© 2018 Ίδρυμα Ουράντια
73:0.1 Η πολιτισμική παρακμή και η πνευματική πενία που προήλθαν από την πτώση του Καλιγκάστια και την επακόλουθη κοινωνική σύγχυση, ελάχιστες επιπτώσεις είχαν στη φυσική, ή τη βιολογική κατάσταση των λαών της Ουράντια. Η οργανική εξέλιξη προχώρησε γοργά, εντελώς ανεξάρτητα από την πολιτισμική και ηθική οπισθοδρόμηση, που τόσο γρήγορα ακολούθησε το σχίσμα του Καλιγκάστια και του Νταλιγκάστια. Και ήλθε ένας καιρός στην ιστορία του πλανήτη, σχεδόν σαράντα χιλιάδες χρόνια πριν, όταν οι υπηρετούντες Φορείς της Ζωής διεπίστωσαν ότι από καθαρά βιολογική άποψη, η εξελικτική πρόοδος των φυλών της Ουράντια έφθανε στο αποκορύφωμά της. Οι αποδέκτες Μελχισεδέκ, συμφωνώντας με την άποψη αυτή, συμφώνησαν αμέσως να κάνουν μαζί με τους Φορείς της Ζωής μία αίτηση στους Μέγιστους της Εντέντια ζητώντας τους να επιθεωρηθεί η Ουράντια, με σκοπό να εγκριθεί η αποστολή βιολογικών εξευγενιστών, ενός Υλικού Υιού και μιας Θυγατέρας.
73:0.2 Το αίτημα αυτό απευθύνθηκε στους Μέγιστους της Εντέντια, επειδή είχαν την άμεση δικαιοδοσία σε πολλές υποθέσεις της Ουράντια από την εποχή της πτώσης του Καλιγκάστια και την προσωρινή παραίτηση της εξουσίας στην Τζερουζέμ.
73:0.3 Ο Τέιμπαμεϊντια, ο κυρίαρχος επόπτης της σειράς των δεκαδικών, ή πειραματικών κόσμων, ήλθε για να επιθεωρήσει τον πλανήτη και, αφού εκτίμησε την πρόοδο των φυλών, συνέστησε δεόντως να παραχωρηθεί στην Ουράντια ένας Υλικός Υιός. Σε λιγότερο από εκατό χιλιάδες χρόνια από την εποχή της επιθεώρησής του, ο Αδάμ και η Εύα, ένας Υλικός Υιός και μια Θυγατέρα του τοπικού συστήματος, έφθασαν και άρχισαν το δύσκολο έργο του να επιχειρήσουν να διευθετήσουν τις μπερδεμένες υποθέσεις ενός πλανήτη που είχε επιβραδυνθεί εξ αιτίας της εξέγερσης και βρισκόταν καταδικασμένος σε πνευματική απομόνωση.
73:1.1 Σ’ έναν κανονικό πλανήτη η άφιξη ενός Υλικού Υιού αναγγέλλει συνήθως την προσέγγιση μιας σπουδαίας εποχής εφευρέσεων, υλικής προόδου και διανοητικού διαφωτισμού. Η μετά τον Αδάμ εποχή είναι η σπουδαία εποχή της επιστήμης για τους περισσότερους κόσμους, αλλά όχι και για την Ουράντια. Αν και ο πλανήτης κατοικείτο από φυλές κατάλληλες από φυσιολογική πλευρά, οι φατρίες εξασθένησαν στα βάθη της βαρβαρότητας και του ηθικού μαρασμού.
73:1.2 Δέκα χιλιάδες χρόνια μετά την εξέγερση, όλα, πρακτικά, τα οφέλη από τη διοίκηση του Πρίγκιπα είχαν εξαλειφθεί. Οι φυλές του κόσμου ήταν λίγο καλύτερα από όσο εάν αυτός ο πλανημένος Υιός δεν είχε έλθει ποτέ την Ουράντια. Μόνο μεταξύ των Νοδιτών και των Αμαντονιτών υπήρχε εμμονή στις παραδόσεις της Νταλαμέιτια και την κουλτούρα του Πλανητικού Πρίγκιπα.
