1 Ey yöneticiler, gerçekten adil mi karar verirsiniz? Dogru mu yargilarsiniz insanlari?
2 Hayir! Hep haksizlik tasarlarsiniz içinizde, Zorbalik saçar elleriniz yeryüzüne.
3 Kötüler daha ana rahmindeyken yoldan çikar, Dogdu dogali yalan söyleyerek sapar.
4 Zehirleri yilan zehiri gibidir. Kulaklari tikali bir kobrayi andirirlar,
5 Usta büyücülerin, Afsuncularin sesini duymak istemeyen bir kobrayi.
6 Ey Tanri, kir onlarin agzinda dislerini, Sök genç aslanlarin azi dislerini, ya RAB!
7 Akip giden su gibi yok olsunlar. Yaylarini gerince oklarinin ucu kirilsin.
8 Süründükçe eriyen sümüklüböcege dönsünler. Düsük çocuk gibi günes yüzü görmesinler.
9 Kazanlariniz diken atesini daha duymadan, Yasi da kurusu da kasirgayla savrulacak kötülerin.
10 Dogru adam alinan öcü görünce sevinecek Ve ayaklarini kötünün kaninda yikayacak. [1]
11 O zaman insanlar, "Gerçekten dogrulara ödül var" diyecek, "Gerçekten dünyayi yargilayan bir Tanri var."