1 I rzekl Pan do Mojzesza, mówiac:
2 Rozkaz synom Izraelskim, abyc przyniesli oliwy z drzewa oliwnego czystej, wytloczonej ku swieceniu, aby lampy gorzaly ustawicznie.
3 Przed zaslona swiadectwa w namiocie zgromadzenia sporzadzi je Aaron, aby sie palily od wieczora az do poranku przed obliczem Panskiem ustawicznie; ustawa to wieczna w narodziech waszych.
4 Na swieczniku czystym stawiac bedzie lampy przed obliczem Panskiem zawzdy.
5 Wezmiesz tez maki pszennej, a upieczesz z niej dwanascie placków; ze dwu dziesiatych czesci efy bedzie placek jeden.
6 Potem polozysz je dwiema rzedami, szesc w rzedzie jednym na stole czystym przed obliczem Panskiem.
7 Wlozysz tez na kazdy rzad kadzidla czystego, aby bylo miasto chleba spalone, na pamiatke ku ofierze ognistej Panu.
8 Na kazdy dzien sabatu klasc je bedzie kaplan porzadnie przed Panem zawzdy, biorac je od synów Izraelskich przymierzem wiecznem.
9 I beda nalezaly Aaronowi i synom jego, którzy je jesc beda na miejscu swietem, albowiem rzecza im to najswietsza jest z ognistych ofiar Panskich, ustawa wieczna.
10 Tedy wyszedl syn niewiasty Izraelskiej, którego miala z mezem Egipskim, miedzy syny Izraelskimi; i poswarzyli sie w obozie syn onej niewiasty Izraelskiej z mezem Izraelskim.
11 I zlorzeczyl syn niewiasty Izraelskiej a imie Boze bluznil, dla czego przywiedziony byl do Mojzesza. A imie matki jego bylo Salomit, córka Dybrego z pokolenia Dan. [3]
12 I podali go do wiezienia, azby im oznajmiono, co z nim rozkaze Pan czynic.
13 Tedy rzekl Pan do Mojzesza, mówiac:
14 Wywiedz tego bluznierce precz za obóz, a niech wloza wszyscy, którzy to slyszeli, rece swe na glowe jego, i niech go ukamionuje wszystko zgromadzenie.
15 A synom Izraelskim opowiedz, mówiac: Ktobykolwiek zlorzeczyl Bogu swemu, odniesie karanie za grzech swój.
16 Takze kto by zbluznil imie Panskie, smiercia umrze, kamionujac ukamionuje go wszystko zgromadzenie; tak przychodzien jako w domu zrodzony, gdyby zbluznil imie Panskie, umrze.
17 Takze jezliby kto zabil jakiegokolwiek czlowieka, smiercia umrze. [1]
18 A jezliby kto zabil bydle wróci inne bydle za bydle.
19 Kto by tez oszkaradzil blizniego swego, wedlug tego, jako uczynil, niech mu sie stanie.
20 Zlamanie za zlamanie, oko za oko, zab za zab; wedlug tego, jako oszkaradzil czlowieka, tak mu sie tez niech stanie. [2]
21 Kto by zabil bydle, wróci insze; ale kto by zabil czlowieka, umrze.
22 Prawo jednakie miec bedziecie; tak przychodzien, jako i w domu zrodzony bedzie u was; bom ja Pan, Bóg wasz.
23 To gdy opowiedzial Mojzesz synom Izraelskim, wywiedli onego bluznierce za obóz, i ukamionowali go.
24 I uczynili synowie Izraelscy wedlug tego, jako przykazal Pan Mojzeszowi.