1 Napominaj ich, aby zwierzchnosciom i przelozenstwom poddanymi i poslusznymi byli, i aby do kazdego dobrego uczynku gotowymi byli;
2 Nikogo nie lzyli, byli niezwadliwymi, ale ukladnymi, okazujac wszelka skromnosc przeciwko wszystkim ludziom.
3 Albowiem i mysmy byli niekiedy glupimi, upornymi, bladzacymi, sluzac pozadliwosciom i rozkoszom rozmaitym, w zlosci i w zazdrosci mieszkajac, przemierzlymi, jedni drugich nienawidzacymi,
4 Ale gdy sie okazala dobrotliwosc i milosc ku ludziom zbawiciela naszego, Boga, [1]
5 Nie z uczynków sprawiedliwosci, które bysmy my czynili, ale podlug milosierdzia swego zbawil nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Swietego, [2]
6 Którego wylal na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, zbawiciela naszego,
7 Abysmy usprawiedliwieni bedac laska jego, stali sie dziedzicami wedlug nadziei zywota wiecznego. [3]
8 Wiernac to mowa; a chce, abys ty to twierdzil, aby sie starali, jakoby w dobrych uczynkach przodkowali, którzy uwierzyli Bogu.
9 A te rzeczy sa dobre i ludziom pozyteczne; a glupich gadek i wyliczania rodzajów, i sporów, i swarów zakonnych pohamuj; albowiem sa niepozyteczne i prózne.
10 Czlowieka heretyka po pierwszem i wtórem napominaniu strzez sie,
11 Wiedzac, iz takowy jest wywrócony i grzeszy, bedac sam wlasnym sadem swoim osadzony.
12 Gdy posle do ciebie Artemana albo Tychyka, staraj sie, abys do mnie przyszedl do Nikopolim; bom tam postanowil zimowac. [4]
13 Zenasa nauczonego w zakonie i Apollona pilnie odprowadz, aby im na niczem nie schodzilo.
14 A niech sie ucza i nasi w dobrych uczynkach przodkowac, gdzie tego potrzeba, zeby nie byli nieuzytecznymi.
15 Pozdrawiaja cie, którzy sa ze mna wszyscy. Pozdrów tych, którzy nas miluja w wierze. Laska Boza niech bedzie ze wszystkimi wami. Amen.