1 Wiemy bowiem, ze jezli tego naszego ziemskiego mieszkania namiot zburzony bedzie, budowanie mamy od Boga, dom nie rekoma urobiony, wieczny w niebiesiech. [6]
2 Albowiem w tym namiocie wzdychamy, domem naszym, który jest z nieba, zadajac byc przyobleczeni.
3 Jezliz tylko przyobleczonymi a nie nagimi znalezieni bedziemy.
4 Bo którzysmy w tym namiocie, wzdychamy, bedac obciazeni, poniewaz nie zadamy byc zewleczeni, ale przyobleczeni, aby pozarta byla smiertelnosc od zywota.
5 A ten, który nas ku temuz wlasnie przygotowal, jestci Bóg, który nam tez dal zadatek Ducha.
6 Przetoz majac zawsze ufnosc i wiedzac, ze póki mieszkamy w tem ciele, pielgrzymujemy od Pana:
7 (Bo przez wiare chodzimy, a nie przez widzenie). [4]
8 Lecz ufamy i wolimy raczej wynijsc z ciala, a isc na mieszkanie do Pana.
9 Przetoz tez usilujemy, badz w ciele mieszkamy, badz z ciala wychodzimy, onemu sie podobac.
10 Albowiem musimy sie wszyscy pokazac przed sadowa stolica Chrystusowa, aby kazdy odniósl, co czynil w ciele, wedlug tego, co czynil, lub dobre, lub zle.
11 Przetoz wiedzac o tym strachu Panskim, ludzi do wiary namawiamy, a Bogu jawnymi jestesmy; i mam nadzieje, iz w sumieniach waszych jawnymi jestesmy.
12 Albowiem nie samych siebie wam znowu zalecamy, ale wam dajemy przyczyne, abyscie sie chlubili nami i zebyscie mieli co mówic przeciwko tym, którzy sie chlubia z powierzchownych rzeczy, a nie z serca.
13 Bo choc od rozumu odchodzimy, Bogu odchodzimy, choc przy rozumie jestesmy, wam jestesmy.
14 Albowiem milosc Chrystusowa przyciska nas, jako tych, którzysmy to osadzili, iz poniewaz jeden za wszystkich umarl, tedy wszyscy byli umarlymi;
15 A ze za wszystkich umarl, aby ci, którzy zyja, juz wiecej sobie nie zyli, ale temu, który za nich umarl i jest wzbudzony.
16 Dlatego my od tego czasu nikogo wedlug ciala nie znamy, a chociasmy tez znali Chrystusa wedlug ciala, lecz juz teraz wiecej nie znamy.
17 A tak jezli kto jest w Chrystusie, nowem jest stworzeniem; stare rzeczy przeminely, oto sie wszystkie nowemi staly. [1] [2]
18 A to wszystko z Boga jest, który nas z samym soba pojednal przez Jezusa Chrystusa i dal nam uslugiwanie tego pojednania, [7]
19 Poniewaz Bóg byl w Chrystusie, swiat z samym soba jednajac, nie przyczytujac im upadków ich, i polozyl w nas to slowo pojednania: [5]
20 Przetoz na miejscu Chrystusowem poselstwo sprawujemy, jakoby was Bóg upominal przez nas, prosimy na miejscu Chrystusowem, jednajcie sie z Bogiem; [3]
21 Albowiem on tego, który nie znal grzechu, za nas grzechem uczynil, abysmy sie my stali sprawiedliwoscia Boza w nim. [8]