انجیل یوحنا (به یونانی باستان: Εὐαγγέλιον κατὰ Ἰωάννην، به زبان رومی: Euangélion katà Iōánnēn) چهارمین انجیل از چهار انجیل متعارف است. این شامل گزارشی کاملاً شماتیک از خدمت عیسی است، با هفت «نشانه» که با برخاستن ایلعازار (پیشبینی از رستاخیز عیسی) و هفت گفتار «من هستم» (مربوط به مباحث بحث کلیسا و کنیسه در آن زمان است. از ترکیب) که با اعلام توماس از قیام مسیح به عنوان “پروردگار من و خدای من” به اوج خود رسید. آیات پایانی انجیل هدف آن را بیان می کند: «تا ایمان بیاورید که عیسی مسیح، پسر خدا است، و تا با ایمان به نام او زندگی داشته باشید».
جان در حدود سالهای 90-110 پس از میلاد به شکل نهایی خود رسید، اگرچه نشانههایی از منشأ آن به سال 70 پس از میلاد و احتمالاً حتی قبل از آن بازمیگردد. مانند سه انجیل دیگر، این انجیل ناشناس است، اگرچه یک «شاگردی که عیسی او را دوست داشت» نامشخص را به عنوان منبع سنت های خود معرفی می کند. به احتمال زیاد در یک «جامعه یوهانی» پدید آمده است، و - از آنجایی که از نظر سبک و محتوا با سه رساله یوهانی ارتباط نزدیک دارد - اکثر محققان این چهار کتاب را، همراه با کتاب مکاشفه، به عنوان مجموعه ای از ادبیات یوهانی می دانند. البته نه از همان نویسنده