1 Sana seslenince yanitla beni, Ey adil Tanrim! Ferahlat beni sikintiya düstügümde, Lütfet bana, kulak ver duama.
2 Ey insanlar, ne zamana dek Onurumu utanca çevireceksiniz? Ne zamana dek bos seylere gönül verecek, Yalan pesinde kosacaksiniz?
3 Bilin ki, RAB sadik kulunu kendine ayirmistir, Ne zaman seslensem, duyar beni.
4 Öfkelenebilirsiniz, ama günah islemeyin; Iyi düsünün yataginizda, susun.
5 Dogruluk kurbanlari sunun RAB'be, O'na güvenin. [1]
6 "Kim bize iyilik yapacak?" diyen çok. Ya RAB, yüzünün isigiyla bizi aydinlat!
7 Öyle bir sevinç verdin ki bana, Onlarin bol tahil ve yeni saraptan aldigi sevinçten fazla.
8 Esenlik içinde yatar uyurum, Çünkü yalniz sen, ya RAB, Güvenlik içinde tutarsin beni.