1 Ya RAB, sinayip tanidin beni.
2 Oturup kalkisimi bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsin. [1]
3 Gittigim yolu, yattigim yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptiklarimdan haberin var.
4 Daha sözü agzima almadan, Söyleyecegim her seyi bilirsin, ya RAB.
5 Beni çepeçevre kusattin, Elini üzerime koydun.
6 Kaldiramam böylesi bir bilgiyi, Basa çikamam, erisemem.
7 Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan? [2]
8 Göklere çiksam, oradasin, Ölüler diyarina yatak sersem, yine oradasin.
9 Seherin kanatlarini alip uçsam, Denizin ötesine konsam,
10 Orada bile elin yol gösterir bana, Sag elin tutar beni.
11 Desem ki, "Karanlik beni kaplasin, Çevremdeki aydinlik geceye dönsün."
12 Karanlik bile karanlik sayilmaz senin için, Gece, gündüz gibi isildar, Karanlikla aydinlik birdir senin için.
13 Iç varligimi sen yarattin, Annemin rahminde beni sen ördün.
14 Sana övgüler sunarim, Çünkü müthis ve harika yaratilmisim. Ne harika islerin var! Bunu çok iyi bilirim. [3]
15 Gizli yerde yaratildigimda, Yerin derinliklerinde örüldügümde, Bedenim senden gizli degildi.
16 Henüz döl yatagindayken gözlerin gördü beni; Bana ayrilan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabina yazilmisti.
17 Hakkimdaki düsüncelerin ne degerli, ey Tanri, Sayilari ne çok!
18 Kum tanelerinden fazladir saymaya kalksam. Uyaniyorum, hâlâ seninleyim.
19 Ey Tanri, keske kötüleri öldürsen! Ey eli kanli insanlar, uzaklasin benden!
20 Çünkü senin için kötü konusuyorlar, Adini kötüye kullaniyor düsmanlarin.
21 Ya RAB, nasil tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasil igrenmem sana baskaldiranlardan?
22 Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onlari düsman sayiyorum.
23 Ey Tanri, yokla beni, tani yüregimi, Sina beni, ögren kaygilarimi.
24 Bak, seni gücendiren bir yönüm var mi, Öncülük et bana sonsuz yasam yolunda!