1 I stalo sie slowo Panskie do mnie, mówiac:
2 Synu czlowieczy! obróc twarz swoje przeciwko górze Seir, a prorokuj przeciwko niej,
3 I mów do niej: Tak mówi panujacy Pan: Otom Ja przeciwko tobie, góro Seir! a wyciagne reke moje na cie, i podam cie na wielkie spustoszenie.
4 Miasta twoje w spustoszenie obróce, ze bedziesz spustoszona, i dowiesz sie, zem Ja Pan.
5 Przeto, iz wieczna nieprzyjazn wiedziesz, i rozpraszasz synów Izraelskich ostrzem miecza czasu utrapienia ich, czasu wykonywania kazni ich;
6 Dlatego, jako zyje Ja, mówi panujacy pan, ze cie podam na zabicie, a krew cie scigac bedzie; poniewaz krwi rozlewania w nienawisci nie masz, przetoz cie krew scigac bedzie.
7 I obróce góre Seir w wielkie spustoszenie, a wygubie z niej przechodzacego, i wracajacego sie;
8 I napelnie góry jej pobitymi jej; na pagórkach twoich, i na dolinach twoich, i przy wszystkich strumieniach twoich pobici mieczem polegna na nich;
9 Na pustynie wieczne podam cie, i w miastach twoich mieszkac nie beda; a dowiecie sie, zem Ja Pan.
10 Przetoz iz mówisz: Te dwa narody, i te dwie ziemie moje beda a posiadziemy te, w której Pan mieszkal;
11 Dlategoz, jako zyje Ja, mówi panujacy Pan, ze uczynie wedlug gniewu twego i wedlug zawisci twojej, któras czynila w nienawisci swej przeciwko nim; i bede poznany od nich, gdy cie sadzic bede;
12 I dowiesz sie, zem Ja Pan slyszal wszystkie uragania twoje, któres wyrzekla przeciw górom Izraelskim, mówiac: Spustoszone sa, a nam podane sa ku pozarciu.
13 Boscie sie przeciwko mnie wynosili usty waszemi, a rozmnozyliscie slowa swoje przeciwko mnie, com Ja slyszal.
14 Tak mówi panujacy Pan: Jako sie ta wszystka ziemia weseli, tak cie obróce w pustnie.
15 Jako sie ty weselisz nad dziedzictwem domu Izraelskiego, przeto, ze jest spustoszone, tak uczynie i tobie; bedziesz spustoszona, o góro Seir! a zgola wszystka ziemia Edomska; i dowiedza sie zem Ja Pan.