73:1.3 Οι Νοδίτες ήσαν οι απόγονοι των επαναστατημένων μελών του επιτελείου του Πρίγκιπα και το όνομά τους προέρχεται από τον πρώτο τους ηγέτη, τον Νοντ, κάποτε πρόεδρο της επιτροπής της Νταλαμέιτια για τη βιομηχανία και το εμπόριο. Οι Αμαντονίτες ήσαν οι απόγονοι των Αντονιτών εκείνων που επέλεξαν να παραμείνουν πιστοί με τον Βαν και τον Άμαντον. Ο όρος «Αμαντονίτης» είναι περισσότερο πολιτισμικός και θρησκευτικός προσδιορισμός, απ’ όσο όρος που αφορά στη φυλή. Από φυλετικής πλευράς, οι Αμαντονίτες ήσαν, βασικά, Αντονίτες. Η λέξη «Νοδίτης» αποτελεί όρο πολιτισμικό αλλά και φυλετικό, εφ’ όσον οι ίδιοι οι Νοδίτες αποτελούσαν την όγδοη φυλή της Ουράντια.
73:1.4 Υπήρχε μία παραδοσιακή εχθρότητα μεταξύ των Νοδιτών και των Αμαντονιτών. Η βεντέτα αυτή ερχόταν διαρκώς στο προσκήνιο κάθε φορά που οι απόγονοι των δύο αυτών ομάδων προσπαθούσαν να συνεργασθούν1 σε μία κοινή επιχείρηση. Ακόμη και αργότερα, στα θέματα της Εδέμ, ήταν εξαιρετικά δύσκολο γι’ αυτούς να συνεργασθούν ειρηνικά.
73:1.5 Σύντομα μετά την καταστροφή της Νταλαμέιτια, οι οπαδοί του Νοντ χωρίσθηκαν σε τρεις μείζονες ομάδες. Η κεντρική ομάδα παρέμεινε πολύ κοντά στην αρχική τους εστία, κοντά στο αρχηγείο του Περσικού Κόλπου. Η ανατολική ομάδα μετανάστευσε στην περιοχή των υψιπέδων του Ελάμ, ανατολικά της κοιλάδας του Ευφράτη. Η δυτική ομάδα εγκαταστάθηκε στις Μεσογειακές ακτές της βορειοανατολικής Συρίας και τη γειτονική περιοχή.
73:1.6 Οι Νοδίτες αυτοί ζευγάρωσαν ελεύθερα με τις φυλές του Σαντζίκ και άφησαν πίσω τους άφθονους απογόνους. Και ορισμένοι από τους απόγονους των στασιαστών Νταλαμεϊτιανών ενώθηκαν στη συνέχεια με τον Βαν και τους πιστούς οπαδούς του στις περιοχές βόρεια της Μεσοποταμίας. Εδώ, κοντά στη Λίμνη Βαν και την περιοχή της νότιας Κασπίας Θάλασσας, οι Νοδίτες αναμίχθηκαν και ενώθηκαν με τους Αμαντονίτες και λογίζονταν μεταξύ των «παλαιών κραταιών ανθρώπων[1].»
73:1.7 Πριν την άφιξη του Αδάμ και της Εύας, οι ομάδες αυτές – οι Νοδίτες και οι Αμαντονίτες – ήσαν οι πλέον προηγμένες και εκπολιτισμένες φυλές στη γη.
73:2.1 Εκατό, σχεδόν, χρόνια πριν την επιθεώρηση του Τέιμπαμεϊντια, ο Βαν και οι συνεργάτες του, από τα υψίπεδα όπου είχαν το αρχηγείο τους για την ηθική και τον πολιτισμό του κόσμου, κήρυτταν τον ερχομό ενός επαγγελθέντος Υιού του Θεού, ενός φυλετικού εξευγενιστή, ενός διδασκάλου της αλήθειας, άξιου διαδόχου του προδότη Καλιγκάστια. Παρά το ότι η πλειονότητα των κατοίκων του κόσμου εκείνου του καιρού επεδείκνυε ελάχιστο, ή καθόλου ενδιαφέρον για μία τέτοια προφητεία, εκείνοι οι οποίοι βρίσκονταν σε άμεση επαφή με τον Βαν και τον Άμαντον έπαιρναν τις διδασκαλίες αυτές σοβαρά και άρχισαν να κάνουν σχέδια για την ουσιαστική υποδοχή του επαγγελθέντος Υιού.
73:2.2 Ο Βαν είπε στους άμεσους συνεργάτες του την ιστορία του Υλικών Υιών της Τζερουζέμ. Αυτά που γνώριζε γι’ αυτούς, προτού καν έλθει στην Ουράντια. Γνώριζε καλά ότι αυτοί οι Αδαμικοί Υιοί ζούσαν πάντοτε σε απλούς, αλλά όμορφους κήπους-σπίτια και πρότεινε, ογδόντα τρία χρόνια πριν από την άφιξη του Αδάμ και της Εύας, να αφοσιωθούν στην εξαγγελία της άφιξής τους και στην προετοιμασία ενός κήπου-σπιτιού για την υποδοχή τους.
