67:6.1 Οι οπαδοί του Βαν γρήγορα αποσύρθηκαν στα υψίπεδα δυτικά της Ινδίας, όπου απηλλάγησαν από τις επιθέσεις των συγχυσμένων φυλών των κάμπων και, από τη θέση αυτή στην οποία είχαν αποσυρθεί, σχεδίαζαν την αποκατάσταση του κόσμου, όπως ακριβώς οι παλιοί Μπαντονίτες προκάτοχοί τους είχαν, κάποτε, εντελώς ασυναίσθητα, εργασθεί για την ευημερία του ανθρώπινου είδους πριν ακριβώς από τις μέρες της δημιουργίας των φυλών του Σαντζίκ.
67:6.2 Πριν από την άφιξη των επιτρόπων Μελχισεδέκ, ο Βαν ανέθεσε τη διαχείριση των ανθρώπινων υποθέσεων στα χέρια των δέκα τετραμελών επιτροπών, ομάδων ταυτόσημων εκείνων του καθεστώτος του Πρίγκιπα. Οι ανώτεροι διαμένοντες Φορείς της Ζωής ανέλαβαν προσωρινά την αρχηγία αυτού του συμβουλίου των σαράντα, το οποίο λειτούργησε καθ’ όλη τη διάρκεια των επτά ετών της αναμονής. Παρόμοιες ομάδες Αμαντονιτών ανέλαβαν τις ευθύνες αυτές, όταν τα τριάντα εννέα πιστά μέλη του επιτελείου επέστρεψαν στην Τζερουζέμ.
67:6.3 Αυτοί οι Αμαντονίτες προήλθαν από την ομάδα των 144 πιστών Αντονιτών στους οποίους ανήκε ο Άμαντον και οι οποίοι έγιναν γνωστοί με το όνομά του. Η ομάδα αυτή περιελάμβανε τριάντα εννέα άνδρες και εκατόν πέντε γυναίκες. Πενήντα έξι από το σύνολο αυτό ήσαν αθάνατοι και όλοι (εκτός του Άμαντον) μετασχηματίσθηκαν μαζί με τα πιστά μέλη του επιτελείου. Το υπόλοιπο της ανώτερης αυτής ομάδας εξακολούθησε να ζει στη γη ως το τέλος των ημερών τους ως θνητοί υπό την αρχηγία του Βαν και του Άμαντον. Ήταν η βιολογική μαγιά, που πολλαπλασιάσθηκε και συνέχισε να προσφέρει την αρχηγία στον κόσμο, μέσα στις πολύχρονες, σκοτεινές εποχές της μετά την εξέγερση περιόδου.
67:6.4 Ο Βαν έμεινε στην Ουράντια ως την εποχή του Αδάμ, διατελώντας τιμητικός επικεφαλής όλων των υπεράνω του ανθρώπινου προσωπικοτήτων οι οποίες λειτουργούσαν στον πλανήτη. Αυτός και ο Άμαντον συντηρήθηκαν με την τεχνική του δένδρου της ζωής, σε συνδυασμό με την εξειδικευμένη ζωτική λειτουργία των Μελχισεδέκ για περισσότερα από εκατόν πενήντα χιλιάδες χρόνια.
67:6.5 Τις υποθέσεις της Ουράντια διαχειρίσθηκε για πάρα πολύ καιρό ένα συμβούλιο πλανητικών επιτρόπων, δώδεκα Μελχισεδέκ, επικυρωμένων με εντολή του ανώτερου κυβερνήτη του αστερισμού, του Μέγιστου Πατέρα του Νορλάτιαντεκ. Σε συνεργασία με τους επιτρόπους Μελχισεδέκ ήταν ένα εισηγητικό συμβούλιο αποτελούμενοι από: έναν από τους πιστούς βοηθούς του εκπεσόντος Πρίγκιπα, τους δύο διαμένοντες Φορείς της Ζωής, ένα Τριαδοποιημένο Υιό ο οποίος μαθήτευε εκπαιδευόμενος, ένα εθελοντή Διδάσκαλο Υιό, έναν Υπέρλαμπρο Εσπερινό Αστέρα του Άβαλον (κατά περιόδους), τους αρχηγούς των σεραφείμ και των χερουβείμ, συμβούλους από δύο γειτονικούς πλανήτες, τον γενικό διευθυντή των υφισταμένων αγγέλων και τον Βαν, τον αρχηγό διοικητή των μεσοδιάστατων πλασμάτων. Έτσι εκυβερνάτο και εδιοικείτο η Ουράντια ως την άφιξη του Αδάμ. Δεν είναι περίεργο το ότι ο γενναίος και πιστός Βαν πήρε μία θέση στο συμβούλιο των πλανητικών επιτρόπων, το οποίο για τόσο πολύ καιρό διεχειρίζετο τις υποθέσεις της Ουράντια.
