1 Bir süre sonra kadinli erkekli halk Yahudi kardeslerinden siddetle yakinmaya basladi.
2 Bazilari, "Biz kalabaligiz" diyordu, "Ogullarimiz, kizlarimiz çok. Yasamak için bugdaya ihtiyacimiz var."
3 Bazilari da, "Kitlikta bugday almak için tarlalarimizi, baglarimizi, evlerimizi ipotek ediyoruz" diyordu.
4 Bazilari ise, "Krala vergi ödemek için tarlalarimizi, baglarimizi karsilik gösterip borç para aldik" diyordu,
5 "Yahudi kardeslerimizle ayni kani tasimiyor muyuz? Bizim çocuklarimizin onlarinkinden ne farki var? Ogullarimizi kizlarimizi köle olarak satmak zorunda kaldik. Kizlarimizdan bazilari cariye olarak satildi bile. Çaresiz kaldik. Çünkü tarlalarimiz, baglarimiz baskalarinin elinde."
6 Onlarin bu dertlerini, yakinmalarini duyunca çok öfkelendim.
7 Düsününce soylularla yetkilileri suçlu buldum. Onlara, "Kardeslerinizden faiz aliyorsunuz!" dedim. Onlara karsi herkesi bir araya topladim. Sonra söyle dedim:
8 "Biz yabancilara satilan Yahudi kardeslerimizi elimizden geldigince geri almaya çalisirken siz kardeslerinizi satiyorsunuz. Yine bize satilsinlar diye mi?" Sustular, söyleyecek söz bulamadilar.
9 Sonra, "Yaptiginiz dogru degil" dedim, "Düsmanlarimiz olan öteki uluslarin asagilamalarindan kaçinmak için Tanri korkusuyla yasamaniz gerekmez mi?
10 Kardeslerim, adamlarim ve ben ödünç olarak halka para ve bugday veriyoruz. Lütfen faiz almaktan vazgeçelim!
11 Tarlalarini, baglarini, zeytinliklerini, evlerini onlara hemen geri verin. Bir de faiz olarak aldiginiz gümüsün, bugdayin, yeni sarabin, zeytinyaginin yüzde birini verin."
12 "Veririz" dediler, "Artik onlardan hiçbir sey istemeyecegiz. Ne diyorsan öyle yapacagiz." Kâhinleri çagirdim ve yetkililere kâhinlerin önünde verdikleri sözü tutacaklarina iliskin ant içirdim.
13 Sonra etegimi silktim ve dedim ki, "Kim verdigi sözü tutmazsa, Tanri da onu böyle silksin; malini mülkünü elinden alsin; tamtakir biraksin." Herkes buna, "Amin" dedi ve RAB'be övgüler sundu. Ve sözlerini tuttular.
14 Yahuda'da valilik yaptigim on iki yil boyunca, ilk atandigim günden son güne kadar, Artahsasta'nin kralliginin yirminci yilindan otuz ikinci yilina dek, ne ben, ne kardeslerim valilige ayrilan yiyecek bütçesine dokunmadik.
15 Benden önce görev yapan valiler halka yük oldular. Onlardan kirk sekel gümüsün yanisira yiyecek ve sarap da aldilar. Usaklari bile halki ezdi. Ama ben Tanri'dan korktugum için böyle davranmadim.
16 Surlarin onarimini sürdürdüm. Adamlarimin hepsi isin basinda durdu. Bir tarla bile satin almadik.
17 Çevremizdeki uluslardan bize gelenlerin disinda Yahudiler'den ve yetkililerden yüz elli kisi soframa otururdu.
18 Benim için her gün bir boga, alti seçme koyun, tavuklar kesilir, on günde bir de her türden bolca sarap hazirlanirdi. Bütün bunlara karsin valiligin yiyecek bütçesine dokunmadim. Çünkü halk agir yük altindaydi.
19 Ey Tanrim, bu halk ugruna yaptiklarim için beni iyilikle an.