1 Ya RAB, benimle ugrasanlarla sen ugras, Benimle savasanlarla sen savas!
2 Al küçük kalkanla büyük kalkani, Yardimima kos!
3 Kaldir mizragini, kargini beni kovalayanlara, "Seni ben kurtaririm" de bana!
4 Canima kastedenler utanip rezil olsun! Utançla geri çekilsin bana kötülük düsünenler!
5 Rüzgarin sürükledigi saman çöpüne dönsünler, RAB'bin melegi artlarina düssün!
6 Karanlik ve kaygan olsun yollari, RAB'bin melegi kovalasin onlari!
7 Madem neden yokken bana gizli aglar kurdular, Nedensiz çukur kazdilar,
8 Baslarina habersiz felaket gelsin, Gizledikleri aga kendileri tutulsun, Felakete ugrasinlar.
9 O zaman RAB'de sevinç bulacagim, Beni kurtardigi için cosacagim. [1]
10 Bütün varligimla söyle diyecegim: "Senin gibisi var mi, ya RAB, Mazlumu zorbanin elinden, Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?"
11 Kötü niyetli taniklar türüyor, Bilmedigim konulari soruyorlar.
12 Iyiligime karsi kötülük ediyor, Yalnizliga itiyorlar beni.
13 Oysa onlar hastalaninca ben çula sarinir, Oruç* tutup alçakgönüllü olurdum. Duam yanitsiz kalinca, Bir dost, bir kardes yitirmis gibi dolasirdim. Kederden belim bükülürdü, Annesi için yas tutan biri gibi.
14 (#35:13)
15 Ama ben sendeleyince toplanip sevindiler, Toplandi bana karsi tanimadigim alçaklar, Durmadan didiklediler beni.
16 Tanritanimaz, alayci soytarilar gibi, Dis gicirdattilar bana.
17 Ne zamana dek seyirci kalacaksin, ya Rab? Kurtar canimi bunlarin saldirisindan, Hayatimi bu genç aslanlardan!
18 Büyük toplantida sana sükürler sunacagim, Kalabaligin ortasinda sana övgüler dizecegim.
19 Sevinmesin bos yere bana düsman olanlar, Göz kirpmasinlar birbirlerine Nedensiz benden nefret edenler. [2]
20 Çünkü baris sözünü etmez onlar, Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarina.
21 Beni suçlamak için agizlarini ardina kadar açtilar: "Oh! Oh!" diyorlar, "Iste kendi gözümüzle gördük yaptiklarini!"
22 Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma, Ya Rab, benden uzak durma!
23 Uyan, kalk savun beni, Ugras hakkim için, ey Tanrim ve Rab'bim!
24 Adaletin uyarinca hakli çikar beni, ya RAB, Tanrim benim! Gülmesinler halime!
25 Demesinler içlerinden: "Oh! Iste buydu dilegimiz!", Konusmasinlar ardimdan: "Yedik basini!" diye.
26 Utansin kötü halime sevinenler, Kizarsin yüzleri hepsinin; Gururla karsima dikilenler Utanca, rezalete bürünsün.
27 Benim hakli çikmami isteyenler, Sevinç çigliklari atip cossunlar; Söyle desinler sürekli: "Kulunun esenliginden hoslanan RAB yücelsin!"
28 O zaman gün boyu adaletin, Övgülerin dilimden düsmeyecek.