1 Naamali Sofar söyle yanitladi: [1]
2 "Bunca söz yanitsiz mi kalsin? Çok konusan hakli mi sayilsin?
3 Saçmaliklarin karsisinda sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandirmasin mi?
4 Tanri'ya, 'Inancim aridir diyorsun, 'Senin gözünde temizim.
5 Ama keske Tanri konussa, Sana karsi agzini açsa da,
6 Bilgeligin sirlarini bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanri günahlarindan bazilarini unuttu bile.
7 "Tanri'nin derin sirlarini anlayabilir misin? Her Seye Gücü Yeten'in sinirlarina ulasabilir misin? [2]
8 Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarindan derindir, nasil anlayabilirsin?
9 Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden genistir.
10 "Gelip seni hapsetse, mahkemeye çagirsa, Kim O'na engel olabilir?
11 Çünkü O yalancilari tanir, Kötülügü görür de dikkate almaz mi?
12 Ne zaman yaban esegi insan dogurursa, Aptal da o zaman sagduyulu olur.
13 "O'na yüregini adar, Ellerini açarsan,
14 Isledigin günahi kendinden uzaklastirir, Çadirinda haksizliga yer vermezsen,
15 Utanmadan basini kaldirir, Saglam ve korkusuz olabilirsin.
16 Sikintilarini unutur, Akip gitmis sular gibi anarsin onlari.
17 Yasamin öglen günesinden daha parlak olur, Karanlik sabaha döner.
18 Güven duyarsin, çünkü umudun olur, Çevrene bakip güvenlik içinde yatarsin.
19 Uzanirsin, korkutan olmaz, Birçoklari senden lütuf diler.
20 Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutlari son soluklarini vermek olacak."