1 Saul'la Davut'un konusmasi sona erdiginde, Saul oglu Yonatan'in yüregi Davut'a baglandi. Yonatan onu cani gibi sevdi.
2 O günden sonra Saul Davut'u yaninda tuttu ve babasinin evine dönmesine izin vermedi.
3 Yonatan, Davut'a besledigi derin sevgiden ötürü, onunla bir dostluk antlasmasi yapti.
4 Üzerinden kaftanini çikarip zirhi, kilici, yayi ve kusagiyla birlikte Davut'a verdi.
5 Davut Saul'un kendisini gönderdigi her yere gitti ve basarili oldu. Bu yüzden Saul ona ordusunda üstün bir rütbe verdi. Bu olay bütün halki, Saul'un görevlilerini bile hosnut etti.
6 Davut'un Filistli Golyat'i öldürmesinden sonra, askerler geri dönerken, Israil'in bütün kentlerinden gelen kadinlar, tef ve çesitli çalgilar çalarak, sevinçli ezgiler söyleyip oynayarak Kral Saul'u karsilamaya çiktilar.
7 Bir yandan oynuyor, bir yandan da su ezgiyi söylüyorlardi: "Saul binlercesini öldürdü, Davut'sa on binlercesini."
8 Bu sözlere gücenen Saul çok öfkelendi. "Davut'a on binlercesini, banaysa ancak binlercesini verdiler. Artik kral olmaktan baska onun ne eksigi kaldi ki?" diye düsündü.
9 Böylece o günden sonra Saul Davut'u kiskanmaya basladi.
10 Ertesi gün Tanri'nin gönderdigi kötü bir ruh Saul'un üzerine güçlü bir biçimde indi. Saul evinde sayiklamaya basladi. Davut her zamanki gibi yine lir çaliyordu. Saul'un elinde bir mizrak vardi.
11 "Davut'u vurup duvara çakacagim" diye düsünerek mizragi ona firlatti. Ama Davut iki kez ondan kurtuldu.
12 Saul Davut'tan korkuyordu. Çünkü RAB Davut'laydi, oysa kendisinden ayrilmisti.
13 Bu yüzden Saul Davut'u yanindan uzaklastirdi. Onu bin kisilik birlige komutan atadi. Davut askerlere öncülük yapiyordu.
14 RAB onunla birlikte oldugundan, yaptigi her iste basariliydi.
15 Davut'un büyük basarisini gördükçe Saul'un korkusu daha da artiyordu.
16 Ne var ki, bütün Israil ve Yahuda halki Davut'u seviyordu; çünkü Davut onlara öncülük ediyordu.
17 Saul Davut'a, "Iste büyük kizim Merav" dedi, "Onu sana es olarak verecegim. Yalniz hatirim için yigitçe davran ve RAB'bin savaslarini sürdür." Çünkü, "Davut'un ölümü benim elimden degil, Filistliler'in elinden olsun" diye düsünüyordu.
18 Davut, "Ben kim oluyorum, Israil'de ailem ve babamin oymagi ne ki, krala damat olayim?" diye karsilik verdi.
19 Ne var ki, Saul'un kizi Merav'in Davut'a verilecegi zaman geldiginde, kiz Davut yerine Meholali Adriel'e es olarak verildi.
20 Bu arada Saul'un öbür kizi Mikal Davut'a gönül vermisti. Bunu duyan Saul sevindi.
21 "Davut'a Mikal'i veririm" diye düsündü, "Öyle ki, Mikal Davut'u tuzaga düsürür; Filistliler de onu öldürür." Davut'a, "Bugün damadim olmak için yine firsatin var" dedi.
22 Sonra görevlilerine, Davut'a gizlice sunlari söylemelerini buyurdu: "Bak, kral senden hosnut, bütün görevlileri de seni seviyor. Kralin damadi olmanin zamani geldi." [1]
23 Saul'un görevlileri bu sözleri Davut'a ilettiler. Davut, "Yoksul ve önemsiz biriyken kralin damadi olmak sizce küçük bir sey mi?" diye karsilik verdi.
24 Görevliler Davut'un dediklerini Saul'a bildirdiler.
25 Saul söyle buyurdu: "Davut'a deyin ki, 'Kral düsmanlarindan öç almak için baslik parasi olarak yüz Filistli'nin sünnet derisinden baska bir sey istemiyor." Davut'un Filistliler'in eline düsüp ölecegini tasarliyordu. [2]
26 Görevliler Saul'un söylediklerini Davut'a ilettiler. Davut, kralin damadi olacagina sevindi. Taninan süre dolmadan
27 Davut'la adamlari gidip iki yüz Filistli öldürdüler. Kralin damadi olabilmek için Davut, öldürülen Filistliler'in sünnet derilerini tam tamina getirip krala sundu. Saul da buna karsilik kizi Mikal'i es olarak ona verdi.
28 Saul, RAB'bin Davut'la birlikte oldugunu ve kizi Mikal'in onu sevdigini apaçik gördü.
29 Bu yüzden Davut'tan daha çok korktu ve yasami boyunca ona düsmanlik besledi.
30 Filistli komutanlar saldirdikça Davut Saul'un öbür komutanlarindan daha basarili oluyordu. Bu yüzden büyük bir üne kavustu.