73:2.3 Από το αρχηγείο τους στα υψίπεδα και από εξήντα μία, σε μεγάλες αποστάσεις διασκορπισμένες, αποικίες, ο Βαν και ο Άμαντον στρατολόγησαν ένα σώμα αποτελούμενο από περισσότερους των τριών χιλιάδων αποφασισμένων και γεμάτων ενθουσιασμό εργατών, οι οποίοι, σε μία σοβαρή συνάθροιση, αφιερώθηκαν στην αποστολή αυτή της προετοιμασίας για τον επαγγελθέντα – αναμενόμενο, τουλάχιστον – Υιό.
73:2.4 Ο Βαν χώρισε τους εθελοντές του σε εκατό ομάδες με έναν αρχηγό η κάθε μία και ένα βοηθό, ο οποίος υπηρετούσε στο προσωπικό του επιτελείο ως αξιωματικός-σύνδεσμος, κρατώντας τον Άμαντον ως δικό του συνεργάτη. Οι ομάδες αυτές άρχισαν όλες με ζέση το προπαρασκευαστικό έργο τους και η επιτροπή για την εγκατάσταση στον Κήπο εξόρμησε για να βρει το ιδανικό σημείο.
73:2.5 Παρά το ότι ο Καλιγκάστια και ο Νταλιγκάστια είχαν εξ αιτίας του κακού στερηθεί μεγάλο μέρος της δύναμής τους, έκαναν κάθε τι που μπορούσαν για να αποθαρρύνουν και να παρεμποδίσουν το έργο της προετοιμασίας του Κήπου. Οι πονηρές δολοπλοκίες τους, όμως, αντισταθμίσθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις γεμάτες πίστη δραστηριότητες των δέκα, σχεδόν, χιλιάδων πιστών μεσοδιάστατων πλασμάτων που τόσο ακούραστα μόχθησαν για να προχωρήσουν την επιχείρηση.
73:3.1 Η επιτροπή εγκατάστασης έλειψε για τρία, σχεδόν, χρόνια. Έστειλε ευνοϊκές αναφορές για τρεις πιθανές τοποθεσίες: Η πρώτη ήταν ένα νησί στον Περσικό Κόλπο. Η δεύτερη ήταν η περιοχή του ποταμού που αργότερα κατοικήθηκε ως ο δεύτερος κήπος. Η τρίτη, μια μακριά, στενή χερσόνησος – σχεδόν νησί – που πρόβαλε προς τα δυτικά, από τις ανατολικές ακτές της Μεσογείου Θάλασσας.
73:3.2 Η επιτροπή, σχεδόν ομόφωνα, έκλινε υπέρ της τρίτης επιλογής. Ο τόπος αυτός διαλέχτηκε και δύο χρόνια χρειάσθηκαν για να μεταφερθεί το πολιτιστικό αρχηγείο του κόσμου, περιλαμβανομένου του δένδρου της ζωής, σ’ αυτή τη χερσόνησο της Μεσογείου. Δεν έφυγε παρά μια μικρή ομάδα κατοίκων της χερσονήσου, όταν έφθασαν ο Βαν και η ομάδα του.
73:3.3 Η μεσογειακή αυτή χερσόνησος διέθετε υγιεινό κλίμα και σταθερή θερμοκρασία. Αυτός ο σταθερός καιρός οφείλετο στα περιβάλλοντα όρη καθώς και στο γεγονός ότι αυτή η περιοχή ήταν ουσιαστικά νησί μέσα σε μια θάλασσα-νησί. Ενώ οι βροχές ήταν άφθονες στα γύρω υψώματα, σπάνια έβρεχε πολύ στην Εδέμ[2]. Αλλά κάθε βράδυ, από το εκτεταμένο δίκτυο των τεχνητών αρδευτικών καναλιών, μια «ομίχλη σηκωνόταν» για να δροσίσει τη βλάστηση του Κήπου.
73:3.4 Η ακτογραμμή αυτού του τμήματος της ξηράς ήταν αρκετά υπερυψωμένη και ο λαιμός που την ένωνε με την κυρίως ξηρά είχε εύρος μόνο 43.5 χιλιόμετρα στο στενότερο σημείο του. Το μεγάλο ποτάμι που ύδρευε τον Κήπο κατέβαινε από τα υψώματα της χερσονήσου και κυλούσε προς τα ανατολικά, μέσω του λαιμού της χερσονήσου προς την κυρίως ξηρά και από εκεί μέσα από τις πεδιάδες της Μεσοποταμίας, προς τη θάλασσα, πέρα[3]. Τροφοδοτείτο από τέσσερις παραπόταμους που ξεκινούσαν από τους παράκτιους λόφους της χερσονήσου της Εδέμ και αυτοί είναι οι «τέσσερις κεφαλές» που «έφευγαν από την Εδέμ» και που αργότερα συγχύσθηκαν με τους παραποτάμους που περιέβαλαν τον δεύτερο κήπο.
