1 Kendi kendime, "Gel, zevki tat. Iyi mi, degil mi, gör" dedim. Ama gördüm ki, o da bos.
2 Gülmeye, "Delilik", zevke, "Ne ise yarar?" dedim.
3 Insanlarin göklerin altinda geçirdigi birkaç günlük ömürleri boyunca, yapacaklari iyi bir sey olup olmadigini görünceye dek, bilgeligimin önderliginde, bedenimi sarapla nasil canlandirayim, akilsizligi nasil ele alayim diye düsündüm durdum.
4 Büyük islere girdim. Kendime evler insa ettim, baglar diktim.
5 Bahçeler, parklar yaptim, oralara türlü türlü meyve agaçlari diktim.
6 Dal budak salan orman agaçlarini sulamak için havuzlar yaptim.
7 Kadin, erkek köleler satin aldim; evimde dogan kölelerim de vardi. Ayrica benden önce Yerusalim'de yasayan herkesten çok sigira, davara sahip oldum.
8 Altin, gümüs biriktirdim; krallarin, illerin hazinelerini topladim. Kadin, erkek sarkicilar ve erkeklerin özlemi olan bir harem edindim.
9 Böylece büyük üne kavustum, benden önce Yerusalim'de yasayanlarin hepsini astim. Bilgeligimden de bir sey yitirmedim.
10 Gözümün diledigi hiçbir seyi kendimden esirgemedim. Gönlümü hiçbir zevkten alikoymadim. Yaptigim her isten zevk aldi gönlüm. Bütün emegimin ödülü bu oldu.
11 Yaptigim bütün islere, Çektigim bütün emeklere bakinca, Gördüm ki, hepsi bos ve rüzgari kovalamaya kalkismakmis. Günesin altinda hiçbir kazanç yokmus. [1]
12 Sonra bilgelik, delilik, akilsizlik nedir diye baktim; Çünkü kralin yerine geçecek kisi Zaten yapilanin ötesinde ne yapabilir ki? [2]
13 Isigin karanliktan üstün oldugu gibi Bilgeligin de akilsizliktan üstün oldugunu gördüm.
14 Bilge nereye gittigini görür, Ama akilsiz karanlikta yürür. Ikisinin de ayni sonu paylastigini gördüm.
15 "Akilsizin basina gelen, benim de basima gelecek" Dedim kendi kendime, "Öyleyse kazancim ne bilgelikten?" "Bu da bos" dedim içimden.
16 Çünkü akilsiz gibi, bilge de uzun süre anilmaz, Gelecekte ikisi de unutulur. Nitekim bilge de akilsiz gibi ölür!
17 Böylece hayattan nefret ettim. Çünkü günesin altinda yapilan is çetindi bence. Her sey bos ve rüzgari kovalamaya kalkismakmis.
18 Günesin altinda harcadigim bütün emekten nefret ettim. Çünkü her seyi benden sonra gelecek olana birakmak zorundayim.
19 Kim bilir, bilge mi olacak, akilsiz mi? Günesin altinda bilgeligimi kullanarak harcadigim bütün emek üzerinde saltanat sürecek. Bu da bos.
20 Bu yüzden günesin altinda harcadigim onca emege üzülmeye basladim.
21 Çünkü biri bilgelik, bilgi ve beceriyle çalisir, sonunda her seyini hiç emek vermemis baska birine birakmak zorunda kalir. Bu da bos ve büyük bir hüsrandir.
22 Çünkü ne kazanci var adamin, günesin altinda harcadigi bunca emekten, bunca kafa yormaktan?
23 Günler boyunca çektigi zahmet aci ve dert dogurur. Gece bile içi rahat etmez. Bu da bos.
24 Insan için yemekten, içmekten ve yaptigi isten zevk almaktan daha iyi bir sey yoktur. Gördüm ki, bu da Tanri'dandir.
25 O'nsuz kim yiyebilir, kim zevk alabilir?
26 Çünkü Tanri bilgiyi, bilgeligi, sevinci hosnut kaldigi insana verir. Günahkâra ise, yigma, biriktirme zahmeti verir; biriktirdiklerini Tanri'nin hosnut kaldigi insanlara biraksin diye. Bu da bos ve rüzgari kovalamaya kalkismakmis.