1 Rzekl nad to Pan do Mojzesza na górze Synaj, mówiac:
2 Powiedz synom Izraelskim, a mów do nich: Gdy wnijdziecie do ziemi, która Ja wam daje, tedy swiecic bedzie ziemia sabat Panu.
3 Przez szesc lat osiewac bedziesz pole twoje, i przez szesc lat winnice twoje obrzynac bedziesz, zbierajac urodzaje z niej;
4 Ale roku siódmego sabat odpocznienia miec bedzie ziemia, sabat Panski; pola twego nie bedziesz osiewal, ani winnicy twojej obrzynal. [2]
5 Co sie samo przez sie zrodzi zboza twego, nie bedziesz_zal, i jagód zaniechanej winnicy twojej nie bedziesz zbieral; rok odpocznienia bedzie miala ziemia.
6 I bedzie, co sie urodzi w onem odpocznieniu ziemi, tobie na pokarm, i sludze twemu, i sluzebnicy twej, i najemnikowi twemu i przychodniowi twemu, który mieszka z toba.
7 Takze bydlu twemu, i zwierzowi, który jest w ziemi twojej, bedzie wszystek urodzaj jej na pokarm.
8 Naliczysz tez sobie siedem tygodni lat, to jest siedem kroc siedem lat; i uczyniac dni siedmiu tygodni lat czterdziesci i dziewiec lat.
9 Tedy kazesz zatrabic w trabe huczna miesiaca siódmego, dnia dziesiatego tegoz miesiaca; w dzien oczyszczenia kazecie zatrabic po wszystkiej ziemi waszej.
10 I swiecic bedziecie rok piecdziesiaty, a obwolacie wolnosc w ziemi wszystkim obywatelom jej. Lato milosciwe miec bedziecie; i wróci sie kazdy do osiadlosci swojej, i kazdy do rodziny swojej wróci sie.
11 To milosciwe lato piecdziesiatego roku miewac bedziecie; nie bedziecie siac, i nie bedziecie zac tego, co sie samo przez sie zrodzi, ani zbierac bedziecie gron z winnic zaniechanych.
12 Bo milosciwy rok jest, swiety wam bedzie; co sie na polu przedtem zrodzilo, to jesc bedziecie.
13 W ten milosciwy rok wróci sie kazdy do osiadlosci swojej.
14 Jezli co sprzedasz blizniemu twemu, albo co kupisz od blizniego twego, niech nie oszukiwa jeden drugiego.
15 Wedlug liczby lat po milosciwym roku kupisz od blizniego twego; i wedlug liczby lat dochody sprzeda tobie.
16 Jezli wiecej bedzie lat, tem drozej oszacujesz kupno ono; a jezli mniej bedzie lat, tedy tez taniej oszacujesz kupno ono, poniewaz tylko liczba dochodów sprzedawa sie tobie.
17 A tak nie oszukiwajcie zaden blizniego swego, ale sie bój kazdy Boga swego; bom Ja Pan, Bóg wasz.
18 Przestrzegajcie ustaw moich, i sady moje zachowywajcie, i czyncie je, abyscie mieszkac mogli w ziemi onej bezpiecznie.
19 Tedy wyda ziemia owoc swój, a bedziecie jesc az do sytosci, i bedziecie mieszkac bezpiecznie w niej.
20 A jezlibyscie rzekli: Cóz bedziemy jesc roku siódmego, jezli nie bedziem siac ani zbierac urodzajów naszych?
21 Tedy rozkaze blogoslawienstwu memu przyjsc na was roku szóstego, i przyniesie urodzaj na trzy lata.
22 I bedziecie siac roku ósmego, a bedziecie jesc urodzaj stary az do roku dziewiatego; póki nie nadejda pozytki jego, stare jesc bedziecie.
23 Ziemia tedy nie bedzie sprzedawana na wiecznosc; bo moja jest ziemia, a wyscie goscmi i przychodniami u mnie. [1]
24 A po wszystkiej ziemi osiadlosci waszej pozwolicie wykupywac ziemie.
25 Gdyby zubozal brat twój, a sprzedalby nieco z majetnosci swojej, i przyszedlby majacy prawo odkupienia, powinny jego niech wykupi, co sprzedal brat jego.
26 A jezliby kto nie mial tego coby odkupic mógl, a sam by przemógl, i znalazl dostatek na to wykupno:
27 Tedy obrachowawszy lata od sprzedania swego, wróci co zbywa temu, któremu sprzedal: a wróci sie do majetnosci swojej.
28 A jezliby nie mial dostatku, aby wrócil, tedy zostanie majetnosc sprzedana w reku tego, który ja kupil, az do roku milosciwego, i ustapi mu jej w rok milosciwy, a on wróci sie do majetnosci swojej.
