1 Bunlar Yerusalim'de krallik yapan Davut oglu Vaiz'in sözleridir: [1] [2]
2 "Her sey bos, bombos, bombos!" diyor Vaiz.
3 Ne kazanci var insanin Günesin altinda harcadigi onca emekten?
4 Kusaklar gelir, kusaklar geçer, Ama dünya sonsuza dek kalir.
5 Günes dogar, günes batar, Hep dogdugu yere kosar.
6 Rüzgar güneye gider, kuzeye döner, Döne döne eserek Hep ayni yolu izler.
7 Bütün irmaklar denize akar, Yine de deniz dolmaz. Irmaklar hep çiktiklari yere döner.
8 Her sey yorucu, Sözcüklerle anlatilamayacak kadar. Göz görmekle doymuyor, Kulak isitmekle dolmuyor.
9 Önce ne olduysa, yine olacak. Önce ne yapildiysa, yine yapilacak. Günesin altinda yeni bir sey yok.
10 Var mi kimsenin, "Bak bu yeni!" diyebilecegi bir sey? Her sey çoktan, bizden yillar önce de vardi.
11 Geçmis kusaklar animsanmiyor, Gelecek kusaklar da kendilerinden sonra gelenlerce animsanmayacak.
12 Ben Vaiz, Yerusalim'de Israil kraliyken
13 kendimi göklerin altinda yapilan her seyi bilgece arastirip incelemeye adadim. Tanri'nin ugrassinlar diye insanlara verdigi çetin bir zahmettir bu.
14 Günesin altinda yapilan bütün isleri gördüm; hepsi bostur, rüzgari kovalamaya kalkismaktir!
15 Egri olan dogrultulamaz, eksik olan sayilamaz.
16 Kendi kendime, "Iste, bilgeligimi benden önce Yerusalim'de krallik yapan herkesten çok artirdim" dedim, "Alabildigine bilgi ve bilgelik edindim."
17 Kendimi bilgi ve bilgeligi, deliligi ve akilsizligi anlamaya adadim. Gördüm ki, bu da yalnizca rüzgari kovalamaya kalkismakmis.
18 Çünkü çok bilgelik çok keder dogurur, bilgi arttikça aci da artar.