© 1997 De Stichting Urantia
| Verhandeling 14. Het Centrale, Goddelijke Universum |
Inhoudsopgave
Meerdere versies |
Verhandeling 16. De zeven Meester-Geesten |
15:0.1 VOOR de Universele Vader — als Vader — bestaan de universa praktisch niet: hij gaat met persoonlijkheden om, hij is de Vader van persoonlijkheden. Voor de Eeuwige Zoon en de Oneindige Geest — als schepper-partners — zijn de universa gelocaliseerd en staan zij op zichzelf onder het gezamenlijk bestuur van de Schepper-Zonen en de Scheppende Geesten. Voor de Paradijs-Triniteit zijn er buiten Havona precies zeven bewoonde universa, de zeven superuniversa die rechtsbevoegdheid hebben over de cirkel van het eerste ruimteniveau na Havona. De Zeven Meester-Geesten stralen hun invloed uit vanaf het centrale Eiland en maken zo de geweldig uitgestrekte schepping tot één gigantisch wiel, met het eeuwige Paradijs-Eiland als naaf, de stralingen van de Zeven Meester-Geesten als de zeven spaken, en de buitenste gebieden van het groot universum als de rand.
15:0.2 In de aanvang van de materialisatie van de universele schepping werd het zevenvoudige plan voor de organisatie en het bestuur van de superuniversa opgesteld. De eerste schepping na Havona werd in zeven kolossale segmenten verdeeld en de hoofdkwartierwerelden van de regeringen van deze superuniversa werden ontworpen en geconstrueerd. Het huidige bestuursstelsel heeft bijna van de eeuwigheid af bestaan en de regeerders van deze zeven superuniversa worden terecht Ouden der Dagen genoemd.
15:0.3 Van de geweldige verzameling kennis aangaande de superuniversa kan ik u onmogelijk veel mededelen, maar overal in deze gebieden is een techniek in werking waardoor zowel de fysische als de geestelijke krachten intelligent worden beheerst, en de universele zwaartekrachtpresenties functioneren er met majesteitelijke kracht en in volmaakte harmonie. Het is belangrijk dat ge een adequaat idee krijgt van de fysische samenstelling en de materiële organisatie van de domeinen der superuniversa, want dan zult ge des te beter de betekenis kunnen vatten van de wonderbare organisatie die in het leven is geroepen om deze domeinen geestelijk te besturen en de verstandelijke vooruitgang te bevorderen van de wilsschepselen die leven op de ontelbare bewoonde planeten welke zich in alle richtingen verspreid in deze zeven superuniversa bevinden.
15:1.1 Binnen het beperkte bestek van de verslagen, waarnemingen en herinneringen van de generaties van een miljoen of miljard van uw korte jaren, beleven Urantia en het universum waartoe het behoort in praktisch alle opzichten het avontuur van één lange duik in de onbekende, nieuwe ruimte. Volgens de verslagen van Uversa echter, overeenkomstig waarnemingen van oudere datum, in overeenstemming met de meer uitgebreide ervaring en berekeningen van onze orde, en tengevolge van conclusies gebaseerd op deze en andere bevindingen, weten wij dat de universa deel uitmaken van een geordende, goed begrepen en volmaakt beheerste processie, die in majesteitelijke grootsheid rondgaat rond de Eerste Grote Bron en Centrum en rond het universum waar hij resideert.
15:1.2 Wij weten reeds lang dat de zeven superuniversa een grote ellips doorlopen, een gigantische, uitgerekte cirkelgang. Uw zonnestelsel en de andere werelden in de tijd zijn niet bezig zich halsoverkop, zonder kaart of kompas, in de niet in kaart gebrachte ruimte te storten. Het plaatselijk universum waartoe uw stelsel behoort, volgt een duidelijke, goed begrepen, tegen de klok ingaande koers in de geweldige rondgang die het centrale universum omringt. Dit kosmische pad is goed in kaart gebracht en is de sterrenkundigen van het superuniversum even goed bekend als de banen van de planeten die uw zonnestelsel vormen, bekend zijn aan de astronomen van Urantia.
15:1.3 Urantia is gelegen in een plaatselijk universum en een superuniversum die nog niet volledig zijn georganiseerd, en bovendien bevindt zich uw plaatselijk universum in de onmiddellijke nabijheid van talrijke fysische scheppingen die nog maar gedeeltelijk zijn voltooid. Ge behoort tot een der betrekkelijk recente universa. Het is echter niet zo dat ge u thans op wanordelijke wijze in de niet in kaart gebrachte ruimte stort of blindelings onbekende regionen wordt ingeslingerd. Ge volgt de ordelijke, van te voren bepaalde baan van het ruimteniveau van de superuniversa. Ge gaat nu door precies dezelfde ruimte die uw planetaire stelsel, of de voorgangers daarvan, eeuwen geleden hebben doorlopen, en te eniger tijd in de verre toekomst zal uw stelsel, of de opvolgers daarvan, opnieuw dezelfde ruimte doorlopen waar gij nu zo snel doorheen jaagt.
