1 Przedniejszemu spiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy.
2 Tylko na Boga spolega dusza moja, od niegoc jest zbawienie moje.
3 Tylkoc on jest skala moja i wybawieniem mojem, twierdza moja; przeto sie bardzo nie zachwieje.
4 Dokadze bedziecie myslic zle przeciwko czlowiekowi? Wszyscy wy zabici bedziecie; bedziecie jako sciana pochylona, a jako mur walacy sie.
5 Przeciez jednak radza, jakoby go zepchnac z dostojenstwa jego; kochaja sie w klamstwie, usty swemi dobrorzecza, ale w sercu swem zlorzecza. Sela.
6 Ty przeciez na Bogu spolegaj, duszo moja! bo od niego jest oczekiwanie moje.
7 Onci sam jest skala moja zbawieniem mojem, i twierdza moja; przetoz nie zachwieje sie.
8 W Bogu wybawienie moje, i chwala moja skala mocy mojej; nadzieja moja jest w Bogu. [1]
9 Ufajciez w nim na kazdy czas, o narody! Wylewajcie przed obliczem jego serca wasze: Bóg jest ucieczka nasza. Sela.
10 Zaprawdec marnoscia sa synowie ludzcy, klamliwi synowie mocarzy; bedali pospolu wlozeni na wage, lekciejszymi beda nad marnosc. [2]
11 Nie ufajciez w krzywdzie ani w drapiestwie, a nie bedzcie marnymi; przybedzieli wam majetnosci, nie przykladajciez serca do nich.
12 Razci rzekl Bóg, dwakrociem to slyszal, iz moc jest Boza,
13 A ze Panie! twoje jest milosierdzie, a ze ty oddasz kazdemu wedlug uczynków jego.