73:3.5 Τα βουνά που περιέβαλαν τον Κήπο διέθεταν άφθονους πολύτιμους λίθους και μέταλλα, αν και τους έδιναν μικρή σημασία. Η κυρίαρχη ιδέα ήταν η αποθέωση της κηπουρικής και η προαγωγή της γεωργίας.
73:3.6 Ο τόπος που επελέγη για τον Κήπο ήταν ίσως το ωραιότερο σημείο του είδους του σ’ ολόκληρο τον κόσμο και το κλίμα ήταν, τότε, ιδανικό. Πουθενά αλλού δεν υπήρχε τέτοιος τόπος, που να διατίθεται τόσο τέλεια για να γίνει ένας σωστός παράδεισος βοτανικής έκφρασης. Σ’ αυτό το ραντεβού, συναθροίστηκε η αφρόκρεμα του πολιτισμού της Ουράντια. Εκτός και πέραν του Κήπου, ο κόσμος βρισκόταν στο σκοτάδι, στην άγνοια και τη βαρβαρότητα. Η Εδέμ ήταν το μοναδικό φωτεινό σημείο στην Ουράντια. Ήταν από τη φύση ένα όνειρο ομορφιάς και γρήγορα έγινε ένα ποίημα έξοχης και τελειοποιημένης μεγαλοπρέπειας του τοπίου.
73:4.1 Όταν οι Υλικοί Υιοί, οι βιολογικοί εξευγενιστές, ξεκινούσαν τη διαμονή τους σ’ έναν εξελικτικό κόσμο, ο τόπος κατοικίας τους συχνά αποκαλείτο Κήπος της Εδέμ, επειδή χαρακτηρίζετο από τη λουλουδένια ομορφιά και το βοτανικό μεγαλείο της Εντέντια, της πρωτεύουσας του αστερισμού. Ο Βαν γνώριζε καλά τα έθιμα αυτά και επομένως φρόντισε ώστε ολόκληρη η χερσόνησος να αφιερωθεί στον Κήπο. Η βοσκή και η κτηνοτροφία μεταφέρθηκαν στη γειτονική κυρίως ξηρά. Απ’ όλα τα ζώα, μόνο τα πουλιά και τα διάφορα εξημερωμένα είδη βρίσκονταν στο πάρκο. Οι εντολές του Βαν ήταν να γίνει η Εδέμ κήπος και μόνο κήπος. Ποτέ δεν σκοτώθηκαν ζώα στην περιοχή του. Όλο το κρέας που έτρωγαν οι εργάτες του Κήπου, όλα τα χρόνια της κατασκευής του, μεταφερόταν από τα κοπάδια που διατηρούνταν φυλαγμένα στην κυρίως ξηρά.
73:4.2 Το πρώτο έργο ήταν η οικοδόμηση του τούβλινου τοίχου εγκάρσια στο λαιμό της χερσονήσου. Αφού ολοκληρώθηκε αυτό, το πραγματικό έργο της ωραιοποίησης του τοπίου και της οικοδόμησης των σπιτιών μπορούσε να προχωρήσει απρόσκοπτα.
73:4.3 Ένας ζωολογικός κήπος δημιουργήθηκε με το κτίσιμο ενός μικρότερου τοίχου, έξω ακριβώς από τον κυρίως τοίχο. Ο ενδιάμεσος χώρος κατελήφθη από όλα τα είδη των άγριων ζώων, που χρησίμευαν ως επιπλέον άμυνα έναντι των εχθρικών επιθέσεων. Το θηριοτροφείο αυτό ήταν συγκροτημένο σε δώδεκα μεγάλα τμήματα και περιτειχισμένα μονοπάτια οδηγούσαν, ανάμεσα από τα τμήματα αυτά, στις δώδεκα πύλες του Κήπου, τον ποταμό και τα γειτονικά του βοσκοτόπια που κατελάμβαναν την κεντρική περιοχή.