15:1.4 In dit tijdperk en zoals ge op Urantia de richting beschouwt, wentelt superuniversum nummer één bijna precies in noordelijke richting, waarbij het zich iets ten oosten van, maar vrijwel recht tegenover de Paradijs-residenties bevindt van de Grote Bronnen en Centra en het centrale universum Havona. Deze positie en de corresponderende positie in het westen, zijn de punten waar het eeuwige Eiland fysiek het dichtst wordt genaderd door de werelden in de tijd. Superuniversum nummer twee bevindt zich in het noorden en maakt zich gereed voor de draai naar het westen, terwijl nummer drie nu het noordelijkste segment van de grote ruimtebaan inneemt en reeds de bocht is ingegaan waardoor het naar het zuiden zal duiken. Nummer vier bevindt zich op de betrekkelijk rechte baan in zuidelijke richting, waarbij de voorste gebieden nu de plaats tegenover de Grote Centra naderen. Nummer vijf heeft de plaats tegenover het Centrum van Centra vrijwel verlaten en vervolgt de rechte zuidelijke koers die juist aan de draai naar het oosten voorafgaat; nummer zes beslaat nu het grootste deel van de zuidelijke bocht, het segment dat uw superuniversum nu bijna verlaat.
15:1.5 Uw plaatselijk universum Nebadon behoort tot Orvonton, het zevende superuniversum, dat zijn rondgang maakt tussen de superuniversa één en zes, en niet lang geleden (naar onze tijdrekening) de zuid-oostelijke bocht van het ruimteniveau der superuniversa is gepasseerd. Het zonnestelsel waartoe Urantia behoort, is thans enkele miljarden jaren voorbij de draai rond de zuidelijke bocht, zodat ge u op dit moment voorbij de zuidoostelijke bocht beweegt en snel de lange, betrekkelijk rechte noordelijke baan aflegt. Gedurende een onafzienbare tijd zal Orvonton deze bijna rechte noordelijke koers blijven volgen.
15:1.6 Urantia behoort tot een stelsel dat zich zeer ver weg, in de buurt van het grensgebied van uw plaatselijk universum bevindt; bovendien doorloopt uw plaatselijk universum momenteel het randgebied van Orvonton. Er liggen nog andere stelsels voorbij u, doch in de ruimte bevindt ge u op grote afstand van de fysische stelsels die in betrekkelijke nabijheid van de Grote Bron en Centrum de grote cirkelgang doorlopen.
15:2.1 Alleen de Universele Vader kent de plaats en het werkelijke aantal van de bewoonde werelden in de ruimte; hij noemt ze alle bij hun naam en nummer[1]. Ik kan slechts bij benadering het aantal bewoonde of bewoonbare planeten aangeven, want sommige plaatselijke universa tellen meer werelden die geschikt zijn voor intelligente levensvormen dan andere. Bovendien zijn niet alle geprojecteerde plaatselijke universa reeds georganiseerd. Daarom geef ik deze schattingen uitsluitend met het doel u enig idee te geven van de onmetelijkheid van de materiële schepping.
15:2.2 Er zijn zeven superuniversa in het groot universum, en deze zijn bij benadering als volgt samengesteld:
15:2.3 1. Het Stelsel. De basiseenheid van de superregering bestaat uit ongeveer duizend bewoonde of bewoonbare werelden. Laaiende zonnen, koude werelden, planeten te dicht bij hete zonnen, en andere werelden die niet geschikt zijn voor menselijke bewoning, zijn niet inbegrepen in deze groep. De duizend werelden die geschikt zijn om leven in stand te kunnen houden, worden een stelsel genoemd, doch in de jongere stelsels kan het voorkomen dat slechts een betrekkelijk klein aantal van deze werelden bewoond is. Aan het hoofd van iedere bewoonde wereld staat een Planetaire Vorst, en ieder plaatselijk stelsel heeft een architectonische wereld tot hoofdkwartier en wordt door een Stelsel-Soeverein bestuurd.
15:2.4 2. De Constellatie. Honderd stelsels (ongeveer 100.000 bewoonbare planeten) vormen een constellatie. Iedere constellatie heeft een architectonische wereld tot hoofdkwartier en staat onder leiding van drie Vorondadek-Zonen, de Meest Verhevenen. Iedere constellatie heeft als waarnemer ook een Getrouwe der Dagen, een ambassadeur van de Paradijs-Triniteit.
15:2.5 3. Het Plaatselijk Universum. Honderd constellaties (ongeveer 10.000.000 bewoonbare planeten) vormen een plaatselijk universum. Ieder plaatselijk universum heeft een prachtige architectonische wereld tot hoofdkwartier en wordt geregeerd door een van de gecoördineerde Schepper-Zonen van God van de orde van Michael. Ieder universum is gezegend met de aanwezigheid van een Unie der Dagen, een vertegenwoordiger van de Paradijs-Triniteit.
15:2.6 4. De Kleine Sector. Honderd plaatselijke universa (ongeveer 1.000.000.000 bewoonbare planeten) vormen een kleine sector van de regering van het superuniversum; deze heeft een schitterende wereld tot hoofdkwartier vanwaar de regeerders, de Recenten der Dagen, de zaken van de kleine sector behartigen. Er zijn drie Recenten der Dagen, Allerhoogste Triniteitspersoonlijkheden, op het hoofdkwartier van iedere kleine sector.
15:2.7 5. De Grote Sector. Honderd kleine sectoren (ongeveer 100.000.000.000 bewoonbare werelden) vormen een grote sector. Iedere grote sector is voorzien van een majestueus hoofdkwartier dat onder leiding staat van drie Vervolmaakten der Dagen, Allerhoogste Triniteitspersoonlijkheden.
15:2.8 6. Het Superuniversum. Tien grote sectoren (ongeveer 1.000.000.000.000 bewoonbare planeten) vormen een superuniversum. Ieder superuniversum is voorzien van een enorme, heerlijke hoofdkwartierwereld en wordt geregeerd door drie Ouden der Dagen.
