© 1997 De Stichting Urantia
| Verhandeling 118. Allerhoogst en Ultiem — tijd en ruimte |
Inhoudsopgave
Meerdere versies |
Verhandeling 120. De zelfschenking van Michael op Urantia |
119:0.1 ALS hoofd van de Avondsterren van Nebadon ben ik door Gabriël op Urantia aangesteld met de opdracht de geschiedenis te openbaren van de zeven zelfschenkingen van de Soeverein van het Universum, Michael van Nebadon; mijn naam is Gavalia. Bij mijn weergave zal ik mij strikt houden aan de beperkingen die mijn commissie mij heeft opgelegd.
119:0.2 Het attribuut van zelfschenking is eigen aan de Paradijs-Zonen van de Universele Vader. In hun verlangen om de levenservaring van hun ondergeschikte levende schepselen nabij te komen, weerspiegelen de verscheidene orden der Paradijs-Zonen de goddelijke natuur van hun Paradijs-ouders. De Eeuwige Zoon van de Paradijs-Triniteit is hen voorgegaan in dit gebruik, want hij heeft zichzelf zeven maal aan de zeven circuits van Havona geschonken, in de dagen dat Grandfanda en de eerste der pelgrims uit tijd en ruimte de weg omhoog gingen. En de Eeuwige Zoon gaat door zich aan de plaatselijke universa in de ruimte te schenken in de personen van zijn vertegenwoordigers, de Michael- en Avonal-Zonen.
119:0.3 Wanneer de Eeuwige Zoon een Schepper-Zoon schenkt aan een ontworpen plaatselijk universum, neemt deze Schepper-Zoon de volle verantwoording op zich voor de voltooiing, beheersing en het evenwicht van dit nieuwe universum, inclusief de plechtige eed aan de eeuwige Triniteit dat hij de volledige soevereiniteit over de nieuwe schepping niet aan zich zal trekken voordat zijn zeven zelfschenkingen als schepsel met goed gevolgd zijn volbracht en gewaarmerkt door de Ouden der Dagen van het superuniversum onder welks jurisdictie dit plaatselijk universum valt. Deze verplichting neemt iedere Michael-Zoon op zich die zich vrijwillig aanbiedt om uit te gaan van het Paradijs en de organisatie en schepping van een universum ter hand te nemen.
119:0.4 De bedoeling van hun incarnaties als schepsel is om deze Scheppers in staat te stellen wijze, meevoelende, rechtvaardige en begripvolle soevereinen te worden. Deze goddelijke Zonen zijn rechtvaardig van nature, maar zij worden begrijpend barmhartig ten gevolge van deze achtereenvolgende ervaringen van zelfschenking: zij zijn van nature barmhartig, maar deze ervaringen maken hen barmhartig op nieuwe, aanvullende wijzen. Deze zelfschenkingen zijn de laatste treden in hun vorming en opleiding voor de verheven taak om de plaatselijke universa te regeren in goddelijke rechtschapenheid en met rechtvaardige oordeelskracht.
119:0.5 Ofschoon er uit deze zelfschenkingen talrijke bijkomstige voordelen voortspruiten voor de verscheidene werelden, stelsels en constellaties, en ook voor de verschillende orden universum-wezens die erdoor worden beïnvloed en er baat bij hebben, zijn zij toch in de eerste plaats bedoeld als voltooiing van de persoonlijke opleiding en het universum-onderricht van een Schepper-Zoon zelf. Deze zelfschenkingen zijn niet van wezenlijk belang voor de wijze, rechtvaardige en efficiënte regering van een plaatselijk universum, maar absoluut noodzakelijk voor een billijk, barmhartig en begripvol bestuur van zulk een schepping, die wemelt van verschillende levensvormen en van ontelbare intelligente, doch onvolmaakte geschapen wezens.
119:0.6 De Michael-Zonen beginnen het werk van de organisatie van hun universum met volle, rechtvaardige sympathie voor de verschillende orden van wezens die zij hebben geschapen. Zij vloeien over van barmhartigheid voor al deze verschillende schepselen, en zelfs van medelijden met degenen die dwalen en rondploeteren in de modder van zelfzucht die zij zelf voortbrengen. Maar deze gaven van gerechtigheid en rechtvaardigheid zijn naar het oordeel van de Ouden der Dagen niet voldoende. Deze drieënige regeerders van de superuniversa zullen een Schepper-Zoon nimmer waarmerken als Soeverein van zijn Universum, voordat hij zich werkelijk het gezichtspunt van zijn eigen schepselen heeft eigengemaakt door daadwerkelijke ervaring in het milieu waarin zij bestaan, en als deze schepselen zelve. Op deze wijze worden deze Zonen intelligente, begrijpende regeerders; zij leren de verscheidene groeperingen waarover zij regeren en waarover zij universum-gezag uitoefenen, kennen. Door levende ervaring stellen zij zich in het bezit van praktische barmhartigheid en billijk oordeelsvermogen en van het geduld dat voortkomt uit het experiëntiële bestaan als schepsel.
119:0.7 Het plaatselijk universum Nebadon wordt nu geregeerd door een Schepper-Zoon die zijn dienst van zelfschenking heeft volbracht; hij heerst in rechtvaardige, barmhartige allerhoogste macht over alle uitgestrekte gebieden van zijn evoluerende, zich vervolmakende universum. Michael van Nebadon is de 611.121 ste schenking van de Eeuwige Zoon aan de universa in tijd en ruimte; hij begon ongeveer vierhonderd miljard jaar geleden aan de organisatie van uw plaatselijk universum. Rond de tijd dat Urantia zijn huidige vorm kreeg, een miljard jaar geleden, maakte Michael zich op voor het eerste avontuur in het schenken van zichzelf. Zijn zelfschenkingen hebben met tussenpozen van ongeveer honderdvijftig miljoen jaar plaats gevonden, de laatste op Urantia negentienhonderd jaar geleden. Ik zal nu beginnen de natuur en het karakter van deze zelfschenkingen zo volledig als mijn opdracht toelaat uiteen te zetten.
¶ 1. DE EERSTE ZELFSCHENKING
119:1.1 Het was een plechtig moment op Salvington toen de verzamelde leiders en hoofden van het universum Nebadon Michael bijna een miljard jaar geleden hoorden aankondigen dat zijn oudere broeder, Immanuel, weldra het gezag in Nebadon op zich zou nemen, terwijl hij (Michael), zou afreizen op een missie die niet nader werd verklaard. Er werden geen nadere mededelingen gedaan aangaande dit gebeuren, behalve dat er in de afscheidsboodschap aan de Constellatie-Vaders, naast andere instructies, werd gezegd: ‘Voor deze periode nu plaats ik u onder de zorg en hoede van Immanuel, terwijl ik heenga om de bevelen van mijn Paradijs-Vader op te volgen.’
