1 Geçimsiz kisi kendi çikari pesindedir, Iyi ögüde hep karsi çikar.
2 Akilsiz kisi bir sey anlamaktan çok Kendi düsüncelerini açmaktan hoslanir.
3 Kötülügü asagilanma, Ayibi utanç izler.
4 Bilge kisinin agzindan çikan sözler derin sular gibidir, Bilgelik pinari da coskun bir akarsu.
5 Kötüyü kayirmak da, Suçsuzdan adaleti esirgemek de iyi degildir.
6 Akilsizin dudaklari çekismeye yol açar, Agzi da dayagi davet eder.
7 Akilsizin agzi kendisini mahveder, Dudaklari da canina tuzaktir.
8 Dedikodu tatli lokma gibidir, Insanin ta içine isler.
9 Isini savsaklayan kisi Yikiciya kardestir.
10 RAB'bin adi güçlü kuledir, Ona siginan dogru kisi için korunaktir.
11 Zengin servetini bir kale, Asilmaz bir sur sanir.
12 Yürekteki gururu düsüs, Alçakgönüllülügü ise onur izler.
13 Dinlemeden yanit vermek Ahmaklik ve utançtir.
14 Insanin ruhu hastalikta ona destektir. Ama ezik ruh nasil dayanabilir?
15 Akilli kisi bilgiyi satin alir, Bilgenin kulagi da bilgi pesindedir.
16 Armagan, verenin yolunu açar Ve kendisini büyüklerin önüne çikartir. [1]
17 Durusmada ilk konusan hakli görünür, Baskasi çikip onu sorgulayana dek.
18 Kura çekismeleri sona erdirir, Güçlü rakipleri uzlastirir.
19 Gücenmis kardes surlu kentten daha zor elde edilir. Çekisme sürgülü kale kapisi gibidir.
20 Insanin karni agzinin meyvesiyle, Dudaklarinin ürünüyle doyar.
21 Dil ölüme de götürebilir, yasama da; Konusmayi seven, dilin meyvesine katlanmak zorundadir.
22 Iyi bir es bulan iyilik bulur Ve RAB'bin lütfuna erer.
23 Yoksul acinma dilenir, Zenginin yanitiysa serttir.
24 Yikima götüren dostlar vardir, Ama öyle dost var ki, kardesten yakindir insana. [2]