73:4.4 Στην προετοιμασία του Κήπου, μόνο εθελοντές εργάτες απασχολούνταν. Δεν χρησιμοποιήθηκαν, καν, μισθοφόροι. Καλλιεργούσαν τον Κήπο και φρόντιζαν τα κοπάδια τους για να συντηρούνται. Τρόφιμα λαμβάνονταν, επίσης, ως συνεισφορά από τους γείτονες πιστούς. Και η μεγάλη αυτή επιχείρηση ολοκληρώθηκε παρά τις δυσκολίες που ακολούθησαν την μπερδεμένη κατάσταση του κόσμου, κατά τους ταραγμένους αυτούς καιρούς.
73:4.5 Υπήρξε, όμως, αιτία για μεγάλη απογοήτευση όταν ο Βαν, μη γνωρίζοντας πόσο γρήγορα ο αναμενόμενος Υιός και η Θυγατέρα θα έρχονταν, πρότεινε να εκπαιδευτεί και η νεότερη γενιά στο έργο της συνέχισης της επιχείρησης, στην περίπτωση που η άφιξή τους καθυστερούσε. Τούτο έμοιαζε σαν αποδοχή της έλλειψης πίστης εκ μέρους του Βαν και δημιούργησε μέγα πρόβλημα, προκάλεσε πολλές λιποταξίες, ο Βαν, όμως, προχώρησε στο σχέδιο της προετοιμασίας, πληρώνοντας εν τω μεταξύ τις θέσεις των λιποτακτών με νεώτερους εθελοντές.
73:5.1 Στο κέντρο της χερσονήσου της Εδέμ βρισκόταν ο θαυμάσιος πέτρινος ναός του Πατέρα του Σύμπαντος, ο ιερός βωμός του Κήπου. Προς τα βόρεια ήταν εγκατεστημένη η έδρα διοίκησης[4]. Προς τα νότια ήσαν κτισμένες οι κατοικίες για τους εργάτες και τις οικογένειές τους. Προς τα δυτικά είχε προβλεφθεί χώρος για τα μελλοντικά σχολεία του εκπαιδευτικού συστήματος του αναμενόμενου Υιού, ενώ προς τα «ανατολικά της Εδέμ» ήσαν κτισμένες οι κατοικίες που προορίζονταν για τον επαγγελθέντα Υιό και τους άμεσους απογόνους του. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια της Εδέμ προέβλεπαν κατοικίες και άφθονη γη για ένα εκατομμύριο ανθρώπινων υπάρξεων.
73:5.2 Την εποχή της άφιξης του Αδάμ, αν και ο Κήπος ήταν μόνο κατά το ένα τέταρτο ολοκληρωμένος, διέθετε χιλιάδες χιλιόμετρα αρδευτικές τάφρους και περισσότερα από είκοσι χιλιάδες χιλιόμετρα πλακοστρωμένα μονοπάτια και δρόμους. Υπήρχαν λίγα περισσότερα από πέντε χιλιάδες τούβλινα κτίρια στους διάφορους τομείς, ενώ τα δένδρα και τα φυτά ήσαν, σχεδόν, άπειρα. Επτά ήταν ο μέγιστος αριθμός των κτιρίων που απάρτιζαν το κάθε σύμπλεγμα στον κήπο. Και παρά το ότι οι κατασκευές του Κήπου ήσαν απλές, ήσαν πολύ καλλιτεχνικά φτιαγμένες. Οι δρόμοι και τα μονοπάτια ήσαν καλοφτιαγμένα και το τοπίο μαγευτικό.
73:5.3 Οι εγκαταστάσεις υγιεινής του Κήπου ήσαν πολύ περισσότερο προηγμένες από οτιδήποτε είχε επιχειρηθεί ως τότε στην Ουράντια. Το πόσιμο νερό της Εδέμ διατηρείτο υγιεινό κάτω από την αυστηρή επιτήρηση των υγειονομικών κανονισμών οι οποίοι είχαν σχεδιασθεί για να προστατεύουν2 την καθαρότητά του. Κατά τους πρώιμους αυτούς χρόνους πολλά προβλήματα προέρχονταν από αμέλεια των κανόνων αυτών, αλλά ο Βαν σταδιακά έκανε τους συνεργάτες του να κατανοήσουν τη σπουδαιότητα του να μην αφήνουν τίποτε να πέφτει στα αποθέματα νερού του Κήπου.