119:1.2 Na deze afscheidsboodschap te hebben uitgezonden, verscheen Michael op het verzendingsveld van Salvington, net zoals vele malen daarvoor wanneer hij zich gereedmaakte voor vertrek naar Uversa of het Paradijs, behalve dat hij nu alleen kwam. Hij besloot de verklaring bij zijn vertrek met de volgende woorden: ‘Ik verlaat u slechts voor een korte tijd. Ik weet dat velen van u met mij mede zouden willen gaan, maar waar ik heen ga kunt gij niet komen. Dat wat ik op het punt sta te gaan doen, kunt gij niet doen. Ik ga om de wil van de Paradijs-Godheden uit te voeren en wanneer ik mijn missie heb beëindigd en deze ervaring heb verworven, zal ik terugkeren naar mijn plaats onder u.’ En toen hij aldus gesproken had, verdween Michael van Nebadon uit het gezicht van allen die daar verzameld waren, om pas na twintig jaar standaardtijd, weer te verschijnen. In heel Salvington wisten alleen de Goddelijke Hulp en Bijstand en Immanuel wat er plaatsvond, en de Unie der Dagen liet alleen de eerste uitvoerend gezagsdrager van het universum, Gabriël, de Blinkende Morgenster, in zijn geheim delen.
119:1.3 Alle inwoners van Salvington en de bewoners van de hoofdkwartierwerelden van de constellaties en stelsels verzamelden zich rond hun respectieve ontvangststations voor berichten uit het universum, in de hoop iets te horen omtrent de missie en verblijfplaats van de Schepper-Zoon. Pas op de derde dag na Michaels vertrek werd er een boodschap ontvangen die mogelijkerwijs van betekenis was. Op deze dag werd er op Salvington een mededeling geregistreerd uit de Melchizedek-wereld, het hoofdkwartier van deze orde in Nebadon, die eenvoudig de volgende buitengewone transactie vermeldde, een transactie waarvan nooit eerder was gehoord: ‘Vandaag op het middaguur is op het aankomstveld van deze wereld een vreemde Melchizedek-Zoon verschenen, die niet een der onzen is, maar geheel gelijk aan onze orde. Hij werd vergezeld door één enkele omniafijn die geloofsbrieven bij zich droeg uit Uversa en opdrachten overhandigde gericht aan ons hoofd, die afkomstig waren van de Ouden der Dagen en waren gewaarmerkt door Immanuel van Salvington; deze hielden in dat deze nieuwe Melchizedek-Zoon in onze orde diende te worden opgenomen en te worden aangesteld bij de nooddienst van de Melchizedeks van Nebadon. En het is aldus geregeld: dit is geschied.’
119:1.4 En dit is ongeveer het enige wat in de archieven van Salvington staat vermeld aangaande de eerste zelfschenking van Michael. Er is verder niets te vinden, tot honderd jaar Urantia-tijd later, toen het feit van Michaels terugkeer en zijn onaangekondigd hervatten van de leiding van de zaken van het universum werd opgetekend. Maar op de Mechizedek-wereld kunt ge een opmerkelijk verslag aantreffen, een relaas van de diensten van deze unieke Melchizedek-Zoon van het nood-korps van dat tijdperk. Dit verslag wordt bewaard in een eenvoudige tempel die nu op het terrein voor het huis van de Vader-Melchizedek staat, en bestaat uit het relaas van de diensten van deze tijdelijke Melchizedek-Zoon in verband met de vierentwintig missies inzake noodtoestanden in het universum, waarmede hij werd belast. En dit verslag, dat ik nog kortgeleden heb doorgenomen, eindigt aldus:
119:1.5 ‘En vandaag, op het middaguur, zonder voorgaande aankondiging en in tegenwoordigheid van slechts drie leden van onze broederschap, verdween deze bezoekende Zoon van onze orde van onze wereld zoals hij was gekomen, vergezeld door slechts één enkele omniafijn; dit verslag wordt nu gesloten met de waarmerking dat deze bezoeker heeft geleefd als een Melchizedek: in de gelijkenis van een Melchizedek heeft hij gewerkt als een Melchizedek, en getrouw al zijn opdrachten volbracht als een Zoon voor noodsituaties van onze orde. Met universele toestemming is hij hoofd der Melchizedeks geworden, want hij heeft onze liefde en verering gewonnen door zijn onvergelijkelijke wijsheid, allerhoogste liefde en verheven plichtsbetrachting. Hij had ons lief, begreep ons en diende met ons en wij zijn voor immer zijn getrouwe en toegewijde mede-Melchizedeks, want deze vreemdeling op onze wereld is nu eeuwig een universum-dienaar geworden met de natuur van een Melchizedek[1].’
119:1.6 En dit is alles wat ik u mag vertellen over de eerste zelfschenking van Michael. Wij begrijpen natuurlijk geheel dat deze vreemde Melchizedek die een miljard jaar geleden op zulk een mysterieuze wijze dienst deed bij de Melchizedeks, niemand anders was dan de geïncarneerde Michael op de missie van zijn eerste zelfschenking. De verslagen vermelden niet specifiek dat deze unieke, efficiënte Melchizedek Michael was, maar het hele universum gelooft dat hij het was. Waarschijnlijk kan de werkelijke bevestiging van dit feit nergens anders gevonden worden dan in de archieven van Sonarington, en de archieven van die geheime wereld zijn niet toegankelijk voor ons. Alleen op deze heilige wereld van de goddelijke Zonen zijn de mysteriën van incarnatie en zelfschenking volledig bekend. Wij kennen allen de feiten van de zelfschenkingen van de Michaels, maar wij weten niet hoe deze tot stand komen. Wij weten niet hoe de regeerder van een universum, de schepper van de Melchizedeks, zo plotseling en mysterieus één van hen kan worden en gedurende honderd jaar als één hunner onder hen kan wonen en als een Melchizedek-Zoon kan werken. Maar zo is het geschied.