15:2.9 7. Het Groot Universum. Zeven superuniversa vormen tezamen het huidige georganiseerde groot universum, dat bestaat uit ongeveer zeven biljoen bewoonbare werelden plus de architectonische werelden en de één miljard bewoonde werelden van Havona. De superuniversa worden door de Zeven Meester-Geesten vanuit het Paradijs indirect en reflectief bestuurd. Het miljard werelden van Havona wordt rechtstreeks bestuurd door de Eeuwigen der Dagen, waarbij één dezer Allerhoogste Triniteitspersoonlijkheden aan het hoofd staat van elk van deze volmaakte werelden.
15:2.10 Exclusief de gebieden Paradijs-Havona, voorziet het plan van heelalorganisatie de volgende eenheden:
15:2.11 Superuniversa . . . . . . . . . . . . 7
15:2.12 Grote sectoren . . . . . . . . . . . . . 70
15:2.13 Kleine sectoren . . . . . . . . . . . . 7.000
15:2.14 Plaatselijke universa . . . . . . . . . 700.00
15:2.15 Constellaties . . . . . . . . . 70.000.000
15:2.16 Plaatselijke stelsels . . . . . . . . 7.000.000.000
15:2.17 Bewoonbare planeten . . 7.000.000.000.000
15:2.18 Elk van de zeven superuniversa is bij benadering als volgt samengesteld:
15:2.19 een stelsel omvat bij benadering . . . . . . . . . . . . . 1.000 werelden;
15:2.20 een constellatie (100 stelsels) . . . . . . . . . . . . . . . 100.000 werelden;
15:2.21 een universum (100 constellaties) . . . . . . . . . . . 10.000.000 werelden;
15:2.22 een kleine sector (100 universa) . . . . . . . . . 1.000.000.000 werelden;
15:2.23 een grote sector (100 kleine sectoren) . . . . 100.000.000.000 werelden;
15:2.24 een superuniversum (10 grote sectoren) . . . 1.000.000.000.000 werelden;
15:2.25 Al deze schattingen zijn op hun best benaderingen, want er ontwikkelen zich voortdurend nieuwe stelsels, terwijl andere organisaties in de tijd uit het materiële bestaan verdwijnen.
15:3.1 Praktisch alle sterrengebieden die op Urantia met het blote oog zichtbaar zijn, behoren tot de zevende sector van het groot universum, het superuniversum Orvonton. Het enorme sterrenstelsel van de Melkweg vormt de centrale kern van Orvonton en bevindt zich grotendeels buiten de grenzen van uw plaatselijk universum. Deze grote verzameling zonnen, donkere ruimte-eilanden, dubbelsterren, bolvormige clusters, sterrenwolken, spiraal- en andere nevels, vormt samen met ontelbare individuele planeten een horloge-achtige groepering met de vorm van een verlengde cirkel, die ongeveer een zevende deel van de bewoonde evolutionaire universa beslaat.
15:3.2 Wanneer ge vanuit de astronomische positie van Urantia door de dwarsdoorsnede van nabijgelegen stelsels naar de grote Melkweg kijkt, ziet ge dat de hemellichamen van Orvonton zich in een ontzaglijk langwerpig vlak bewegen, waarvan de breedte veel groter is dan de dikte, en de lengte veel groter dan de breedte.
15:3.3 Observatie van de zogeheten Melkweg onthult dat de stellaire dichtheid in Orvonton verhoudingsgewijs toeneemt wanneer de hemel in een bepaalde richting wordt gezien, terwijl de dichtheid aan beide zijden hiervan afneemt: het aantal sterren en andere hemellichamen wordt kleiner naarmate de afstand tot het hoofdvlak van ons materiële superuniversum groter wordt. Bij een gunstig gekozen hoek van waarneming kijkt ge, wanneer ge door de centrale massa van dit gebied van maximale dichtheid heen tuurt, in de richting van het residentie-universum en het centrum van alle dingen.
15:3.4 Van de tien hoofdafdelingen van Orvonton zijn er acht door de astronomen van Urantia min of meer geïdentificeerd. De twee andere zijn moeilijk afzonderlijk te herkennen, omdat ge gedwongen zijt deze verschijnselen van binnen uit te bekijken. Indien ge vanuit een positie ver in de ruimte naar het superuniversum Orvonton zoudt kunnen zien, zoudt ge direct de tien grote sectoren van dit zevende melkwegstelsel herkennen.
15:3.5 Het centrum van de rotatie van uw kleine sector ligt ver weg in de enorme, dichte sterrenwolk Sagittarius, waar zich uw plaatselijk universum en alle daarmee verbonden scheppingen omheen bewegen; en van tegenoverelkaar gelegen kanten van dit enorme subgalactische stelsel Sagittarius kunt ge in ontzagwekkende sterrenspiralen twee grote stromen sterrenwolken te voorschijn zien komen.
15:3.6 De kern van het fysische stelsel waartoe uw zon en de met haar verbonden planeten behoren, is het centrum van de voormalige Andronover-nevel. Deze vroegere spiraalnevel werd lichtelijk vervormd door verstoringen in de zwaartekracht die samenhingen met de gebeurtenissen tijdens de geboorte van uw zonnestelsel, welke werden veroorzaakt door een grote naburige nevel die dicht in de buurt kwam. Deze dichte nadering die bijna een botsing was, veranderde Andronover in een enigszins bolvormige verzameling sterren, maar deed de tweerichtingsprocessie van de zonnen en hun bijbehorende fysische groeperingen niet geheel en al teniet. Uw zonnestelsel bezet nu een tamelijk centrale positie in een van de armen van deze verwrongen spiraal, ongeveer halverwege het centrum en de rand van de sterrenstroom.
