Księga Kronik (hebr. דִּבְרֵי־הַיָּמִים Dīvrē-hayYāmīm) to księga w Biblii hebrajskiej, występująca jako dwie księgi (1-2 Kroniki) w chrześcijańskim Starym Testamencie. Kroniki to ostatnia księga Biblii hebrajskiej, zamykająca trzecią część żydowskiego Tanachu, Ketuvim („Pisma”). Zawiera genealogię począwszy od Adama i historię starożytnej Judy i Izraela aż do Edyktu Cyrusa z 539 pne.
Księga została podzielona na dwie księgi w Septuagincie i przetłumaczona w połowie III wieku p.n.e. W kontekście chrześcijańskim Kroniki są określane w liczbie mnogiej jako Księgi Kronik, po łacińskiej nazwie chronicon nadanej tekstowi przez Hieronima, ale rzadko są również określane ich grecką nazwą jako Księgi Paralipomenon. W chrześcijańskich Bibliach zwykle następują po dwóch księgach królów i poprzedzają Ezdrasz-Nehemiasza, ostatnią księgę protestanckiego Starego Testamentu zorientowaną na historię.