¶ 2. DE TWEEDE ZELFSCHENKING
119:2.1 Bijna honderdvijftig miljoen jaar lang na de zelfschenking van Michael als een Melchizedek, ging alles goed in het universum Nebadon, maar toen begonnen er troebelen te ontstaan in stelsel 11 van constellatie 37. Deze troebelen hadden te maken met een geschil met een Lanonandek-Zoon, een Stelsel-Soeverein, waarin uitspraak was gedaan door de Constellatie-Vaders, welke was bevestigd door de Getrouwe der Dagen, de Paradijs-raadsman voor die constellatie, maar de protesterende Stelsel-Soeverein had zich niet geheel neergelegd bij deze uitspraak. Na meer dan honderd jaar van misnoegen, bracht hij zijn metgezellen tot een van de wijdst verbreide en rampzaligste opstanden tegen de soeverei-niteit van de Schepper-Zoon die ooit in het universum Nebadon zijn ontketend, een op- stand die reeds lang is berecht en beëindigd door het optreden van de Ouden der Dagen op Uversa.
119:2.2 Deze opstandige Stelsel-Soeverein, Lutentia, had gedurende meer dan twintig jaar standaard-Nebadon-tijd, het oppergezag op de planeet die zijn hoofdkwartier was; hierna bevalen de Meest Verhevenen, met goedkeuring van Uversa, zijn afscheiding en dienden zij bij de regeerders op Salvington het verzoek in om een nieuwe Stelsel-Soeverein aan te wijzen die de leiding van dit door twist verscheurde en verwarde stelsel van bewoonde werelden op zich zou kunnen nemen.
119:2.3 Tegelijk met de ontvangst van dit verzoek op Salvington nam Michael het initiatief tot de tweede van die buitengewone proclamaties waarbij hij zijn voornemen te kennen gaf het hoofdkwartier van zijn universum te verlaten met het doel om ‘de bevelen van mijn Paradijs-Vader uit te voeren,’ beloofde ‘te gezetter tijd te zullen terugkeren,’ en alle gezag in handen legde van zijn Paradijs-broeder, Immanuel, de Unie der Dagen.
119:2.4 Hierop nam Michael opnieuw afscheid van zijn hoofdkwartierwereld, waarbij hij dezelfde methode volgde als toen hij vertrok in verband met zijn zelfschenking als Melchizedek. Drie dagen na dit niet nader verklaarde afscheid verscheen er bij het reservekorps der primaire Lanonandek-Zonen van Nebadon een nieuw, onbekend lid. Deze nieuwe Zoon verscheen op het middaguur, onaangekondigd en vergezeld door slechts één tertiafijn die geloofsbrieven bij zich droeg van de Ouden der Dagen op Uversa, gewaarmerkt door Immanuel van Salvington, welke te kennen gaven dat deze nieuwe Zoon diende te worden aangesteld in stelsel 11 van constellatie 37 als opvolger van de afgezette Lutentia, met volledig gezag als waarnemend Stelsel-Soeverein in afwachting van de aanstelling van een nieuwe soeverein.
119:2.5 Gedurende meer dan zeventien jaar universum-tijd, bestuurde deze vreemde, onbeken- de, tijdelijke regeerder de zaken en berechtte hij met wijsheid de moeilijkheden van dit verwarde en gedemoraliseerde plaatselijk stelsel. Geen Stelsel-Soeverein werd ooit vuriger bemind en in grotere kring geëerd en gerespecteerd. In gerechtigheid en barmhartigheid bracht deze nieuwe heerser het woelige stelsel in orde, terwijl hij nauwgezet al zijn onderdanen diende, en zijn rebellerende voorganger zelfs het voorrecht aanbood om de troon des gezags van het stelsel met hemzelf te delen, indien hij Immanuel slechts zijn verontschuldigingen wilde aanbieden voor zijn onbezonnenheden. Maar Lutentia versmaadde deze barmhartige voorstellen, wel wetende dat deze nieuwe, vreemde Stelsel-Soeverein niemand anders was dan Michael, dezelfde universum-regeerder die hij nog zo kort geleden had getart. Miljoenen van zijn misleide en bedrogen volgelingen namen echter wel de vergeving aan van deze nieuwe regeerder, die in die tijd bekend stond als de Heiland-Soeverein van het stelsel Palonia.
119:2.6 En toen brak de gedenkwaardige dag aan van de aankomst van de pasbenoemde Stelsel-Soeverein die door de gezagsdragers in het universum was aangewezen als permanente opvolger van de afgezette Lutentia, en heel Palonia treurde om het vertrek van de edelste en minzaamste stelsel-regeerder die Nebadon ooit had gekend. Hij was bemind in het hele stelsel en werd vereerd door zijn medebroeders van alle groepen der Lanonandek-Zonen. Zijn vertrek vond niet zonder ceremonieel plaats: er werd een grote viering georganiseerd toen hij het hoofdkwartier van het stelsel verliet. Zelfs zijn dwalende voorganger zond de volgende boodschap: ‘Rechtvaardig en rechtschapen zijt gij in al uw wegen. Ofschoon ik het bewind van het Paradijs blijf afwijzen, voel ik mij gedwongen te erkennen dat gij een rechtvaardig en barmhartig bestuurder zijt[2].’
119:2.7 Hierop nam deze tijdelijke regeerder over een opstandig stelsel afscheid van de planeet waar hij korte tijd als bestuurder had verbleven, terwijl op de derde dag daarna Michael op Salvington verscheen en de leiding over het universum Nebadon hervatte. Spoedig hierop volgde de derde proclamatie van Uversa over de uitbreiding van de soevereiniteit en het gezag van Michael. De eerste proclamatie vond plaats ten tijde van zijn aankomst in Nebadon, de tweede werd uitgegeven kort na de voltooiing van de zelfschenking als Melchizedek, en na de beëindiging van de tweede of Lanonandek-missie volgt nu de derde.
¶ 3. DE DERDE ZELFSCHENKING
119:3.1 De hoge raadsvergadering op Salvington had juist haar beraad beëindigd over het verzoek van de Levendragers op planeet 217 in stelsel 87, constellatie 61, om hun ter assistentie een Materiële Zoon te zenden. Nu lag deze planeet in een stelsel van bewoonde werelden waar een andere Stelsel-Soeverein op een dwaalspoor was geraakt, de tweede opstand van deze aard die tot aan die tijd in heel Nebadon was ontstaan.