73:5.4 Πριν από την μετέπειτα εγκατάσταση αποχετευτικού συστήματος, οι Εδεμίτες εφάρμοζαν τη σχολαστική ταφή όλων των απορριμμάτων, ή των αποσυντιθέμενων υλικών. Οι επόπτες του Άμαντον έκαναν περιπολίες κάθε μέρα, ψάχνοντας για πιθανές αιτίες ασθενειών. Οι Ουραντιανοί και πάλι δεν αντελήφθησαν τη σπουδαιότητα της πρόληψης των ανθρωπονόσων, ει μη μόνο πολύ αργότερα, τον δέκατο ένατο και τον εικοστό αιώνα. Πριν τη διάσπαση του Αδαμικού καθεστώτος είχε κατασκευασθεί ένα σύστημα αποχετευτικών αγωγών καλυμμένο με τούβλα, που βρισκόταν κάτω από τα τείχη και άδειαζε στον ποταμό της Εδέμ, σχεδόν ενάμισι χιλιόμετρο μακριά από το εξωτερικό, ή μικρότερο τείχος του Κήπου.
73:5.5 Ως την εποχή της άφιξης του Αδάμ τα περισσότερα φυτά αυτής της περιοχής του κόσμου μεγάλωναν στην Εδέμ. Ήδη, πολλά από τα φρούτα, τα δημητριακά και τους καρπούς είχαν βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό. Πολλά σύγχρονα λαχανικά και δημητριακά πρωτοκαλλιεργήθηκαν εκεί, μεγάλοι αριθμοί, ωστόσο, ποικιλιών βρώσιμων φυτών χάθηκαν στη συνέχεια από τον κόσμο.
73:5.6 Το πέντε, περίπου, τοις εκατό του Κήπου βρισκόταν υπό υψηλή, τεχνητή καλλιέργεια, το δεκαπέντε τοις εκατό καλλιεργείτο εν μέρει, ενώ το υπόλοιπο παρέμενε σε μία λίγο-πολύ φυσική κατάσταση, εν αναμονή της άφιξης του Αδάμ, με τη σκέψη ότι ήταν καλύτερα να ολοκληρωθεί ο κήπος σύμφωνα με τις απόψεις του.
73:5.7 Και έτσι ετοιμάσθηκε ο Κήπος της Εδέμ για την υποδοχή του επαγγελθέντος Αδάμ και της συντρόφου του. Και ο Κήπος αυτός θα ήταν τιμή για ένα κόσμο που θα διέθετε τελειοποιημένη διοίκηση και φυσιολογικό έλεγχο. Ο Αδάμ και η Εύα ευχαριστήθηκαν πολύ με το γενικό σχέδιο της Εδέμ, αν και έκαναν πολλές αλλαγές στον εξοπλισμό της προσωπικής κατοικίας τους.
73:5.8 Παρά το ότι το έργο του καλλωπισμού δεν είχε ολοκληρωθεί όταν έφθασε ο Αδάμ, ο χώρος ήταν ήδη ένα κόσμημα βοτανικού κάλλους. Και κατά τον αρχικό καιρό της παραμονής του στην Εδέμ, ολόκληρος ο Κήπος πήρε νέα μορφή και απέκτησε καινούργιες αναλογίες κάλλους και μεγαλείου. Ποτέ πριν από την εποχή αυτή, ούτε μετά, φιλοξένησε η Ουράντια μία τόσο όμορφη και πλούσια έκθεση κηπουρικής και γεωργίας.
73:6.1 Στο κέντρο του ναού του Κήπου ο Βαν φύτεψε το από μακρού φυλασσόμενο δένδρο της ζωής, τα φύλλα του οποίου χρησίμευαν για την «ίαση όλων των εθνών» και που οι καρποί του τον είχαν για πάρα πολύ καιρό συντηρήσει στη γη[5][6]. Ο Βαν γνώριζε καλά ότι ο Αδάμ και η Εύα θα εξαρτώντο, επίσης, από το δώρο αυτό της Εντέντια για να διατηρηθούν στη ζωή, αφού θα είχαν εμφανισθεί στην Ουράντια με υλική μορφή.
73:6.2 Οι Υλικοί Υιοί των πρωτευουσών του συστήματος δεν χρειάζονται το δένδρο της ζωής για να συντηρηθούν. Μόνο οι επαναπροσωποποιούμενοι στους πλανήτες εξαρτώνται από τη βοήθεια αυτή για τη φυσική τους αθανασία.