15:3.7 De Sagittarius-sector en alle andere sectoren en afdelingen van Orvonton roteren rond Uversa, en de verwarring van de sterrenkundigen van Urantia ontstaat ten dele door de illusies en betrekkelijke vervormingen die worden teweeggebracht door het volgende veelvoud van omwentelingen:[2]
15:3.8 1. de omloop van Urantia om haar zon;
15:3.9 2. de kringloop van uw zonnestelsel rond de kern van de vroegere Andronover-nevel;
15:3.10 3. de rotatie van de Andronover-sterrenfamilie en de bijbehorende clusters rond het samengestelde rotatie-zwaartekrachtcentrum van de sterrenwolk Nebadon;
15:3.11 4. de omwenteling van de plaatselijke sterrenwolk Nebadon en de daarmee verbonden scheppingen rond het Sagittarius-centrum van hun kleine sector;
15:3.12 5. de rotatie van de honderd kleine sectoren, Sagittarius inbegrepen, rond hun grote sector;
15:3.13 6. de werveling van de tien grote sectoren, de zogenaamde sterrenhopen, rond het Uversa-hoofdkwartier van Orvonton;
15:3.14 7. de beweging van Orvonton en zes met haar verbonden superuniversa rond het Paradijs en Havona, de rondgang van het ruimte-niveau der superuniversa tegen de klok in.
15:3.15 Deze veelvoudige bewegingen zijn van verschillende orden: de ruimtebanen van uw planeet en van uw zonnestelsel zijn genetisch, inherent aan hun oorsprong. De absolute beweging van Orvonton tegen de klok in is ook genetisch, inherent aan de architectonische plannen van het meester-universum. Maar de tussenliggende bewegingen zijn van samengestelde oorsprong, want zij zijn eensdeels afgeleid van de constitutieve segmentatie van materie-energie in de superuniversa, en anderdeels teweeggebracht door intelligente en doelgerichte actie van de krachtorganisatoren van het Paradijs.
15:3.16 De plaatselijke universa liggen dichter bij elkaar naarmate zij Havona dichter naderen; de circuits nemen in aantal toe en er is steeds meer superpositie, laag op laag. Maar verder van het eeuwige centrum vandaan zijn er steeds minder stelsels, lagen, circuits en universa.
15:4.1 Hoewel de schepping en de organisatie van universa eeuwig onder de controle blijven van de oneindige Scheppers en hun medewerkers, verloopt dit gehele verschijnsel volgens een verordineerde techniek en overeenkomstig de zwaartekrachtwetten voor kracht, energie, en materie. Maar er is iets geheimzinnigs aan de universele Paradijskrachtlading van de ruimte; wij begrijpen de organisatie van de materiële scheppingen vanaf het ultimatonische stadium heel goed, maar de kosmische voorgeschiedenis van de ultimatons begrijpen wij niet geheel. Wij zijn ervan overtuigd dat de krachten waaruit de ultimatons voortkomen een Paradijs-oorsprong hebben, want bij hun rondwenteling door de doordrongen ruimte volgen zij immer precies de gigantische contouren van het Paradijs. Ofschoon deze krachtlading van de ruimte niet reageert op de Paradijs-zwaartekracht, reageert deze voorloper van alle materialisatie altijd op de aanwezigheid van de onderzijde van het Paradijs, want zij wordt blijkbaar vanuit het centrum van de onderzijde van het Paradijs in omloop gebracht en daar ook weer opgenomen.
15:4.2 De krachtorganisatoren van het Paradijs zetten ruimtepotentie om in oerkracht en ontwikkelen dit premateriële potentieel tot de primaire en secundaire energiemanifestaties der fysische werkelijkheid. Wanneer deze energie niveaus bereikt waar zij reageert op zwaartekracht, verschijnen de krachtdirigenten en hun medewerkers van het regime van de super-universa ten tonele, en zetten hun nooit aflatende manipulaties in die bedoeld zijn om de veelvuldige krachtcircuits en energiekanalen van de universa in tijd en ruimte tot stand te brengen. Zo verschijnt fysische materie in de ruimte, en zo wordt alles in gereedheid gebracht voor de aanvang van de organisatie van universa.
15:4.3 Deze segmentering van de energie is een verschijnsel waarvoor de natuurkundigen van Nebadon nooit een verklaring hebben gevonden. Hun voornaamste moeilijkheid daarbij is gelegen in de betrekkelijke ontoegankelijkheid van de krachtorganisatoren van het Paradijs, want ofschoon de levende krachtdirigenten in staat zijn om ruimte-energie te bewerken, hebben zij niet het minste idee van de oorsprong van de energieën die zij zo bekwaam en intelligent manipuleren.
15:4.4 De krachtorganisatoren van het Paradijs zijn de voortbrengers van nevels: zij zijn in staat om in hun omgeving in de ruimte de aanzet te geven tot de geweldige krachtcyclonen die, eenmaal op gang gebracht, niet meer gestopt of beperkt kunnen worden totdat de aldoordringende krachten zijn gemobiliseerd ten behoeve van de uiteindelijke verschijning van de ultimatonische eenheden van de materie van het universum. Zo worden de spiraal- en andere nevels tot aanzijn gebracht, de moeder-wielen van de zonnen die met hun verschillende stelsels rechtstreeks van hen afstammen. In de buiten-ruimte kunnen tien verschillende nevelvormen worden aangetroffen, fasen van de primaire evolutie van universa, en deze ontzaglijke energiewielen zijn op dezelfde wijze ontstaan als die in de zeven superuniversa.
15:4.5 Nevels verschillen sterk in grootte, en in het resulterende aantal en verzamelde massa van hun nakomelingschap aan sterren en planeten. Een zonnenvormende nevel juist ten noorden van de grenzen van Orvonton, maar nog binnen het ruimteniveau van het superuniversum, heeft bij benadering reeds veertigduizend zonnen doen ontstaan, en het moederwiel werpt nog steeds zonnen af, merendeels vele malen groter dan uw zon. Sommige van de grotere nevels in de buiten-ruimte brengen wel honderd miljoen zonnen voort.
15:4.6 Nevels staan niet in rechtstreeks verband met enigerlei bestuurlijke eenheid zoals de kleine sectoren of de plaatselijke universa, ofschoon sommige plaatselijke universa georganiseerd zijn uit de voortbrengselen van één enkele nevel. Ieder plaatselijk universum omvat precies één honderdduizendste deel van de totale energielading van een superuniversum, ongeacht zijn betrekking tot een nevel, want energie is niet georganiseerd in nevels — zij wordt universeel gedistribueerd.
15:4.7 Niet alle spiraalnevels zijn bezig met het voortbrengen van zonnen. Sommige hebben de beheersing over veel van hun afgescheiden, stellaire nakomelingen behouden, en hun spiraalvormig uiterlijk ontstaat door het feit dat hun zonnen in dichte formatie de nevelarm verlaten, maar langs verschillende routes terugkeren, waardoor zij gemakkelijk op één punt waargenomen kunnen worden, maar moeilijker te zien zijn wanneer ze wijd verspreid terugkomen langs hun verschillende routes verder van de arm van de nevel vandaan. In Orvonton zijn er momenteel niet veel zonnenvormende nevels actief, ofschoon Andromeda die buiten het bewoonde superuniversum is gelegen, wel zeer actief is. Deze verre nevel is voor het blote oog zichtbaar, en wanneer ge haar ziet, bedenkt dan dat het waargenomen licht deze verre zonnen bijna een miljoen jaar geleden heeft verlaten.
15:4.8 Uw Melkwegstelsel bestaat uit ontzaglijke aantallen voorheen spiraalvormige en andere nevels, en vele daarvan hebben nog steeds hun oorspronkelijke configuratie behouden. Tengevolge echter van inwendige catastrofes en uitwendige aantrekkingskracht hebben vele een dusdanige vervorming en herschikking ondergaan, dat deze enorme opeenhopingen zich vertonen als gigantische lichtende massa’s laaiende zonnen, zoals de Magalhäese Wolk. Sterrenhopen van het bolvormige type hebben de overhand aan de buitenranden van Orvonton.
15:4.9 De geweldige sterrenwolken van Orvonton moeten beschouwd worden als individuele opeenhopingen van materie, vergelijkbaar met de afzonderlijke nevels die waarneembaar zijn in de ruimtegebieden buiten het Melkwegstelsel. Veel van de zogenaamde sterrenwolken in de ruimte bestaan echter alleen uit gasvormig materiaal. Het energiepotentieel van deze stellaire gaswolken is ongelooflijk groot, en een gedeelte ervan wordt door zonnen in de buurt opgenomen en opnieuw de ruimte ingezonden als zonnestraling.
15:5.1 Het grootste gedeelte van de massa dat door de zonnen en planeten van een superuniversum wordt omvat, ontstaat in de nevelwielen; slechts een zeer klein gedeelte van de massa in een superuniversum wordt georganiseerd door rechtstreekse handelingen van de krachtdirigenten (zoals bij de constructie van architectonische werelden), ofschoon er een voortdurend wisselende hoeveelheid materie in de open ruimte ontstaat.
15:5.2 Naar oorsprong kan het merendeel der zonnen, planeten, en andere hemellichamen in een van de volgende tien groepen worden ingedeeld:
15:5.3 1. Concentrische samentrekkingsringen. Niet alle nevels zijn spiraalvormig. Veel immense nevels ondergaan condensatie door de vorming van meervoudige ringen, in plaats van zich te splitsen in een dubbelster-stelsel of zich te ontwikkelen tot een spiraal. Gedurende lange perioden vertoont zo’n nevel zich als een enorme centrale zon, omgeven door talrijke gigantische wolken van ringvormige materie-formaties die haar omcirkelen.
15:5.4 2. De weggeslingerde sterren omvatten de zonnen die uitgeworpen worden vanuit de grote moederwielen van sterk verhitte gassen. Zij worden niet als ringen uitgeworpen, maar als naar rechts en links draaiende processies. Weggeslingerde sterren kunnen ook afkomstig zijn van nevels die niet spiraalvormig zijn.
15:5.5 3. Planeten ontstaan door zwaartekracht-explosies. Wanneer een zon geboren wordt uit een spiraalnevel of een balknevel, wordt zij niet zelden over een aanzienlijke afstand weggeworpen. Zo’n zon is in hoge mate gasvormig, en wanneer zij later iets is afgekoeld en gecondenseerd, kan zij toevallig gaan rondwentelen nabij een enorme massa materie, zoals een gigantische zon of een donker eiland in de ruimte. Soms naderen de twee lichamen elkaar dan zo dicht, dat het weliswaar niet tot een botsing komt, maar dat de aantrekking van de zwaartekracht van het grotere lichaam getijde-convulsies op gang brengt in het kleinere, waardoor er aan tegenoverliggende kanten in zo’n tot hevige beroering gebrachte zon een serie gelijktijdige getijde-verheffingen begint. Op hun hoogtepunt produceren deze explosieve uitbarstingen een reeks aggregaties van materie van verschillende grootte, en deze kunnen worden uitgeworpen tot voorbij de grens waar zij door de zwaartekracht van de uitbarstende zon nog kunnen worden teruggewonnen; hierdoor raken deze aggregaties gestabiliseerd in eigen kringlopen rond één van de twee hemellichamen die in deze gebeurtenis zijn betrokken. Later verenigen de grotere verzamelingen materie zich en trekken zij geleidelijk de kleinere lichamen naar zich toe. Op deze wijze komen veel van de vaste planeten van de kleinere stelsels tot stand. Uw eigen zonnestelsel is precies zo ontstaan.
15:5.6 4. Centrifugale planetaire dochters. Enorme zonnen die zich in bepaalde stadia van ontwikkeling bevinden, beginnen, indien hun omwentelingssnelheid sterk toeneemt, grote hoeveelheden materie af te werpen, die zich daarna samen kunnen voegen tot kleine werelden die om de moederzon blijven cirkelen.
15:5.7 5. Hemellichamen ontstaan door deficiënte zwaartekracht. Er bestaat een kritische grens aan de omvang van individuele sterren. Wanneer een zon deze limiet bereikt en haar omwentelingssnelheid niet afneemt, is zij gedoemd zich te splitsen; er doet zich een scheuring in de zon voor en een nieuwe dubbelster van deze soort wordt geboren. Daarna kunnen zich talrijke kleine planeten vormen als een bijproduct van deze gigantische scheuring.
15:5.8 6. Samentrekkingssterren. In de kleinere stelsels trekt de grootste planeet aan de buitenkant soms de werelden in de buurt naar zich toe, terwijl de planeten die zich dicht bij de zon bevinden aan hun laatste duikvlucht beginnen. In het geval van uw zonnestelsel zou een dergelijk einde betekenen dat de vier binnenste planeten veroverd zouden worden door de zon, terwijl de grootste planeet, Jupiter, zeer veel groter zou worden door het invangen van de overige werelden. Een dergelijk einde van een zonnestelsel zou uitlopen op het ontstaan van twee dicht bij elkaar gelegen maar ongelijke zonnen, hetgeen één vorm is waarin dubbelsterren ontstaan. Dergelijke catastrofes komen niet dikwijls voor, behalve in de sterrenaggregaties aan de uiterste rand van het superuniversum.
15:5.9 7. Aangroeiende hemellichamen. Kleine planeten kunnen langzaam accumuleren uit de ontzaglijke hoeveelheid materie die in de ruimte circuleert. Zij groeien door aanwas met meteoren en door kleine botsingen. In bepaalde sectoren van de ruimte zijn de omstandigheden gunstig voor deze ontstaansvorm van planeten. Menige bewoonde wereld is zo ontstaan.
15:5.10 Sommige van de dichte donkere eilanden zijn het rechtstreekse resultaat van de aanwas van transmuterende energie uit de ruimte. Een andere groep van deze donkere eilanden is ontstaan door de accumulatie van enorme hoeveelheden koude materie, loutere fragmenten en meteoren die door de ruimte circuleren. Zulke opeenhopingen van materie zijn nooit heet geweest en vertonen in hun samenstelling, behalve wat hun dichtheid betreft, grote overeenkomst met Urantia.
15:5.11 8. Uitgedoofde zonnen Sommige donkere eilanden in de ruimte zijn uitgedoofde, ge-ïsoleerde zonnen waarvan alle beschikbare ruimte-energie is uitgezonden. De georganiseerde eenheden der materie benaderen nu volledige condensatie, praktisch complete consolidatie; zulke enorme massa’s sterk gecondenseerde materie hebben vele eeuwen nodig om opnieuw te worden opgeladen in de circuits der ruimte en zo, na een botsing of een ander even sterk reactiverend kosmisch gebeuren, gereed te zijn voor nieuwe cycli van functioneren in het universum.
15:5.12 9. Hemellichamen ontstaan door botsingen. In de gebieden waar sterrenclusters dichter bijeen zijn gelegen, zijn botsingen niet ongewoon. Zulk een astronomische herordening gaat vergezeld van geweldige energieveranderingen en transmutaties van materie. Botsingen waarin dode zonnen zijn betrokken, spelen een bijzondere rol bij het teweegbrengen van uitgebreide energieschommelingen. De brokstukken na een botsing vormen dikwijls de mate-riële kernen rond welke zich vervolgens planetaire lichamen vormen die geschikt zijn om door stervelingen bewoond te worden.
15:5.13 10. Architectonische werelden. Dit zijn de werelden die volgens bepaalde plannen en nauwkeurige specificaties voor een speciaal doel worden gebouwd, zoals Salvington, het hoofdkwartier van uw plaatselijk universum, en Uversa, de zetel van de regering van ons superuniversum.
15:5.14 Er bestaan talrijke andere technieken voor het ontwikkelen van zonnen en het afzonderen van planeten, maar de bovenvermelde procedures geven een indruk van de methoden volgens welke de overgrote meerderheid der sterrenstelsels en planetaire families tot aanzijn worden gebracht. Om alle verschillende technieken te beschrijven die te maken hebben met de metamorfose van sterren en de evolutie van planeten, zouden wij u bijna honderd verschillende manieren uiteen moeten zetten waarop zonnen gevormd kunnen worden en planeten kunnen ontstaan. Wanneer uw sterrenkundigen de hemel afspeuren, zullen zij verschijnselen waarnemen waaruit al deze wijzen van stellaire evolutie blijken, doch zij zullen zelden bewijzen vinden voor de formatie van de kleine, niet-lichtgevende verzamelingen van materie, die dienstdoen als bewoonde planeten, de belangrijkste hemellichamen in de enorme materiële scheppingen.
15:6.1 De verschillende hemellichamen in de ruimte kunnen, ongeacht hun oorsprong, in de volgende hoofdafdelingen worden ingedeeld:
15:6.2 1. de zonnen — de sterren in de ruimte;
15:6.3 2. de donkere eilanden in de ruimte;
15:6.4 3. de kleinere lichamen in de ruimte — kometen, meteoren en asteroïden;
15:6.5 4. de planeten, waaronder de bewoonde werelden;
15:6.6 5. architectonische werelden — werelden die volgens opdracht gemaakt zijn.
15:6.7 Met uitzondering van de architectonische werelden, zijn alle hemellichamen in de ruimte van evolutionaire oorsprong, evolutionair in de zin dat zij niet tot aanzijn zijn gebracht door het fiat van de Godheid, evolutionair in de zin dat de scheppingsdaden van God zich door een tijd-ruimte-techniek hebben ontvouwd door middel van de werkzaamheden van vele der geschapen en geresulteerde denkende wezens der Godheid.
15:6.8 De zonnen. Dit zijn de sterren in de ruimte, in al hun verschillende stadia van bestaan. Sommige zijn zich afzonderlijk ontwikkelende ruimtestelsels; andere zijn dubbelsterren, zich samentrekkende of verdwijnende planetaire stelsels. De sterren in de ruimte bestaan in niet minder dan duizend verschillende toestanden en stadia. Ge zijt bekend met zonnen die licht uitstralen dat vergezeld gaat van hitte, maar er zijn ook zonnen die stralen zonder hitte.
15:6.9 De vele biljoenen jaren dat een gewone zon doorgaat hitte en licht af te geven, laten duidelijk zien welk een geweldige voorraad energie iedere eenheid van materie bevat. De energie die daadwerkelijk in deze onzichtbare deeltjes der fysische materie ligt opgeslagen, is welhaast onvoorstelbaar. En deze energie komt bijna geheel als licht beschikbaar wanneer zij wordt blootgesteld aan de ontzaglijke druk van de hitte in het inwendige van de laaiende zonnen en de hiermee gepaard gaande energie-activiteiten die zich daar afspelen. Nog weer andere omstandigheden stellen deze zonnen in staat veel van de ruimte-energie die in de vaste ruimtecircuits op hen afkomt, om te zetten en weer uit te zenden. Vele fasen van fysische energie en alle vormen van materie worden door de solaire dynamo’s aangetrokken en vervolgens gedistribueerd. Op deze wijze dienen de zonnen als plaatselijke versnellers der energiecirculatie, en werken zij als automatische stations voor krachtbeheersing.
15:6.10 Het superuniversum Orvonton wordt verlicht en verwarmd door meer dan tien biljoen laaiende zonnen. Deze zonnen zijn de sterren van uw waarneembare astronomische stelsel. Meer dan twee biljoen zijn te ver weg en te klein om ooit vanuit Urantia te kunnen worden waargenomen. Maar in het meester-universum zijn er zoveel zonnen als er glazen water zijn in de oceanen op uw wereld.
15:6.11 De donkere eilanden in de ruimte. Dit zijn de dode zonnen en andere grote opeenhopingen van materie die van licht en hitte zijn verstoken. De donkere eilanden hebben soms een enorme massa en zijn van sterke invloed op het evenwicht in het universum en op het manipuleren van de energie. De dichtheid van sommige van deze grote massa’s is welhaast ongelooflijk. Door deze grote concentratie van massa nu kunnen deze donkere eilanden functioneren als krachtige evenwichtswielen die grote naburige stelsels doeltreffend in toom houden. In vele constellaties handhaven zij het zwaartekrachtevenwicht; vele fysische stelsels die anders hun ondergang tegemoet zouden snellen in naburige zonnen, worden veilig vastgehouden in de zwaartekrachtgreep van deze beschermende donkere eilanden. Dankzij deze functie kunnen wij hen nauwkeurig localiseren. Wij hebben de aantrekkingskracht van de lichtgevende lichamen gemeten, en wij kunnen daarom de exacte omvang en plaats berekenen van de donkere eilanden in de ruimte, die zo doeltreffend functioneren om ieder gegeven stelsel doeltreffend in een vaste koers te houden.
15:6.12 De kleinere lichamen in de ruimte. De meteoren en andere kleine deeltjes materie die in de ruimte circuleren en zich daar ontwikkelen, vormen een enorm complex van energie en materiële substantie.