119:3.2 Op verzoek van Michael werd niet tot handelen overgegaan inzake dit verzoek, totdat Immanuel het had overwogen en er over had gerapporteerd. Dit was een ongewone gang van zaken, en ik herinner mij nog goed hoe wij allen iets ongewoons voorvoelden. Wij werden niet lang in onzekerheid gelaten. Michael ging ertoe over de leiding over het universum in handen te geven van Immanuel, terwijl hij het bevel over de hemelse heerscharen aan Gabriël toevertrouwde, en toen hij zijn bestuurlijke verantwoordelijkheden aldus had geregeld, nam hij afscheid van de Moeder-Geest van het Universum en verdween van het verzendingsveld van Salvington, precies zoals bij de twee voorgaande gelegenheden.
119:3.3 En zoals te verwachten was, verscheen er op de derde dag hierna op de hoofdkwartierwereld van stelsel 87 in constellatie 61 onaangekondigd een onbekende Materiële Zoon, vergezeld van één enkele seconafijn, met geloofsbrieven van de Ouden der Dagen op Uversa, gewaarmerkt door Immanuel van Salvington. De waarnemend Stelsel-Soeverein stelde deze nieuwe, mysterieuze Materiële Zoon onmiddellijk aan als waarnemend Planetair Vorst van wereld 217, en deze benoeming werd direct bekrachtigd door de Meest Verhevenen van constellatie 61.
119:3.4 Aldus ving deze unieke Materiële Zoon zijn moeilijke loopbaan aan op een wereld in quarantaine, een wereld waar afscheiding en rebellie heersten, in een belegerd stelsel zonder enige rechtstreekse communicatie met het universum erbuiten, waarbij hij gedurende een hele generatie in de tijdrekening van de planeet alleen werkte. Deze Nood-Materiële Zoon bereikte dat de nalatige Planetaire Vorst en zijn gehele staf tot berouw kwamen en werden teruggewonnen, en hij was getuige van het herstel op deze planeet van de loyale dienstbaarheid aan het Paradijs-bewind zoals dit in de plaatselijke universa is gevestigd. Te gezetter tijd arriveerden er een Materiële Zoon en Dochter op deze verjongde en herwonnen wereld, en toen dezen naar behoren waren geïnstalleerd als zichtbare planetaire regeerders, nam de tijdelijke of nood-Planetaire Vorst formeel afscheid en verdween op zekere dag op het middaguur. Op de derde dag hierna verscheen Michael in zijn gebruikelijke verblijfplaats op Salvington, en zeer spoedig brachten de uitzendingen van het superuniversum de vierde proclamatie van de Ouden der Dagen, waarin de nieuwe uitbreiding van de soevereinteit van Michael in Nebadon werd bekendgemaakt.
119:3.5 Ik betreur het feit dat ik geen toestemming heb u te verhalen van het geduld, de standvastigheid en de bekwaamheid waarmede deze Materiële Zoon de moeilijke situaties op deze verwarde planeet het hoofd bood. De terugwinning van deze geïsoleerde wereld is een van de schoonste en aangrijpendste hoofdstukken in de annalen van het reddingswerk in heel Nebadon. Tegen het einde van deze missie was het voor heel Nebadon duidelijk geworden waarom hun geliefde regeerder verkoos deze herhaalde zelfschenkingen in de gelijkenis van een ondergeschikte orde van denkende wezens aan te gaan.
119:3.6 De zelfschenkingen van Michael als een Melchizedek-Zoon, toen als een Lanonandek-Zoon en vervolgens als een Materiële Zoon zijn alle even mysterieus en onverklaarbaar. Iedere keer verscheen hij plotseling, en als een volgroeid individu van de groep onder welke zijn zelfschenking plaatsvond. Het mysterie van dergelijke incarnaties zal nooit gekend worden, behalve door degenen die toegang hebben tot de geheimste afdeling van de archieven van de heilige wereld Sonarington.
119:3.7 Sinds deze wonderbare zelfschenking als Planetair Vorst van een geïsoleerde, opstandige wereld is geen enkele Materiële Zoon of Dochter in Nebadon ooit in verleiding gekomen te klagen over zijn of haar toegewezen taak, of aanmerkingen te maken over de moeilijkheden waarvan hun planetaire missies vergezeld gaan. Voor immer weten de Materiële Zonen dat zij in de Schepper-Zoon van het universum een begrijpende soeverein hebben en een meevoelende vriend, iemand die ‘op alle punten beproefd en getoetst is,’ evenals ook zij beproefd en getoetst moeten worden[3].
119:3.8 Elk van deze missies werd gevolgd door een tijdperk van toenemende dienstvaardigheid en loyaliteit onder alle hemelse denkende wezens van universum-oorsprong, terwijl ieder volgend zelfschenkingstijdperk werd gekenmerkt door vorderingen en verbeteringen in alle bestuursmethoden van het universum, en van alle regeringstechnieken. Sinds deze zelfschenking heeft geen enkele Materiële Zoon of Dochter zich bewust aangesloten bij een opstand tegen Michael; zij beminnen en vereren hem met teveel toewijding dan dat zij hem ooit bewust zullen verwerpen. Alleen door bedrog en sofismen zijn de Adams van recente tijden op dwaalsporen gebracht door opstandige persoonlijkheden van hogere soorten.
¶ 4. DE VIERDE ZELFSCHENKING
119:4.1 Het was aan het slot van een der periodieke appèls van Uversa die ieder millennium worden gehouden, dat Michael het bestuur van Nebadon verder in handen legde van Immanuel en Gabriël; en omdat wij ons herinnerden wat er in het verleden na een dergelijke handeling was gebeurd, bereidden wij ons er natuurlijk allen op voor dat wij zouden zien hoe Michael zou verdwijnen op zijn vierde missie van zelfschenking. Wij behoefden niet lang te wachten, want kort daarna betrad hij het verzendingsveld van Salvington en verdween uit ons gezicht.
119:4.2 Op de derde dag nadat hij voor deze zelfschenking was verdwenen, troffen wij in de universum-uitzendingen naar Uversa het volgende opmerkelijke nieuwsbericht aan uit het serafijnse hoofdkwartier van Nebadon: ‘Wij berichten de onaangekondigde aankomst van een onbekende serafijn, vergezeld van één enkele supernafijn en Gabriël van Salvington. Deze niet-geregistreerde serafijn heeft de kenmerken van de Nebadon-orde en draagt geloofsbrieven bij zich van de Ouden der Dagen op Uversa, gewaarmerkt door Immanuel van Salvington. Deze serafijn blijkt na toetsing te behoren tot de allerhoogste orde van engelen in een plaatselijk universum en is reeds aangesteld bij het korps van de onderwijs-adviseurs.’