67:6.6 Οι δώδεκα επίτροποι Μελχισεδέκ της Ουράντια επετέλεσαν έργο ηρωικό. Διέσωσαν τα υπολείμματα του πολιτισμού και οι πλανητικές τους τακτικές εκτελέσθηκαν πιστά από τον Βαν. Μέσα σε χίλια χρόνια μετά την εξέγερση ο Βαν είχε περισσότερες από τριακόσιες πενήντα προηγμένες ομάδες, διασκορπισμένες έξω στον κόσμο. Οι εμπροσθοφυλακές αυτές του πολιτισμού αποτελούνταν κατά μέγα μέρος από τους απογόνους των πιστών Αντονιτών, ελαφρά αναμεμιγμένων με τις φυλές του Σαντζίκ, ιδιαίτερα με τους γαλάζιους ανθρώπους, όπως επίσης και με τους Νοδίτες.
67:6.7 Παρά την τρομερή οπισθοδρόμηση εξ αιτίας της εξέγερσης, υπήρχαν πολλά καλά γένη βιολογικά υποσχόμενων στη γη. Υπό την εποπτεία των επιτρόπων Μελχισεδέκ, ο Βαν και ο Άμαντον συνέχισαν το έργο της υπόθαλψης της φυσικής εξέλιξης της ανθρώπινης φυλής, προωθώντας τη βιολογική εξέλιξη του ανθρώπου έως ότου έφθασε στο αποκορύφωμα αυτό του επιτεύγματος, το οποίο δικαιολόγησε την αποστολή ενός Υλικού Υιού και Θυγατέρας στην Ουράντια.
67:6.8 Ο Βαν και ο Άμαντον παρέμειναν στη γη έως και λίγο μετά την άφιξη του Αδάμ και της Εύας. Λίγα χρόνια μετά μεταφέρθηκαν στην Τζερουζέμ, όπου ο Βαν ενώθηκε και πάλι με τον Προσαρμοστή του που περίμενε. Ο Βαν πλέον υπηρετεί για λογαριασμό της Ουράντια, περιμένοντας την εντολή να προχωρήσει το μακρύ, ατέλειωτο μονοπάτι προς την τελειότητα του Παραδείσου και το άγνωστο πεπρωμένο του συναθροιζόμενου Σώματος της Τελικότητας των Θνητών.
67:6.9 Πρέπει να καταγραφεί ότι, όταν ο Βαν προσέφυγε στους Μέγιστους της Εντέντια, αφού ο Εωσφόρος είχε υποστηρίξει τον Καλιγκάστια στην Ουράντια, οι Πατέρες του Αστερισμού απέστειλαν μια άμεση απόφαση υποστηρίζοντας τον Βαν σε κάθε σημείο της διένεξής του. Η ετυμηγορία αυτή δεν κατόρθωσε να τον φθάσει, επειδή τα πλανητικά κυκλώματα επικοινωνίας είχαν διακοπεί ενώ η αποστολή βρισκόταν καθ’ οδόν. Μόνο πρόσφατα ανακαλύφθηκε η πραγματικά επίσημη αυτή απόφαση να βρίσκεται στην κατοχή ενός ενδιάμεσου ενεργειακού αναμεταδότη, όπου είχε εξοβελισθεί από την εποχή της απομόνωσης της Ουράντια. Χωρίς αυτή την ανακάλυψη, η οποία έγινε ως αποτέλεσμα των ερευνών των μεσοδιάστατων της Ουράντια, η ανακοίνωση της απόφασης αυτής θα περίμενε την αποκατάσταση της Ουράντια στα κυκλώματα του αστερισμού. Και το προφανές αυτό ατύχημα της διαπλανητικής επικοινωνίας κατέστη δυνατόν επειδή οι ενεργειακοί αναμεταδότες μπορούν να λαμβάνουν και να μεταδίδουν πληροφορίες, αλλά δεν μπορούν να εκκινήσουν την επικοινωνία.
67:6.10 Το νομικό κύρος του Βαν στα νόμιμα αρχεία της Σατάνια δεν σταθεροποιήθηκε ουσιαστικά και τελικά, ει μη μόνο όταν η επίσημη αυτή απόφαση των πατέρων της Εντέντια κατεγράφη στην Τζερουζέμ.
67:7.1 Οι ατομικές (κεντρομόλες) επιπτώσεις της εκούσιας και σταθερής απόρριψης από τα πλάσματα του φωτός είναι αναπόφευκτες, αλλά και ατομικές και ενδιαφέρουν μόνο τη θεότητα και το συγκεκριμένο πλάσμα. Ένας τέτοιος, καταστροφικός για την ψυχή καρπός της ανομίας είναι η εσωτερική ωρίμανση του άνομου αυτόβουλου πλάσματος.
