1 خلاصه آن عهد اول را نیز فرایض خدمت و قدس دنیوی بود.
2 زیرا خیمه اول نصب شد که در آن بود چراغدان و میز و نان تقدمه، و آن به قدس مسمی گردید.
3 و در پشت پرده دوم بودآن خیمهای که به قدسالاقداس مسمی است،
4 که در آن بود مجمره زرین و تابوت شهادت که همه اطرافش به طلا آراسته بود؛ و در آن بود حقه طلا که پر از من بود و عصای هارون که شکوفه آورده بود و دو لوح عهد. [1]
5 و بر زبر آن کروبیان جلال که بر تخت رحمت سایهگستر میبودند والان جای تفصیل آنها نیست.
6 پس چون این چیزها بدینطور آراسته شد، کهنه بجهت ادای لوازم خدمت، پیوسته به خیمه اول درمی آیند.
7 لکن در دوم سالی یک مرتبه رئیس کهنهتنها داخل میشود؛ و آن هم نه بدون خونی که برای خود و برای جهالات قوم میگذراند.
8 که به این همه روحالقدس اشاره مینماید بر اینکه مادامی که خیمه اول برپاست، راه مکان اقدس ظاهر نمی شود.
9 و این مثلی است برای زمان حاضر که بحسب آن هدایا وقربانیها را میگذرانند که قوت ندارد که عبادتکننده را از جهت ضمیر کامل گرداند،
10 چونکه اینها با چیزهای خوردنی و آشامیدنی و طهارات مختلفه، فقط فرایض جسدی است که تا زمان اصلاح مقرر شده است.
11 لیکن مسیح چون ظاهر شد تا رئیس کهنه نعمتهای آینده باشد، به خیمه بزرگتر و کاملتر وناساخته شده بهدست یعنی که از این خلقت نیست، [2]
12 و نه به خون بزها و گوسالهها، بلکه به خون خود، یک مرتبه فقط به مکان اقدس داخل شد و فدیه ابدی را یافت. [3]
13 زیرا هر گاه خون بزها و گاوان و خاکستر گوساله چون بر آلودگان پاشیده میشود، تا به طهارت جسمی مقدس میسازد،
14 پس آیا چند مرتبه زیاده، خون مسیح که به روح ازلی خویشتن را بیعیب به خداگذرانید، ضمیر شما را از اعمال مرده طاهرنخواهد ساخت تا خدای زنده را خدمت نمایید؟
15 و از این جهت او متوسط عهد تازهای است تا چون موت برای کفاره تقصیرات عهد اول بوقوع آمد، خواندهشدگان وعده میراث ابدی رابیابند.
16 زیرا در هر جایی که وصیتی است، لابداست که موت وصیتکننده را تصور کنند،
17 زیرا که وصیت بعد از موت ثابت میشود؛ زیرامادامی که وصیتکننده زنده است، استحکامی ندارد.
18 و از اینرو، آن اول نیز بدون خون برقرارنشد.
19 زیرا که چون موسی تمامی احکام رابحسب شریعت، به سمع قوم رسانید، خون گوسالهها و بزها را با آب و پشم قرمز و زوفاگرفته، آن را بر خود کتاب و تمامی قوم پاشید؛
20 و گفت: «این است خون آن عهدی که خداباشما قرار داد.»
21 و همچنین خیمه و جمیع آلات خدمت را نیز به خون بیالود.
22 و بحسب شریعت، تقریب همهچیز به خون طاهر میشود وبدون ریختن خون، آمرزش نیست. [4]
23 پس لازم بود که مثل های چیزهای سماوی به اینها طاهر شود، لکن خود سماویات به قربانی های نیکوتر از اینها. [5]
24 زیرا مسیح به قدس ساخته شده بهدست داخل نشد که مثال مکان حقیقی است؛ بلکه به خود آسمان تا آنکه الان درحضور خدا بجهت ما ظاهر شود.
25 و نه آنکه جان خود را بارها قربانی کند، مانند آن رئیس کهنه که هر سال با خون دیگری به مکان اقدس داخل میشود؛
26 زیرا در این صورت میبایست که او از بنیاد عالم بارها زحمت کشیده باشد. لکن الان یک مرتبه در اواخر عالم ظاهر شد تا به قربانی خود، گناه را محو سازد.
27 و چنانکه مردم را یک بار مردن و بعد از آن جزا یافتن مقرر است،همچنین مسیح نیز چون یک بار قربانی شد تاگناهان بسیاری را رفع نماید، بار دیگر بدون گناه، برای کسانی که منتظر او میباشند، ظاهر خواهدشد بجهت نجات.
28 همچنین مسیح نیز چون یک بار قربانی شد تاگناهان بسیاری را رفع نماید، بار دیگر بدون گناه، برای کسانی که منتظر او میباشند، ظاهر خواهدشد بجهت نجات.