119:4.3 Tijdens deze zelfschenking als serafijn was Michael gedurende een periode van meer dan veertig jaar, standaard universum-tijd, niet aanwezig op Salvington. Deze tijd was hij als serafijns onderwijs-adviseur, als privé-secretaris, zoals ge het zoudt kunnen noemen, toegevoegd aan zesentwintig verschillende hoofdleraren, die op tweeëntwintig verschillende werelden werkzaam waren. Zijn laatste, afsluitende taak was die van toegevoegd adviseur en helper bij een zelfschenkingsmissie van een Leraar-Zoon van de Triniteit, op wereld 462 in stelsel 84 van constellatie 3 in het universum Nebadon.
119:4.4 In de zeven jaar die deze aanstelling duurde, was deze Leraar-Zoon van de Triniteit nooit geheel zeker van de identiteit van zijn serafijnse metgezel. Wel is waar dat alle serafijnen in die tijd met bijzondere belangstelling en nauwkeurigheid werden gadegeslagen. Wij wisten allen heel goed dat onze geliefde Soeverein ergens in het universum verbleef, verhuld als een serafijn, maar we konden nooit zeker zijn van zijn identiteit. Totdat hij verbonden werd aan de zelfschenkingsmissie van deze Leraar-Zoon van de Triniteit, werd hij nooit met zekerheid geïdentificeerd. Gedurende dit hele tijdperk werden de allerhoogste serafijnen echter aldoor met speciale zorg omringd, opdat niet een van ons tot de ontdekking zou komen dat hij ongemerkt gastheer was geweest van de Soeverein van het universum op een missie van zelfschenking als schepsel. En zo geldt, wat engelen betreft, voor immer dat hun Schepper en Regeerder ‘op alle punten is beproefd en getoetst in de gelijkenis van een serafijnse persoonlijkheid[4].’
119:4.5 Naargelang deze opeenvolgende zelfschenkingen steeds meer de natuur van de lagere levensvormen van het universum kregen, raakte Gabriël steeds meer betrokken bij deze incarnatie-ondernemingen, waarbij hij functioneerde als verbindingspersoon uit het universum tussen de geschonken Michael en de waarnemend regeerder van het universum, Immanuel.
119:4.6 Michael heeft nu de zelfschenkingservaring doorgemaakt van drie orden van zijn geschapen universum-Zonen: de Melchizedeks, de Lanonandeks, en de Materiële Zonen. Vervolgens verwaardigt hij zich om zich te personaliseren in de gelijkenis van een vorm van engel-leven, als allerhoogste serafijn, voordat hij zijn aandacht richt op de verscheidene fasen van de opgaande loopbaan van de laagste vorm van zijn wilsschepselen, de evolutionaire stervelingen in tijd en ruimte.
¶ 5. DE VIJFDE ZELFSCHENKING
119:5.1 Iets meer dan driehonderd miljoen jaar geleden, zoals de tijd wordt berekend op Urantia, waren wij er wederom getuige van dat het gezag over het universum aan Immanuel werd overgedragen, en merkten wij dat er voorbereidingen werden getroffen voor het vertrek van Michael. Deze gelegenheid verschilde van de vorige, in de zin dat hij aankondigde dat zijn bestemming Uversa was, het hoofdkwartier van het superuniversum Orvonton. Te gezetter tijd vertrok onze Soeverein, maar de uitzendingen van het superuniversum maakten geen melding van Michaels aankomst in de hoven van de Ouden der Dagen. Kort na zijn vertrek uit Salvington kwam wel de volgende veelzeggende verklaring voor in de uitzendingen van Uversa: ‘Vandaag is er onaangekondigd en zonder nummer een opgaande pelgrim van sterfelijke oorsprong verschenen uit het universum Nebadon, gewaarmerkt door Immanuel van Salvington en vergezeld door Gabriël van Nebadon. Dit niet-geïdentificeerde wezen vertoont de status van een ware geest en is in onze gemeenschap opgenomen.’
119:5.2 Wanneer ge vandaag Uversa zoudt bezoeken, zoudt ge het verhaal te horen krijgen over de dagen toen Eventod daar verbleef, de naam waaronder deze bijzondere, onbekende pelgrim uit tijd en ruimte op Uversa bekend staat. En deze opklimmende sterveling, in ieder geval een luisterrijke persoonlijkheid in de exacte gelijkenis van het geest-stadium van de opklimmende stervelingen, leefde en functioneerde op Uversa gedurende een periode van elf jaar Orvonton-standaardtijd. Dit wezen kreeg de taken toegewezen en voerde de plichten uit van een geest-sterveling, op dezelfde wijze als zijn metgezellen uit de verschillende plaatselijke universa in Orvonton. ‘Op alle punten werd hij beproefd en getoetst, net zoals zijn metgezellen,’ en bij alle gelegenheden bleek hij het vertrouwen van zijn superieuren waard, terwijl hij onveranderlijk het respect en de loyale bewondering van zijn mede-geesten afdwong[5].
119:5.3 Op Salvington volgden wij de loopbaan van deze geest-pelgrim met de allergrootste belangstelling, wel wetende, door de tegenwoordigheid van Gabriël, dat deze bescheiden pelgrim-geest zonder nummer niemand anders was dan de geschonken regeerder van ons plaatselijk universum. Deze eerste verschijning van Michael geïncarneerd in de rol van een bepaald stadium in de evolutie van stervelingen, was een gebeurtenis die heel Nebadon ontroerde en betoverde. Wij hadden wel over dergelijke dingen gehoord, maar nu zagen wij ze werkelijk. Hij verscheen op Uversa als een volledig ontwikkelde, volmaakt opgeleide geest-sterveling en zette zo zijn loopbaan voort, tot het moment dat er een groep opklimmende stervelingen naar Havona werd bevorderd. Hierop pleegde hij overleg met de Ouden der Dagen, om onmiddellijk daarna, in het gezelschap van Gabriël, plotseling en informeel afscheid van Uversa te nemen; spoedig hierna verscheen hij in zijn gewone verblijfplaats op Salvington.
119:5.4 Pas toen hij deze zelfschenking had voltooid, ging het ons eindelijk dagen dat Michael waarschijnlijk ging incarneren in de gelijkenis van alle verschillende orden van persoonlijkheden in zijn universum, van de hoogste Melchizedeks tot de laagste stervelingen van vlees en bloed op de evolutionaire werelden in tijd en ruimte. Rond deze tijd begonnen de academies van de Melchizedeks te onderrrichten dat het waarschijnlijk was dat Michael te eniger tijd zou incarneren als een sterveling van het vlees, en veel werd er gespeculeerd over de techniek die bij zulk een onverklaarbare zelfschenking mogelijk gevolgd zou worden. Dat Michael in eigen persoon was opgetreden in de rol van een opklimmende sterveling, verleende een nieuw, additioneel belang aan het gehele plan van de vooruitgang van stervelingen, de gehele weg omhoog door zowel het plaatselijk universum als het superuniversum.
119:5.5 Niettemin bleef de techniek van deze achtereenvolgende zelfschenkingen een mysterie. Zelfs Gabriël bekent dat hij de methode volgens welke deze Paradijs-Zoon en Schepper van het universum naar believen de persoonlijkheid kon aannemen van, en kon leven als, een van zijn eigen ondergeschikte schepselen, niet begrijpt.
¶ 6. DE ZESDE ZELFSCHENKING
119:6.1 Nu geheel Salvington vertrouwd was met de voorbereidende maatregelen wanneer er een zelfschenking op handen was, riep Michael allen die op de planeet van zijn hoofdkwartier verbleven tezamen, en ontvouwde hij hun voor de eerste maal de rest van het incarnatie-plan, waarbij hij aankondigde dat hij Salvington spoedig zou verlaten met het doel om de loopbaan op zich te nemen van een morontia-sterveling aan de hoven van de Meest Verheven Vaders op de hoofdkwartierplaneet van de vijfde constellatie. En vervolgens hoorden wij voor de eerste maal aankondigen dat zijn zevende en laatste zelfschenking zou plaatsvinden op een evolutionaire wereld, in de gelijkenis van sterfelijk vlees.
119:6.2 Voordat hij Salvington verliet voor zijn zesde zelfschenking, sprak Michael de verzamelde bewoners van de wereld toe en hij vertrok ten aanschouwe van iedereen, vergezeld door één enkele serafijn en de Blinkende Morgenster van Nebadon. Hoewel de leiding over het universum wederom aan Immanuel was toevertrouwd, was er nu een grotere spreiding van bestuurlijke verantwoordelijkheden.
119:6.3 Michael verscheen op het hoofdkwartier van constellatie vijf als een volledig ontwikkelde morontia-sterveling van opklimmende status. Ik betreur dat mij is verboden u de bijzonderheden te openbaren van de loopbaan van deze morontia-sterveling zonder nummer, want het was een van de uitzonderlijkste en verbazingwekkendste perioden in Michaels ervaring van zelfschenkingen, zelfs als wij zijn dramatisch en tragisch verblijf op Urantia meerekenen. Maar tot de vele beperkingen die mij werden opgelegd toen ik deze opdracht aanvaardde, hoort ook één die mij verbiedt de bijzonderheden van deze wonderbaarlijke loopbaan van Michael als de morontia-sterveling van Endantum te onthullen.
119:6.4 Toen Michael terugkeerde van deze morontia-zelfschenking, was het ons allen duidelijk dat onze Schepper een mede-schepsel was geworden, dat de Soeverein van het Universum ook de vriend en meevoelende helper was van zelfs de laagste vorm van geschapen denkende wezens in zijn gebieden. Wij hadden hiervoor reeds gemerkt dat hij zich steeds meer het gezichtspunt van het schepsel had eigen gemaakt bij het bestuur van het universum, want dit was al geleidelijk gebleken, maar het werd duidelijker zichtbaar na de voltooiing van zijn zelfschenking als morontia-sterveling, en nog veel meer toen hij was teruggekeerd na zijn loopbaan als timmermanszoon op Urantia.
119:6.5 Wij werden van tevoren door Gabriël op de hoogte gebracht van het tijdstip waarop Michael ontheven zou worden van de morontia-zelfschenking, en dus zorgden wij voor een passende ontvangst op Salvington. Vele miljoenen wezens uit de hoofdkwartierwerelden van de constellaties van Nebadon verzamelden zich en ook de meerderheid van degenen die op de omliggende werelden van Salvington verbleven, kwamen samen om hem te verwelkomen nu hij het bestuur van zijn universum weer op zich nam. In antwoord op onze vele welkomsttoespraken en onze uitingen van waardering voor een Soeverein die op zulk een wezenlijke wijze belang stelde in zijn schepselen, antwoordde hij slechts: ‘Ik heb mij eenvoudig beziggehouden met de zaken van mijn Vader. Ik doe slechts wat de Paradijs-Zonen, die hun schepselen liefhebben en ernaar hunkeren hen te begrijpen, behaagt[6].’
119:6.6 Maar vanaf die dag, tot aan het uur dat Michael zijn stoutmoedig avontuur als Zoon des Mensen op Urantia aanving, bleef heel Nebadon spreken over de vele grote daden van hun Soevereine Regeerder toen hij werkzaam was op Endantum in de zelfschenkingsincarnatie van een morontia-sterveling van evolutionaire opklimming, waarbij hij op alle punten werd beproefd, evenals zijn metgezellen die verzameld waren uit de materiële werelden van de gehele constellatie waar hij had verbleven.
¶ 7. DE ZEVENDE, FINALE ZELFSCHENKING
119:7.1 Tienduizenden jaren lang zagen wij allen uit naar de zevende, finale zelfschenking van Michael. Gabriël had ons onderricht dat deze laatste zelfschenking zou plaatsvinden in de gelijkenis van het sterfelijk vlees, maar wij waren geheel onkundig van de tijd, plaats en wijze waarop deze bekroning van zijn avontuurlijke ondernemingen zou plaatsvinden.
119:7.2 De openbare aankondiging dat Michael Urantia had uitgekozen als het toneel voor zijn finale zelfschenking, kwam kort nadat wij gehoord hadden van de nalatigheid van Adam en Eva. En zo nam uw wereld meer dan vijfendertig duizend jaar lang in de raadsvergaderingen van het gehele universum een zeer opvallende plaats in. Er bestond geen geheimhouding (afgezien van het incarnatie-mysterie) inzake enige fase van de zelfschenking op Urantia. Van het begin tot het einde, tot aan de finale triomfantelijke terugkeer van Michael naar Salvington als allerhoogste Soeverein van het Universum, was alles wat er op uw kleine maar hogelijk geëerde wereld plaatsvond, volledig openbaar in het universum.