67:7.2 Δεν συμβαίνει, ωστόσο, το ίδιο και με τις εξωτερικές επιπτώσεις της αμαρτίας: Οι απρόσωπες (κεντρόφυγες) επιπτώσεις της ενστερνιζόμενης αμαρτίας είναι αναπόφευκτες, αλλά και συλλογικές και αφορούν σε κάθε πλάσμα που λειτουργεί μέσα στην ακτίνα δράσης τέτοιων γεγονότων.
67:7.3 Πενήντα χιλιάδες χρόνια μετά την κατάρρευση της πλανητικής διοίκησης, οι υποθέσεις της γης ήταν τόσο αποδιοργανωμένες και επιβραδυμένες, ώστε η ανθρώπινη φυλή ελάχιστα είχε κερδίσει σε σχέση με τη γενική εξελικτική κατάσταση η οποία επικρατούσε κατά την εποχή της άφιξης του Καλιγκάστια, πριν από τριακόσιες πενήντα χιλιάδες χρόνια. Από ορισμένες απόψεις είχε γίνει κάποια πρόοδος. Από άλλες πλευρές, πολύ έδαφος είχε χαθεί.
67:7.4 Η αμαρτία δεν έχει ποτέ τοπικές, μόνο, επιπτώσεις. Οι διοικητικοί τομείς των συμπάντων είναι σαν οργανισμοί. Η κακή κατάσταση μιας προσωπικότητας πρέπει, ως ένα βαθμό, να καταμερισθεί σε όλους. Η αμαρτία, όντας θέση ενός ατόμου προς την πραγματικότητα, είναι προορισμένη να επιδείξει τους εγγενείς, αρνητικούς καρπούς της σε κάθε ένα και σε όλα τα σχετικά επίπεδα των συμπαντικών αξιών. Οι πλήρεις επιπτώσεις, ωστόσο, της λανθασμένης σκέψης, της διάπραξης του κακού, ή του αμαρτωλού σχεδιασμού βιώνονται μόνο στο επίπεδο του ουσιαστικού επιτεύγματος. Η καταστρατήγηση του συμπαντικού νόμου μπορεί να αποβεί μοιραία στο φυσικό χώρο, χωρίς να εμπλέκει σοβαρά τη διάνοια, ή να βλάπτει την πνευματική εμπειρία. Η αμαρτία είναι γεμάτη με μοιραίες επιπτώσεις για τη σωτηρία της προσωπικότητας μόνο όταν αποτελεί θέση του συνόλου της ύπαρξης, όταν συμβολίζει την επιλογή της διάνοιας και τη βούληση της ψυχής.
67:7.5 Το κακό και η αμαρτία φέρουν επιπτώσεις στους υλικούς και κοινωνικούς χώρους και μπορούν, ορισμένες φορές, ακόμη και να καθυστερήσουν την πνευματική πρόοδο σε ορισμένα επίπεδα συμπαντικής πραγματικότητας, αλλά ποτέ η αμαρτία οποιασδήποτε ύπαρξης δεν αποστερεί μία άλλη από την συνειδητοποίηση του θείου δικαιώματος της ατομικής σωτηρίας. Η αιώνια σωτηρία μπορεί να απειληθεί μόνο με τις αποφάσεις του νου και τις επιλογές της ψυχής του κάθε ατόμου.
67:7.6 Η αμαρτία στην Ουράντια ελάχιστα συνέβαλε στο να καθυστερήσει η βιολογική εξέλιξη, αλλά ασφαλώς λειτούργησε για να αποστερήσει τις ανθρώπινες φυλές από τα πλήρη προνόμια της Αδαμικής κληρονομιάς. Η αμαρτία καθυστερεί απέραντα την διανοητική εξέλιξη, την ανθρώπινη ανάπτυξη, την κοινωνική πρόοδο και το μαζικό πνευματικό επίτευγμα. Δεν εμποδίζει, όμως, το ανώτερο πνευματικό επίτευγμα οποιουδήποτε ατόμου, το οποίο επιλέγει να γνωρίσει τον Θεό και ειλικρινά να πράξει το θείο του θέλημα.
67:7.7 Ο Καλιγκάστια στασίασε, ο Αδάμ και η Εύα υπέπεσαν σε σφάλμα, αλλά κανένας θνητός που γεννήθηκε αργότερα στην Ουράντια δεν δοκιμάσθηκε, όσον αφορά στην προσωπική, πνευματική του εμπειρία εξ αιτίας αυτών των παραστρατημάτων. Κάθε θνητός που γεννήθηκε στην Ουράντια από την εποχή της εξέγερσης του Καλιγκάστια έχει, κατά κάποιο τρόπο, τιμωρηθεί μέσα στο χρόνο, αλλά η μέλλουσα ευημερία των ψυχών αυτών ουδέποτε διακινδύνευσε κατ’ ελάχιστο την αιωνιότητα. Ουδείς άνθρωπος δημιουργήθηκε για να υποστεί ζωτική πνευματική αποστέρηση εξ αιτίας της αμαρτίας ενός άλλου. Η αμαρτία είναι απόλυτα προσωπική, ως προς την ηθική ενοχή, ή τις πνευματικές επιπτώσεις, παρά τον εκτεταμένο της αντίκτυπο στους διοικητικούς, διανοητικούς και κοινωνικούς χώρους.
