1 RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrim, ne ulusun! Görkem ve yücelik kusanmissin, [1]
2 Bir kaftana bürünür gibi isiga bürünmüssün. Gökleri bir çadir gibi geren, [2] [3]
3 Evini yukaridaki sular üzerine kuran, Bulutlari kendine savas arabasi yapan, Rüzgarin kanatlari üzerinde gezen,
4 Rüzgarlari kendine haberci, Yildirimlari hizmetkâr eden sensin. [4]
5 Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsilmasin diye.
6 Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular daglarin üzerinde durdu.
7 Sen kükreyince sular kaçti, Gögü gürletince hemen çekildi.
8 Daglari asip derelere akti, Onlar için belirledigin yerlere dogru.
9 Bir sinir koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasinlar diye.
10 Vadilerde fiskirttigin pinarlar, Daglarin arasindan akar.
11 Bütün kir hayvanlarini suvarir, Yaban eseklerinin susuzlugunu giderirler.
12 Kuslar yanlarinda yuva kurar, Dallarin arasinda ötüsürler.
13 Gökteki evinden daglari sularsin, Yeryüzü islerinin meyvesine doyar.
14 Hayvanlar için ot, Insanlarin yarari için bitkiler yetistirirsin; Insanlar ekmegini topraktan çikarsin diye,
15 Yüreklerini sevindiren sarabi, Yüzlerini güldüren zeytinyagini, Güçlerini arttiran ekmegi hep sen verirsin.
16 RAB'bin agaçlari, Kendi diktigi Lübnan sedirleri suya doyar.
17 Kuslar orada yuva yapar, Leylegin evi ise çamlardadir.
18 Yüksek daglar dag keçilerinin ugragi, Kayalar kaya tavsanlarinin* siginagidir.
19 Mevsimleri göstersin diye ayi, Batacagi zamani bilen günesi yarattin.
20 Karartirsin ortaligi, gece olur, Baslar kipirdamaya orman hayvanlari.
21 Genç aslan av pesinde kükrer, Tanri'dan yiyecek ister.
22 Günes dogunca Inlerine çekilir, yatarlar.
23 Insan isine gider, Aksama dek çalismak için.
24 Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptin; Yeryüzü yarattiklarinla dolu. [5]
25 Iste uçsuz bucaksiz denizler, Içinde kaynasan sayisiz canlilar, Büyük küçük yaratiklar.
26 Orada gemiler dolasir, Içinde oynassin diye yarattigin Livyatan* da orada.
27 Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamaninda veresin diye.
28 Sen verince onlar toplar, Sen elini açinca onlar iyilige doyar.
29 Yüzünü gizleyince dehsete kapilirlar, Soluklarini kesince ölüp toprak olurlar.
30 Ruhun'u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yasam verirsin. [6]
31 RAB'bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptiklariyla!
32 O bakinca yeryüzü titrer, O dokununca daglar tüter.
33 Ömrümce RAB'be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrim'i ilahilerle övecegim.
34 Düsüncem ona hos görünsün, Sevincim RAB olsun!
35 Tükensin dünyadaki günahlilar, Yok olsun artik kötüler! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! RAB'be övgüler sunun!