1 Tanrim, Tanrim, beni neden terk ettin? Niçin bana yardim etmekten, Haykirisima kulak vermekten uzak duruyorsun? [1]
2 Ey Tanrim, gündüz sesleniyorum, yanit vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
3 Oysa sen kutsalsin, Israil'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
4 Sana güvendiler atalarimiz, Sana dayandilar, onlari kurtardin.
5 Sana yakarip kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadilar.
6 Ama ben insan degil, toprak kurduyum, Insanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
7 Beni gören herkes alay ediyor, Siritip bas sallayarak diyorlar ki,
8 "Sirtini RAB'be dayadi, kurtarsin bakalim onu, Madem onu seviyor, yardim etsin!"
9 Oysa beni ana rahminden çikaran, Ana kucagindayken sana güvenmeyi ögreten sensin.
10 Dogusumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrim sensin.
11 Benden uzak durma! Çünkü sikinti yanibasimda, Yardim edecek kimse yok.
12 Bogalar kusatiyor beni, Azgin Basan bogalari sariyor çevremi.
13 Kükreyerek avini parçalayan aslanlar gibi Agizlarini açiyorlar bana.
14 Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarindan çikiyor; Yüregim balmumu gibi içimde eriyor.
15 Gücüm çömlek parçasi gibi kurudu, Dilim damagima yapisiyor; Beni ölüm topragina yatirdin.
16 Köpekler kusatiyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sariyor, Ellerimi, ayaklarimi deliyorlar.
17 Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmis, bana bakiyorlar.
18 Giysilerimi aralarinda paylasiyor, Elbisem için kura çekiyorlar. [5]
19 Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardimima kos!
20 Canimi kiliçtan, Biricik hayatimi köpegin pençesinden kurtar!
21 Kurtar beni aslanin agzindan, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanit ver bana!
22 Adini kardeslerime duyurayim, Toplulugun ortasinda sana övgüler sunayim:
23 Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin! Ey Israil soyu, O'na saygi gösterin! [2]
24 Çünkü O mazlumun çektigi sikintiyi hafife almadi, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardima çagirdiginda ona kulak verdi.
25 Övgü konum sen olacaksin büyük toplulukta, Senden korkanlarin önünde yerine getirecegim adaklarimi.
26 Yoksullar yiyip doyacak, RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
27 Yeryüzünün dört bucagi animsayip RAB'be dönecek, Uluslarin bütün soylari O'nun önünde yere kapanacak. [3]
28 Çünkü egemenlik RAB'bindir, Uluslari O yönetir. [4]
29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O'nun önünde yere kapanacak, Topraga gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Egilecekler O'nun önünde.
30 Gelecek kusaklar O'na kulluk edecek, Rab yeni kusaklara anlatilacak.
31 O'nun kurtarisini, "Rab yapti bunlari" diyerek, Henüz dogmamis bir halka duyuracaklar.