67:7.8 Ενώ δεν μπορούμε να προσμετρήσουμε τη σοφία που επιτρέπει τέτοιες καταστροφές, μπορούμε πάντα να διακρίνουμε το ευεργετικό έργο των τοπικών αυτών αναταραχών, καθώς ανακλώνται, γενικά, στο σύμπαν.
67:8.1 Στην εξέγερση του Εωσφόρου αντιστάθηκαν πολλές θαρραλέες υπάρξεις στους διάφορους κόσμους της Σατάνια. Τα αρχεία, ωστόσο, του Σάλβινγκτον παρουσιάζουν τον Άμαντον ως τον υπέροχο χαρακτήρα ολόκληρου του συστήματος, μέσα στην μεγαλειώδη του απόρριψη της παλίρροιας της ανταρσίας και στην σταθερή αφοσίωσή του στον Βαν – παρέμειναν μαζί, αμετακίνητοι στην νομιμοφροσύνη τους προς την υπεροχή του αόρατου Πατέρα και του Υιού του, του Μιχαήλ.
67:8.2 Κατά την περίοδο των κοσμοϊστορικών αυτών γεγονότων βρισκόμουν στην Εντέντια και έχω ακόμη ζωντανή την ευφροσύνη που ένοιωσα, καθώς μελετούσα προσεκτικά τις εκπομπές του Σάλβινγκτον, που μιλούσαν από μέρα σε μέρα για την απίστευτη σταθερότητα, την υπερβατική αφοσίωση και την εξαίρετη νομιμοφροσύνη αυτού του, κάποτε, ημιάγριου απόγονου από το πειραματικό και αρχέτυπο γένος της Αντονικής φυλής.
67:8.3 Από την Εντέντια, πάνω, μέσω του Σάλβινγκτον κι’ ακόμα ως την Ουβέρσα, για επτά ατέλειωτα χρόνια, η πρώτη ερώτηση όλων των δευτερευόντων ουράνιων πλασμάτων σχετικά με την εξέγερση στη Σατάνια, ήταν πάντα: «Τι γίνεται με τον Άμαντον της Ουράντια, παραμένει ακόμη ακλόνητος;»
67:8.4 Αν η εξέγερση του Εωσφόρου έχει δημιουργήσει προβλήματα στο τοπικό σύστημα και τους εκπεσόντες κόσμους του, αν η απώλεια αυτού του Υιού και των παραπλανημένων συνεργατών του έχει προσωρινά εμποδίσει την πρόοδο του αστερισμού του Νορλάτιαντεκ, τότε, υπολογίστε τις επιπτώσεις της απέραντης παρουσίασης της εγκαρδιωτικής επίτευξης του μοναδικού αυτού παιδιού της φύσης και της αποφασιστικής του ομάδας των 143 συντρόφων να παραμείνουν σταθεροί για τις ανώτερες ιδέες της συμπαντικής διεύθυνσης και διοίκησης υπό το κράτος μιας τόσο τρομακτικής και εχθρικής πίεσης που ασκήθηκε από τους άπιστους ανωτέρους του. Και σας διαβεβαιώνω, αυτό έχει ήδη κάνει μεγαλύτερο καλό στο σύμπαν του Νέβαδον και το υπερσύμπαν του Όρβοντον από όσο μπορεί ποτέ να κάνει το σύνολο του κακού και της πίκρας εξ αιτίας της εξέγερσης του Εωσφόρου.
67:8.5 Και όλα τούτα είναι μια συγκινητική και υπέροχα μεγαλειώδης αποσαφήνιση της σοφίας του συμπαντικού σχεδίου του Πατέρα για την κινητοποίηση του Σώματος της Τελικότητας των Θνητών στον Παράδεισο και τη στελέχωση της πελώριας αυτής ομάδας των μυστηριωδών υπηρετών του μέλλοντος, κατά μέγα μέρος από τον κοινό πηλό των θνητών της ανελικτικής προόδου – τέτοιων ακριβώς θνητών, σαν τον ακαταμάχητο Άμαντον.
67:8.6 [Παρουσιάσθηκε από έναν Μελχισεδέκ του Νέβαδον.]
| Εγγραφο 66. Ο ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΤΙΑ |
Δείκτης
Πολλαπλή έκδοση |
Εγγραφο 68. Η ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ |