Galatyalılara Mektup, Yeni Ahit’in dokuzuncu kitabıdır. Bu, Havari Pavlus’un Galatya’daki bir dizi Erken Hıristiyan topluluğuna yazdığı bir mektuptur. Bilginler, buranın ya güney Anadolu’daki Roma’nın Galatya eyaleti ya da Orta Anadolu’da bir etnik Kelt halkı tarafından tanımlanan geniş bir bölge olduğunu öne sürmüşlerdir.
Bu mektupta Pavlus, esas olarak, Apostolik Çağ boyunca Yahudi olmayan Hıristiyanları ve Musa Kanununu çevreleyen ihtilafla ilgilenmektedir. Pavlus, Yahudi olmayan Galatyalıların, yasanın rolünü Mesih’in vahyi ışığında bağlamına oturtarak, özellikle dini erkek sünneti olmak üzere Musa Yasası’nın ilkelerine bağlı kalmaları gerekmediğini savunuyor. Galatyalılara Mektup, Hıristiyanlığın tarihi, Hıristiyan teolojisinin gelişimi ve Havari Pavlus’un incelenmesi üzerinde muazzam bir etki yapmıştır.
Mektubun temel tartışması, Yahudi olmayanların nasıl Hıristiyanlığa geçebilecekleri sorusuyla ilgilidir; bu da, bu mektubun kilise tarihinin çok erken bir aşamasında, Hıristiyanların büyük çoğunluğunun Yahudi ya da Yahudi mühtedileri olduğu ve tarihçilerin buna tarihçiler olarak atıfta bulunduğu çok erken bir aşamada yazıldığını gösterir. Yahudi Hristiyanlar. Mektubun erken olduğunun bir başka göstergesi de mektupta genel olarak Hıristiyan cemaati içinde gelişmiş bir teşkilat olduğuna dair hiçbir ipucu bulunmamasıdır. Bu, Pavlus’un kendisinin yaşamı boyunca koyar.