73:6.3 Το «δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού» μπορεί να αποτελεί σχήμα λόγου, ένα συμβολικό προσδιορισμό που καλύπτει ένα πλήθος ανθρωπίνων εμπειριών, αλλά το «δένδρο της ζωής» δεν ήταν μύθος[7]. Ήταν πραγματικό και για πολύ καιρό υπήρχε στην Ουράντια. Όταν οι Μέγιστοι της Εντέντια ενέκριναν την αποστολή του Καλιγκάστια ως Πλανητικού Πρίγκιπα στην Ουράντια και τους εκατό εκείνους πολίτες της Τζερουζέμ ως το διοικητικό επιτελείο του, έστειλαν στον πλανήτη, με τους Μελχισεδέκ, ένα θάμνο της Εντέντια και το φυτό αυτό μεγάλωσε για να γίνει το δένδρο της ζωής στην Ουράντια. Η μορφή αυτή της μη ευφυούς ζωής είναι γηγενής στις πρωτεύουσες σφαίρες του αστερισμού, ενώ επίσης βρίσκεται στους αρχηγικούς κόσμους του τοπικού σύμπαντος και του υπερσύμπαντος, καθώς επίσης και στις σφαίρες της Χαβόνα, αλλά όχι στις πρωτεύουσες του συστήματος.
73:6.4 Το υπερ-φυτό αυτό είχε εναποθηκευμένες ορισμένες διαστημικές ενέργειες οι οποίες αποτελούσαν αντίδοτο στα, εξ αιτίας της ηλικίας, παραγόμενα στοιχεία των ζωικών οργανισμών. Ο καρπός του δένδρου της ζωής ήταν σαν ένας υπερ-χημικός συσσωρευτής, που, όταν το έτρωγε κάποιος, με τρόπο μυστηριώδη απελευθέρωνε τη συμπαντική δύναμη παράτασης της ζωής. Το είδος αυτό συντήρησης ήταν απόλυτα άχρηστο για τα συνήθη, εξελικτικά πλάσματα της Ουράντια, αλλά ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο στα εκατό υλοποιημένα μέλη του επιτελείου του Καλιγκάστια και στους εκατό τροποποιημένους Αντονίτες που είχαν συνεισφέρει το ζωικό τους πλάσμα στο επιτελείο του Πρίγκιπα και που με τη σειρά τους έγιναν κάτοχοι του συμπληρώματος αυτού της ζωής, που έκανε γι’ αυτούς δυνατόν το να αξιοποιούν τον καρπό του δένδρου της ζωής για μια απεριόριστη επιμήκυνση της, άλλως, θνητής τους ύπαρξης.
73:6.5 Κατά την εποχή της κυριαρχίας του Πρίγκιπα το δένδρο μεγάλωνε από τη γη στην κεντρική, κυκλική αυλή του ναού του Πατέρα. Με την έκρηξη της εξέγερσης, ξαναμεγάλωσε από τον πυρήνα του, που φρόντιζε ο Βαν και οι συνεργάτες του στο προσωρινό τους στρατόπεδο. Αυτός ο θάμνος της Εντέντια μεταφέρθηκε στη συνέχεια στο ορεινό τους κρησφύγετο, όπου έθρεψε3 τον Βαν και τον Άμαντον για περισσότερες από εκατόν πενήντα χιλιάδες χρόνια.
73:6.6 Όταν ο Βαν και οι συνεργάτες του ετοίμασαν τον Κήπο για τον Αδάμ και την Εύα, μεταφύτευσαν το δένδρο της Εντέντια στον Κήπο της Εδέμ, όπου, για άλλη μία φορά, μεγάλωσε σε μία κεντρική, κυκλική αυλή ενός άλλου ναού αφιερωμένου στον Πατέρα. Και ο Αδάμ με την Εύα έτρωγαν τον καρπό του από καιρό σε καιρό για τη διατήρηση της διττής μορφής της υλικής ζωής τους.
73:6.7 Όταν τα σχέδια του Υλικού Υιού οδήγησαν σε σφάλμα, δεν επετράπη στον Αδάμ και την οικογένειά του να βγάλουν το βασικό τμήμα του δένδρου από τον Κήπο. Όταν οι Νοδίτες εισέβαλαν στην Εδέμ, τους είπαν ότι θα γίνονταν «όπως οι θεοί, αν έτρωγαν τον καρπό του δένδρου[8].» Προς μεγάλη τους έκπληξη το βρήκαν αφύλακτο. Έτρωγαν ελεύθερα τους καρπούς για χρόνια, αλλά δεν τους έκαναν τίποτα. Ήταν όλοι τους θνητά πλάσματα του κόσμου. Τους έλειπε το χάρισμα εκείνο που λειτουργούσε ως συμπλήρωμα στο δένδρο της ζωής. Εξαγριώθηκαν με την ανικανότητά τους να επωφεληθούν από το δένδρο της ζωής και σε έναν από τους εμφύλιους πολέμους τους, ο ναός και το δένδρο καταστράφηκαν και τα δύο από φωτιά. Μόνον τα πέτρινα τείχη έμειναν, έως ότου ο Κήπος, στη συνέχεια, καταβυθίστηκε. Αυτός ήταν ο δεύτερος ναός του Πατέρα που χάθηκε.