119:7.3 Ofschoon wij wel geloofden dat dit de methode zou zijn, wisten wij tot het tijdstip van de gebeurtenis zelve niet dat Michael op aarde zou verschijnen als een hulpeloze zuigeling van dit gebied. Tot dusverre was hij altijd verschenen als een volgroeid individu van de groep persoonlijkheden die was uitgekozen voor zijn zelfschenking, en toen er in de uitzendingen uit Salvington werd aangekondigd dat het kind van Betlehem op Urantia was geboren, was dit een aangrijpend bericht[7].
119:7.4 Wij beseften toen niet alleen dat onze Schepper en vriend de hachelijkste stap in zijn gehele loopbaan had genomen, nu hij bij deze zelfschenking als een hulpeloze zuigeling klaarblijkelijk zijn positie en autoriteit op het spel zette, maar wij begrepen ook dat hij door zijn ervaring tijdens deze finale, sterfelijke zelfschenking voor eeuwig zou worden gekroond als de onbetwiste, allerhoogste soeverein van het Universum Nebadon. Gedurende een derde deel van een eeuw, naar de tijdrekening op aarde, waren alle ogen in alle delen van dit plaatselijk universum op Urantia gericht. Alle denkende wezens beseften dat de laatste zelfschenking gaande was, en aangezien wij reeds lang wisten van de opstand van Lucifer in Satania en van de ontrouw van Caligastia op Urantia, begrepen wij heel goed welk een hevige worsteling er zou volgen toen onze regeerder zich verwaardigde op Urantia te incarneren in de nederige gedaante en gelijkenis van het sterfelijk vlees.
119:7.5 Joshua ben Josef, de Joodse baby, werd op uw wereld geconcipieerd en geboren zoals alle andere babies voor en na hem, behalve dat deze specifieke baby de incarnatie was van Michael van Nebadon, een goddelijke Zoon van het Paradijs en de schepper van dit gehele plaatselijk universum van dingen en wezens[8]. En dit mysterie van de incarnatie van de Godheid in de menselijke gedaante van Jezus, die voor het overige van natuurlijke afkomst was op uw wereld, zal voor immer onopgelost blijven. Zelfs in de eeuwigheid zult ge de techniek en methode van de incarnatie van de Schepper in de gedaante en gelijkenis van zijn schepselen nooit leren kennen. Dit is het geheim van Sonarington, en mysteriën als dit zijn het uitsluitend bezit van de goddelijke Zonen die de ervaring van zelfschenking hebben doorgemaakt.
119:7.6 Zekere wijze mannen op aarde wisten van de aankomst van Michael die op handen was. Door middel van de contacten tussen de verschillende werelden hoorden deze wijze mannen met geestelijk inzicht over de aanstaande zelfschenking van Michael op Urantia. En de serafijnen deden via de middenwezens ook een aankondiging uitgaan naar een groep Chaldeeuwse priesters, die onder leiding stond van Ardnon. Deze mannen Gods bezochten het pasgeboren kind. Het enige bovennatuurlijke gebeuren in verband met de geboorte van Jezus was deze aankondiging aan Ardnon en zijn metgezellen door de serafijnen die eertijds waren toegevoegd aan Adam en Eva in de eerste hof.
119:7.7 De menselijke ouders van Jezus waren gewone mensen van hun tijd en generatie, en deze geïncarneerde Zoon van God werd aldus uit een vrouw geboren en grootgebracht op de wijze die voor de kinderen van zijn volk en tijdperk gebruikelijk was.
119:7.8 De geschiedenis van Michaels verblijf op Urantia, het verhaal van de zelfschenking van de Schepper-Zoon als sterveling op uw wereld, ligt buiten het bestek en de bedoeling van dit relaas.
¶ 8. DE STATUS VAN MICHAEL NA ZIJN ZELFSCHENKINGEN
119:8.1 Na Michaels finale, geslaagde zelfschenking op Urantia, werd hij niet alleen door de Ouden der Dagen aanvaard als soeverein regeerder van Nebadon, maar hij werd ook door de Universele Vader erkend als de vaste bestuurder van het plaatselijk universum dat hij zelf geschapen had. Bij zijn terugkeer op Salvington werd deze Michael, de Zoon des Mensen en de Zoon van God, uitgeroepen tot de vaste regeerder van Nebadon. Van Uversa kwam de achtste proclamatie van Michaels soevereiniteit, terwijl van het Paradijs de gezamenlijke uitspraak van de Universele Vader en de Eeuwige Zoon uitging waarbij deze vereniging van God en mens werd aangesteld als het enige hoofd van het universum, en waarbij de Unie der Dagen die op Salvington was gestationeerd, werd geïnstrueerd zijn voornemen aan te kondigen om zich terug te trekken naar het Paradijs. De Getrouwen der Dagen op het hoofdkwartier van de constellatie werden ook geïnstrueerd zich terug te trekken uit de colleges van de Meest Verhevenen. Doch Michael wilde er niet in toestemmen dat de Zonen der Triniteit, die zijn adviserende medewerkers waren, zich zouden terugtrekken. Hij liet hen samenkomen op Salvington en verzocht hen persoonlijk voor altijd in functie te willen blijven in Nebadon. Zij gaven hun verlangen om aan dit verzoek te voldoen te kennen aan hun bestuurders op het Paradijs, en spoedig daarop werden de opdrachten tot afscheiding van het Paradijs uitgevaardigd, waardoor deze Zonen van het centrale universum voor immer werden verbonden aan het hof van Michael van Nebadon[9].
119:8.2 Michael had bijna een miljard jaar, naar de tijdrekening van Urantia, nodig om zijn loopbaan van zelfschenking te voltooien en om zijn allerhoogst gezag in het universum dat hij zelf had geschapen, finaal te vestigen. Michael werd als schepper geboren, opgeleid tot bestuurder en getraind om leiding te geven, maar hij was verplicht om zijn soevereiniteit door ervaring te verwerven. En aldus is uw kleine wereld door heel Nebadon bekend geworden als de arena waar Michael de ervaring completeerde die van iedere Schepper-Zoon van het Paradijs word vereist alvorens hem de onbeperkte beheersing en leiding over het universum van zijn eigen maaksel in handen wordt gegeven. Naargelang ge opklimt in het plaatselijk universum, zult ge meer te weten komen omtrent de idealen van de persoonlijkheden die betrokken waren bij Michaels eerdere zelfschenkingen.
