1 Ya RAB, adini düsmanlarina duyurmak için Keske gökleri yarip insen! Daglar önünde sarsilsa! Gelisin, atesin çalilari tutusturmasina, Suyu kaynatmasina benzese! Uluslar senin önünde titrese!
2 (#64:1)
3 Beklemedigimiz olaganüstü isler yaparak Yeryüzüne indin, daglar önünde sarsildi.
4 Çünkü kendisine umut baglayanlar için Etkin olan tek Tanri sensin; Senden baskasini hiçbir zaman hiç kimse isitmedi, Hiçbir kulak duymadi, hiçbir göz görmedi. [1]
5 Dogru olani sevinçle yapanlarin, Senin yollarindan yürüyüp seni unutmayanlarin yardimina kosarsin. Ama onlara karsi uzun süre günah isledigimizde öfkelendin. Nasil kurtuluruz?
6 Hepimiz murdar* olanlara benzedik, Bütün dogru islerimiz kirli âdet bezi gibi. Yaprak gibi soluyoruz, Suçlarimiz rüzgar gibi sürükleyip götürüyor bizi.
7 Adinla sana yakaran, sana tutunmak için çaba gösteren yok; Çünkü bizden yüz çevirdin, Suçlarimiz yüzünden bizi tükettin.
8 Yine de Babamiz sensin, ya RAB, Biz kiliz, sen çömlekçisin. Hepimiz senin ellerinin eseriyiz. [2]
9 Ya RAB, fazla öfkelenme, Suçlarimizi sonsuza dek anma. Lütfen bak bize, hepimiz senin halkiniz.
10 Kutsal kentlerin çöllesti, Siyon çöl oldu, Yerusalim viraneye döndü.
11 Atalarimizin sana övgü sundugu Kutsal ve görkemli tapinagimiz yandi, Deger verdigimiz her yer yikintiya döndü.
12 Bunlara karsin, ya RAB, Hâlâ kendini tutacak misin, Suskun kalip bize alabildigine eziyet çektirecek misin?