73:6.8 Και τώρα όλοι οι θνητοί της Ουράντια πρέπει να ακολουθήσουν τη φυσική πορεία της ζωής και του θανάτου. Ο Αδάμ, η Εύα, τα παιδιά τους και τα παιδιά των παιδιών τους, μαζί με τους συνεργάτες τους, χάθηκαν όλοι με την πάροδο του χρόνου και έγιναν έτσι μέρος του σχεδίου ανέλιξης του τοπικού σύμπαντος, όπου η ανάσταση στους κόσμους-δώματα ακολουθεί τον υλικό θάνατο.
73:7.1 Αφού ο πρώτος κήπος εγκαταλείφθηκε από τον Αδάμ, καταλήφθηκε σε διαφορετικές στιγμές από τους Νοδίτες, τους Κουτίτες και τους Σαντίτες. Αργότερα έγινε τόπος κατοικίας των από βορράν Νοδιτών που αντιστάθηκαν στη συνεργασία με τους Αδαμίτες. Η χερσόνησος κατακλύσθηκε από τους κατώτερους αυτούς Νοδίτες για τέσσερις, σχεδόν, χιλιάδες χρόνια αφ’ ότου εγκατέλειψε τον Κήπο ο Αδάμ, όταν, εξ αιτίας της βίαιης δραστηριότητας των τριγύρω ηφαιστείων και την καταβύθιση της γέφυρας της ξηράς που ένωνε τη Σικελία με την Αφρική, ο ανατολικός πυθμένας της Μεσογείου Θάλασσας καταβυθίστηκε, παρασύροντας κάτω από τη θάλασσα ολόκληρη τη χερσόνησο της Εδέμ. Ταυτόχρονα με την πελώρια αυτή καταβύθιση, η ακτογραμμή της ανατολικής Μεσογείου ανυψώθηκε σε μεγάλο βαθμό. Και τούτο ήταν το τέλος της πιο όμορφης φυσικής δημιουργίας που είχε ποτέ υπάρξει στην Ουράντια. Η καταβύθιση δεν ήταν ξαφνική, χρειάσθηκαν αρκετές εκατοντάδες χρόνια για να βυθιστεί εντελώς ολόκληρη η χερσόνησος.
73:7.2 Δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η εξαφάνιση αυτή του Κήπου υπήρξε, με οποιοδήποτε τρόπο, αποτέλεσμα της αποτυχίας των θείων σχεδίων, ή ότι προήλθε από τα σφάλματα του Αδάμ και της Εύας. Δεν θεωρούμε την καταβύθιση της Εδέμ τίποτε άλλο ει μη μόνο φυσικό φαινόμενο, πιστεύουμε, ωστόσο, ότι η βύθιση του Κήπου είχε προγραμματισθεί να συμβεί την εποχή περίπου της συγκέντρωσης μεγάλων εφεδρειών της ιώδους φυλής, με σκοπό το έργο της αναμόρφωσης των λαών του κόσμου.
73:7.3 Οι Μελχισεδέκ συμβούλευσαν τον Αδάμ να μην αρχίσει το πρόγραμμα φυλετικού εξευγενισμού και ανάμιξης έως ότου η οικογένειά του αριθμήσει μισό εκατομμύριο. Δεν υπήρξε ποτέ η πρόθεση να γίνει ο Κήπος μόνιμη κατοικία των Αδαμιτών. Επρόκειτο να γίνουν οι αντιπρόσωποι μιας καινούργιας ζωής σ’ όλο τον κόσμο. Επρόκειτο να κινητοποιηθούν για την ανιδιοτελή πλήρωση επί των ενδεών φυλών της γης.
73:7.4 Οι οδηγίες που είχε πάρει ο Αδάμ από τους Μελχισεδέκ υποδήλωναν ότι επρόκειτο να εγκαταστήσει φυλετικά, ηπειρωτικά και περιφερειακά αρχηγεία τα οποία θα διοικούσαν οι άμεσοι γιοι και θυγατέρες του, ενώ εκείνος και η Εύα θα μοίραζαν το χρόνο τους μεταξύ των διαφόρων πρωτευουσών του κόσμου ως σύμβουλοι και συντονιστές της παγκόσμιας διεξαγωγής4 του βιολογικού εξευγενισμού, της διανοητικής προόδου και της ηθικής αναμόρφωσης.
73:7.5 [Παρουσιάσθηκε από τον Σολόνια, τη σεραφική «Φωνή του Κήπου[9].»]