119:8.3 Bij het volbrengen van zijn zelfschenkingen als schepsel, bevestigde Michael niet alleen zijn eigen soevereiniteit, maar vermeerderde hij ook de evoluerende soevereinieit van God de Allerhoogste. In de loop van deze zelfschenkingen hield de Schepper-Zoon zich niet alleen bezig met een afdalend onderzoek naar de verscheidene naturen van schepsel-persoonlijkheid, maar bracht hij ook de openbaring tot stand van de verschillend gediversifieerde wil van de Paradijs-Godheden, wier op synthese berustende eenheid, zoals geopenbaard door de Allerhoogste Scheppers, de wil van de Allerhoogste openbaart.
119:8.4 Deze verschillende wilsaspecten van de Godheden worden eeuwig gepersonaliseerd in de verschillende naturen van de Zeven Meester-Geesten, en elke zelfschenking van Michael was een bijzondere openbaring van één van deze manifestaties van goddelijkheid. Bij zijn zelfschenking als Melchizedek manifesteerde hij de verenigde wil van de Vader, Zoon en Geest; bij zijn zelfschenking als Lanonandek de wil van de Vader en de Zoon; bij de zelfschenking als Adam openbaarde hij de wil van de Vader en de Geest; bij de serafijnse zelfschenking de wil van de Zoon en de Geest; bij de zelfschenking als sterveling op Uversa beeldde hij de wil van de Vereend Handelende Geest uit; bij de zelfschenking als morontia-sterveling de wil van de Eeuwige Zoon, en bij de materiële zelfschenking op Urantia bracht hij in zijn leven de wil van de Universele Vader tot uitdrukking, zelfs als een sterveling van vlees en bloed[10].
119:8.5 Door de voltooiing van deze zeven zelfschenkingen kwam Michaels allerhoogste soevereiniteit tot stand, en tevens werd de mogelijkheid geschapen dat de Allerhoogste soeverein zal worden in Nebadon. Bij geen van zijn zelfschenkingen openbaarde Michael God de Allerhoogste, maar de totaliteit van alle zeven zelfschenkingen is een nieuwe Nebadon-openbaring van de Allerhoogste.
119:8.6 Bij zijn ervaring van het afdalen van God tot mens ervoer Michael terzelfdertijd ook het opklimmen uit gedeeltelijkheid van manifesteerbaarheid tot de allerhoogste macht om eindig te handelen en tot de finaliteit van de vrijmaking van zijn potentieel tot absoniet functioneren: Michael, een Schepper-Zoon, is een schepper in tijd en ruimte, maar Michael, een zevenvoudige Meester-Zoon, is lid van een van de goddelijke lichamen die tezamen de Ultieme Triniteit vormen.
119:8.7 Door de ervaring van het openbaren van de wil van de Zeven Meester-Geesten van de Triniteit, heeft de Schepper-Zoon de ervaring opgedaan het openbaren van de wil van de Allerhoogste. Door zijn optreden als openbaarder van de wil van het Allerhoogst Bewind, heeft Michael zich tezamen met alle andere Meester-Zonen voor eeuwig geïdentificeerd met de Allerhoogste. In dit universum-tijdperk openbaart hij de Allerhoogste en neemt hij deel aan de actualisering van de soevereiniteit van het Allerhoogst Bewind. Wij geloven echter dat hij in het volgende universum-tijdperk zal samenwerken met de Allerhoogste in de eerste experiëntiële Triniteit voor en in de universa in de buitenruimte.
119:8.8 Urantia is het altaar van de gevoelens van heel Nebadon, de belangrijkste van tien miljoen bewoonde werelden, het sterfelijk thuis van Christus Michael, soeverein van heel Nebadon, een Melchizedek-dienaar van de gebieden, de heiland van een stelsel, een Adamische verlosser, een metgezel der serafijnen, een partner van geesten in opklimming, een morontia-voortgaande, een Zoon des Mensen in de gelijkenis van het sterfelijk vlees, en de Planetaire Vorst van Urantia. En uw geschrift spreekt de waarheid als het zegt dat deze zelfde Jezus heeft beloofd eens te zullen terugkeren naar de wereld van zijn laatste zelfschenking, de Wereld van het Kruis[11].
119:8.9 Deze verhandeling, die een beeld geeft van de zeven zelfschenkingen van Christus Michael, is de drieënzestigste uit een serie verhandelingen die u onder de verantwoordelijkheid van talrijke persoonlijkheden wordt aangeboden, en waarin de geschiedenis van Urantia wordt verhaald tot aan de tijd dat Michael op aarde verscheen in de gelijkenis van het sterfelijk vlees. Voor deze verhandelingen werd machtiging verleend door een commissie van twaalf, optredende onder leiding van Mantutia Melchizedek. Wij hebben deze verslagen opgesteld en ze in de Engelse taal overgezet, door middel van een door onze superieuren geautoriseerde techniek, in het jaar 1935 a.d. naar de tijdrekening van Urantia.
| Verhandeling 118. Allerhoogst en Ultiem — tijd en ruimte |
Inhoudsopgave
Meerdere versies |
Verhandeling 120. De zelfschenking van Michael op Urantia |
¶ Referenties
- ↑ Orde van Melchizedek: Hebr 5:10; Hebr 6:20; Hebr 7:17.
- ↑ Michael was rechtvaardig en rechtvaardig: Ps 116:5; Deut 32:4; Openb 15:3.
- ↑ Alle punten geprobeerd en getest: Luk 4:2; Luk 22:28; Hebr 2:16-18; Hebr 4:15.
- ↑ Alle punten geprobeerd en getest: Luk 4:2; Luk 22:28; Hebr 2:16-18; Hebr 4:15.
- ↑ Alle punten geprobeerd en getest: Luk 4:2; Luk 22:28; Hebr 2:16-18; Hebr 4:15.
- ↑ Over vaders bedrijf: Luk 2:49.
- ↑ Jezus' geboorte: Luk 2:6-14.
- ↑ Incarnatie van Michael: Mark 1:1; Luk 1:30-33; Luk 2:4-7; Joh 1:14. Bezoek van de Wijzen: Matt 2:1-12.
- ↑ huidige status van Michael: Mark 16:19; Efez 1:20-23; Hebr 1:1-4; Hebr 8:1-2; 1 Petr 3:22.
- ↑ Jezus leefde wil van Vader: Matt 26:39,42,44; Mark 14:36,39; Luk 22:42; Joh 4:34; Joh 5:30; Joh 6:38-40; Joh 15:10; Joh 17:4.
- ↑ Jezus' wederkomst: Joh 14:3,28.