1 Sanballat surlari onardigimizi duyunca öfkeden deliye döndü. Bizimle alay etmeye basladi.
2 Dostlarinin ve Samiriye ordusunun önünde, "Bu zavalli Yahudiler ne yaptiklarini saniyorlar?" dedi, "Onlara izin verirler mi? Kurban mi kesecekler? Bir günde mi bitirecekler? Küle dönmüs molozlarin arasindan taslari mi canlandiracaklar?"
3 Yaninda duran Ammonlu Toviya, "Yaptiklari su tas duvara bak!" dedi, "Üzerine bir tilki çiksa yikilir."
4 O zaman söyle dua ettim: "Ey Tanrimiz, bize kulak ver! Hor görüyorlar bizi. Onlarin asagilamalarini kendi baslarina döndür. Sürüldükleri ülkede yagmaya ugrasinlar. [1]
5 Suçlarini bagislama, günahlarini unutma. Çünkü biz çalisanlari asagiladilar."
6 Surun onarimina devam ettik; yari yükseklige kadar suru tamamladik. Çünkü herkes canla basla çalisiyordu.
7 Sanballat, Toviya, Araplar, Ammonlular ve Asdotlular Yerusalim surlarindaki onarimin ilerledigini, gediklerin kapanmaya basladigini duyunca çok öfkelendiler.
8 Hepsi bir araya gelerek Yerusalim'e karsi savasmak ve kentte karisiklik çikarmak için düzen kurdular.
9 Ama biz Tanrimiz'a dua ettik ve gece gündüz onlari gözetlesinler diye nöbetçiler diktik.
10 O sirada Yahudalilar, "Yük tasiyanlarin gücü tükendi" dediler, "O kadar moloz var ki, artik surlarin onarimini sürdüremiyoruz."
11 Düsmanlarimiz ise, "Onlar anlamadan, bizi görmeden aralarina girip hepsini öldürerek bu ise son verelim" diye düsünüyorlardi.
12 Çevrede yasayan Yahudiler gelip on kez bizi uyardilar. "Yanimiza gelin, yoksa size her yönden saldiracaklar" dediler.
13 Bu yüzden, surlarin en alçak yerlerinin arkasina, tamamlanmamis yerlere, çesitli boylardan kiliçli, mizrakli, yayli adamlar yerlestirdim.
14 Durumu görünce ayaga kalktim; soylulara, görevlilere ve geri kalan herkese, "Onlardan korkmayin!" dedim, "Yüce ve görkemli Rab'bi animsayin. Kardesleriniz, ogullariniz, kizlariniz, karilariniz, evleriniz için savasin."
15 Kurduklari düzeni anladigimiz düsmanlarimizin kulagina gitti. Tanri düzenlerini bosa çikarmisti. O zaman hepimiz surlara, isimizin basina döndük.
16 O günden sonra adamlarimin yarisi çalisirken öbür yarisi mizrakli, kalkanli, yayli ve zirhli olarak nöbet tuttu. Önderler Yahudalilar'in arkasinda yer almisti.
17 Duvarcilar, yükleri tasiyanlar, yükleyenler bir eliyle çalisiyor, bir eliyle silah tutuyordu.
18 Yapicilar kiliç kusanmis, öyle çalisiyorlardi. Boru çalansa benim yanimdaydi.
19 Soylulara, görevlilere ve geri kalan herkese, "Is çok büyük ve daginik" dedim, "Surlarin üzerinde her birimiz ayri yerde, birbirimizden uzaktayiz.
20 Nereden boru sesini isitirseniz, orada bize katilin. Tanrimiz bizim için savasacak."
21 Iste böyle çalisiyorduk. Yarimiz gün dogumundan yildizlar görünene kadar mizraklarla nöbet tutuyordu.
22 O sirada halka, "Herkes geceyi yardimcisiyla birlikte Yerusalim'de geçirsin" dedim, "Gece bizim için nöbet tutsunlar, gündüz de çalissinlar."
23 Ne ben, ne kardeslerim, ne adamlarim, ne de yanimdaki nöbetçiler, giysilerimizi çikarmadik. Herkes suya bile silahiyla gitti.