29 Jezliby tez sprzedal dom mieszkania w miescie murowanem, bedzie mial wolnosc wykupic go, póki nie wynijdzie rok sprzedania jego, caly rok bedzie mial prawo do wykupienia jego.
30 A jezli go nie wykupi, póki nie wynijdzie rok caly, tedy zostanie on dom w miescie murowanem temu, który go kupil, dziedzicznie, i potomkom jego
31 I nie ustapi w milosciwe lato. Ale domy we wsiach, które nie sa murem obtoczone, te prawem jako pole ziemi szacowane beda; beda mogly byc odkupowane, i w milosciwe lato z rak obcych wynijda.
32 Ale miasta Lewitów, i domy w dziedzicznych miesciech ich kazdego czasu wykupowane byc moga przez Lewity.
33 Lecz temu co kupuje od Lewitów, wynijdzie kupno domu, i miejskiej osiadlosci jego, w rok milosciwy gdyz domy miast Lewickich sa dziedziczne ich, w posrodku synów Izraelskich.
34 Ale pole na przedmiesciu ich nie bedzie sprzedawane; bo dziedzictwem ich jest wiecznem.
35 Gdyby tez zubozal brat twój, a oslabialaby reka jego przy tobie, podeprzesz go; a jako i przychodzien niech sie zywi przy tobie.
36 Nie bierz od niego lichwy, ani platu, ale sie bój Boga swego, aby sie zywil brat twój przy tobie.
37 Pieniedzy twoich nie dawaj mu na lichwe, ani mu z zysku pozyczaj zywnosci twojej.
38 Jam Pan, Bóg wasz, którym was wywiódl z ziemi Egipskiej, abym wam dal ziemie Chananejska, a byl wam za Boga.
39 Jezliby tez zubozal brat twój przy tobie, tak zeby sie tobie zaprzedal, nie bedziesz go dreczyl sluzba niewolnicza;
40 Jako najemnik, jako przychodzien bedzie u ciebie, az do roku milosciwego sluzyc ci bedzie.
41 Potem wynijdzie od ciebie on, i dzieci jego z nim, a wróci sie do rodziny swojej, i do dziedzictwa przodków swych wróci sie.
42 Sludzy bowiem moi sa, którem Ja wywiódl z ziemi Egipskiej, niechze nie beda sprzedawani jako niewolnicy.
43 Nie bedziesz panowal nad nimi surowie, ale sie bedziesz bal Pana Boga twego.
44 Niewolnik tez twój, i niewolnica twoja, które miec bedziesz, beda z narodów tych, które sa okolo was, z nich kupowac bedziecie niewolnika i niewolnice.
45 Takze tez syny przychodniów mieszkajacych miedzy wami kupowac bedziecie, i z potomstwa tych, którzy sa z wami, które splodzili w ziemi waszej, a ci beda wam za dziedzictwo.
46 Prawem dziedzicznem trzymac je bedziecie, i synowie wasi po was, abyscie je dziedzicznie odzierzeli, na wieki sluzby ich uzywac bedziecie; lecz nad bracia swa, syny Izraelskimi, zaden nad bratem swoim nie bedzie panowal surowie.
47 Jezliby sie tez gosc albo przychodzien zbogacil, który mieszka z toba, a zubozalby brat twój przy nim, tak zeby sie zaprzedal gosciowi, albo przychodniowi, który jest z toba, albo potomstwu z domu cudzoziemców,
48 Gdyby sie zaprzedal, moze byc wykupiony; ktokolwiek z braci jego odkupi go;
49 Albo stryj jego, albo syn stryja jego odkupi go, albo z bliskich pokrewnych jego z rodziny jego, odkupi go, albo jezliby przemógl, wykupi sie sam.
50 I porachuje sie z onym, co go kupil, od roku, którego mu sie sprzedal, az do milosciwego lata, aby pieniadze, za które sie sprzedal, odlozone byly wedlug liczby lat, jako z najemnikiem, z nim sobie postapi.
51 Jezliby jeszcze nie malo lat zostawalo, wedle nich wróci okup swój z pieniedzy, za które kupiony jest.
52 A jezliby nie wiele lat zostawalo do milosciwego lata, tedy porachuje sie z nim, a wedlug onych lat wróci okup swój.
53 Jako najemnik doroczny niech bedzie u niego; nie bedzie nad nim surowie panowal przed oczyma twemi.
54 A jezliby sie tym obyczajem nie wykupil, tedy wynijdzie w milosciwe lato, on i dzieci jego z nim;
55 Albowiem synowie Izraelscy sa slugami moimi; slugami moimi sa, którem wywiódl z ziemi Egipskiej, Ja Pan, Bóg wasz.