1 A tak wyszedl Abram z Egiptu, on i zona jego, i wszystko co mial, i Lot z nim, ku poludniowi. [1]
2 A Abram byl bardzo bogaty w bydlo, w srebro, i w zloto.
3 I szedl goscincami swemi, od poludnia, i az do Betel, az do onego miejsca, gdzie przedtem byl namiot jego, miedzy Betel i miedzy Haj.
4 Do miejsca onego oltarza, który tam byl przedtem uczynil; i wzywal tam Abram imienia Panskiego.
5 Takze Lot, który chodzil z Abramem, mial owce, i woly i namioty. [2]
6 I nie mogla ich zniesc ona ziemia, zeby spolem mieszkali, albowiem byla majetnosc ich wielka, tak, ze nie mogli mieszkac pospolu.
7 I wszczal sie poswarek miedzy pasterzami trzody Abramowej, i miedzy pasterzami trzody Lotowej. Chananejczyk i Ferezejczyk mieszkal na on czas w ziemi.
8 Rzekl tedy Abram do Lota: Niech prosze nie bedzie swaru miedzy mna i miedzy toba, takze miedzy pasterzami moimi i miedzy pasterzami twoimi, poniewazesmy bracia.
9 Izali nie wszystka ziemia jest przed obliczem twojem? odlacz sie prosze ode mnie; jezli w lewa pójdziesz ja pójde w prawa, a jezli ty w prawa, ja sie udam w lewa.
10 Tedy podnióslszy Lot oczy swe, obaczyl wszystke równine nad Jordanem, iz wszystka wilgotna byla przedtem, niz zatracil Pan Sodome i Gomorre, jako sad Panski, i jako ziemia Egipska, idac do Zoar.
11 I obral sobie Lot wszystke one równine nad Jordanem, i odszedl Lot ku wschodu slonca, i rozlaczyli sie bracia jeden od drugiego.
12 Abram mieszkal w ziemi Chananejskiej, a Lot mieszkal w miejscach onej równiny, i rozbil namiot az do Sodomy.
13 Ale ludzie w Sodomie byli zli i wielcy grzesznicy przed Panem.
14 I rzekl Pan do Abrama, potem gdy sie odlaczyl Lot od niego: Podnies teraz oczy swe, a spojrzyj z miejsca, na któremes teraz na pólnocy, i na poludnie, i na wschód, i na zachód slonca. [3] [4]
15 Wszystke bowiem ziemie, która ty widzisz, dam tobie, i nasieniu twemu az na wieki.
16 A rozmnoze nasienie twoje jako proch ziemi; bo jezli kto bedzie mógl zliczyc proch ziemi, tedy i nasienie twoje zliczone bedzie.
17 Wstanze, schodz te ziemie wzdluz i wszerz, bo ja tobie dam.
18 Ruszywszy sie tedy z namiotem Abram, przyszedl i mieszkal w równinach Mamre, które sa w Hebron i zbudowal tam oltarz Panu. [5]