1 A ty mów co nalezy na zdrowa nauke.
2 Starcy, aby byli trzezwi, powazni, roztropni, zdrowi w wierze, w milosci, w cierpliwosci.
3 Takze i stare niewiasty niech chodza w ubiorze przystojnym, jako przystoi swietym; niech nie beda potwarliwe, nie kochajace sie w wielu wina, poczciwych rzeczy nauczajace;
4 Aby mlodych pan rozumu uczyly, jakoby mezów swoich i dziatki milowac mialy,
5 A byly roztropne, czyste, domu pilne, dobrotliwe, mezom swym poddane, aby slowo Boze nie bylo bluznione.
6 Mlodzienców takze napominaj, aby byli trzezwi;
7 We wszystkiem samego siebie wystawiajac za wzór dobrych uczynków, majac w nauce calosc, powage,
8 Slowo zdrowe, nienaganione, aby ten, kto by sie sprzeciwil, zawstydzic sie musial, nie majac nic, co by o was mial zlego mówic.
9 Slug nauczaj, aby byli poddani panom swoim, we wszystkiem sie im podobajac, nie odmawiajac,
10 W niczem nie oszukujac, ale we wszystkiem wiernosc uprzejma pokazujac, aby nauke zbawiciela naszego, Boga, we wszystkiem zdobili.
11 Albowiem okazala sie laska Boza, zbawienna wszystkim ludziom, [1]
12 Cwiczaca nas, abysmy odrzeklszy sie niepoboznosci i swieckich pozadliwosci, trzezwie i sprawiedliwie, i poboznie zyli na tym swiecie,
13 Oczekujac onej blogoslawionej nadziei i objawienia chwaly wielkiego Boga i zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa; [2] [3]
14 Który dal samego siebie za nas, aby nas wykupil od wszelkiej nieprawosci i oczyscil sobie samemu lud wlasny, gorliwie nasladujacy dobrych uczynków. [4]
15 To mów i napominaj, i strofuj ze wszelka powaga; zaden toba niechaj nie gardzi.