1 Ya RAB, sana yakariyorum, Kayam benim, kulak tikama sesime; Çünkü sen sessiz kalirsan, Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
2 Seni yardima çagirdigimda, Ellerimi kutsal konutuna dogru açtigimda, Kulak ver yalvarislarima.
3 Beni kötülerle, haksizlik yapanlarla Ayni kefeye koyup cezalandirma. Onlar komsulariyla dostça konusur, Ama yüreklerinde kötülük beslerler. [1]
4 Eylemlerine, yaptiklari kötülüklere göre onlari yanitla; Yaptiklarinin, hak ettiklerinin karsiligini ver.
5 Onlar RAB'bin yaptiklarina, Ellerinin eserine önem vermezler; Bu yüzden RAB onlari yikacak, Bir daha ayaga kaldirmayacak.
6 RAB'be övgüler olsun! Çünkü yalvarisimi duydu.
7 RAB benim gücüm, kalkanimdir, O'na yürekten güveniyor ve yardim görüyorum. Yüregim cosuyor, Ezgilerimle O'na sükrediyorum.
8 RAB halkinin gücüdür, Meshettigi* kralin zafer kalesidir. [2]
9 Halkini kurtar, kendi halkini kutsa; Çobanlik et onlara, sürekli destek ol!