1 Ya RAB, duami isit, Yakarisim sana erissin.
2 Sikintili günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanit ver bana hemen.
3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ates gibi yaniyor.
4 Yüregim kirgin yemis ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
5 Bir deri bir kemige döndüm Aci aci inlemekten.
6 Issiz yerlerdeki ishakkusunu andiriyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
7 Gözüme uyku girmiyor, Damda yalniz kalmis bir kus gibiyim.
8 Düsmanlarim bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adimi lanet için kullaniyor.
9 Kizip öfkelendigin için Külü ekmek gibi yiyor, Içecegime gözyasi katiyorum. Beni kaldirip bir yana attin.
10 (#102:9)
11 Günlerim aksam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayim.
12 Ama sen, sonsuza dek tahtinda oturursun, ya RAB, Ünün kusaklar boyu sürer.
13 Kalkip Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayirmanin zamanidir, beklenen zaman geldi.
14 Kullarin onun taslarindan hoslanir, Tozunu bile severler.
15 Uluslar RAB'bin adindan, Yeryüzü krallari görkeminden korkacak.
16 Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
17 Yoksullarin duasina kulak verecek, Yalvarislarini asla hor görmeyecek. [1]
18 Bunlar gelecek kusak için yazilsin, Öyle ki, henüz dogmamis insanlar RAB'be övgüler sunsun.
19 RAB yücelerdeki kutsal katindan asagi bakti, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
20 Tutsaklarin iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarini kurtarmak için.
21 Böylece halklar ve kralliklar RAB'be tapinmak için toplaninca, O'nun adi Siyon'da, Övgüsü Yerusalim'de duyurulacak.
22 (#102:21)
23 RAB gücümü kirdi yasam yolunda, Ömrümü kisaltti.
24 "Ey Tanrim, ömrümün ortasinda canimi alma!" dedim. "Senin yillarin kusaklar boyu sürer!
25 "Çok önceden attin dünyanin temellerini, Gökler de senin ellerinin yapitidir. [2]
26 Onlar yok olacak, ama sen kalicisin. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onlari bir kaftan gibi degistireceksin, Geçip gidecekler.
27 Ama sen hep aynisin, Yillarin tükenmeyecek.
28 Gözetiminde yasayacak kullarinin çocuklari, Senin önünde duracak soylari."