15:6.13 Vele kometen zijn ongeregelde, wilde afstammelingen van de solaire moederwielen, die geleidelijk onder de controle gebracht worden van de centrale besturende zon. Kometen kunnen ook op talrijke andere wijzen ontstaan. De staart van een komeet wijst in tegengestelde richting van het aantrekkende lichaam of de aantrekkende zon, vanwege de electrische reactie van zijn sterk uitgezette gassen en vanwege de actuele druk van het licht en de andere energieën die uit de zon emaneren. Dit verschijnsel vormt een van de positieve bewijzen voor de werkelijkheid van licht en de met licht verbonden energieën: het laat zien dat licht gewicht heeft. Licht is een werkelijke substantie, het bestaat niet slechts uit golven van een hypothetische ether.
15:6.14 De planeten. Dit zijn de grotere opeenhopingen van materie die een baan rond een zon of een ander ruimtelichaam doorlopen; ze variëren in grootte van asteroïden tot enorme gasachtige, vloeibare, of vaste hemellichamen. De koude werelden die zijn opgebouwd uit bijeenvergaard zwevend ruimtemateriaal zijn, wanneer zij zich toevallig in de juiste relatie tot een nabijgelegen zon bevinden, de beste planeten om intelligente bewoners te herbergen. De dode zonnen zijn in de regel niet geschikt voor leven; zij zijn gewoonlijk te ver van een levende, laaiende zon verwijderd, en ook zijn ze veel te massief; de zwaartekracht aan de oppervlakte is er geweldig sterk.
15:6.15 In uw superuniversum is niet eens één op elke veertig koude planeten bewoonbaar voor wezens van uw orde. En het spreekt vanzelf dat de oververhitte zonnen en de ijzige, ver naar buiten liggende planeten ongeschikt zijn om hogere levensvormen te herbergen. In uw zonnestelsel zijn momenteel slechts drie planeten geschikt om leven te kunnen herbergen. Urantia is qua omvang, dichtheid, en locatie in vele opzichten ideaal voor menselijke bewoning.
15:6.16 De wetten die het gedrag van de fysische energie regeren, zijn in de grond universeel, doch plaatselijke invloeden hebben veel te maken met de fysische omstandigheden die op individuele planeten en in plaatselijke stelsels heersen. Een bijna eindeloze verscheidenheid van levende schepselen en andere levende manifestaties kenmerkt de ontelbare werelden in de ruimte. Er zijn echter zekere punten van overeenkomst binnen een groep van werelden die in een gegeven stelsel met elkaar zijn verbonden, terwijl er ook een universum-patroon van intelligent leven bestaat. Er bestaan fysische betrekkingen tussen de planetaire stelsels die tot hetzelfde fysische circuit behoren, en die elkaar op korte afstand volgen in hun eindeloze wenteling rond de cirkel der universa.
15:7.1 Ofschoon de regering van elk superuniversum zetelt op een wereld nabij het centrum van de evolutionaire universa in zijn segment van de ruimte, is dit een wereld die volgens een bepaald plan is gevormd en wordt bevolkt door geaccrediteerde persoonlijkheden. Deze hoofdkwartieren zijn architectonische werelden, ruimtelichamen die voor dit speciale doel zijn geconstrueerd. Hoewel deze werelden delen in het licht van nabijgelegen zonnen, worden zij ook onafhankelijk verlicht en verwarmd. Ze hebben alle een zon die licht geeft zonder hitte, zoals de satellieten van het Paradijs, terwijl ze van warmte worden voorzien door de circulatie van bepaalde energiestromingen dicht bij de oppervlakte van elk van deze werelden. Deze hoofdkwartierwerelden behoren tot een van de grotere stelsels, die dicht bij het astronomische centrum van hun respectieve superuniversum zijn gelegen[3].
15:7.2 De tijd wordt gestandaardiseerd op de hoofdkwartieren van de superuniversa. De standaarddag van het superuniversum Orvonton is gelijk aan bijna dertig dagen Urantia-tijd, en het Orvonton-jaar telt honderd standaarddagen. Dit Uversa-jaar is standaard in het zevende superuniversum, en het is op tweeëntwintig minuten na gelijk aan drieduizend dagen Urantia-tijd, ongeveer acht en een vijfde jaar in uw tijdrekening.
15:7.3 De hoofdkwartierwerelden van de zeven superuniversa delen in de natuur en grootsheid van het Paradijs, hun centrale patroon van volmaaktheid. In werkelijkheid zijn alle hoofdkwartierwerelden paradijselijk. Het zijn inderdaad hemelse verblijven, en van Jerusem tot het centrale Eiland nemen zij toe in materiële omvang, morontia-schoonheid, en geestelijke glorie. Alle satellieten van deze hoofdkwartierwerelden zijn eveneens architectonische werelden.
15:7.4 De verschillende hoofdkwartierwerelden zijn voorzien van iedere fase van de materiële en geestelijke schepping. Alle soorten materiële, morontiale, en geestelijke wezens voelen zich thuis op deze ontmoetingswerelden van de universa. Wanneer sterfelijke schepselen opklimmen in het universum en overgaan van de materiële naar de geestelijke gebieden, verliezen zij nooit hun waardering voor, en vreugde in, hun vorige niveaus van bestaan.
15:7.5 Jerusem, het hoofdkwartier van uw plaatselijk stelsel Satania, heeft zijn eigen zeven werelden van overgangscultuur[4]. Elk is omringd door zeven satellieten, waaronder de zeven woningwerelden van morontia-oponthoud, ‘s mensen eerste verblijfplaats na de dood. Het woord hemel zoals dit op Urantia gebruikt wordt, duidt soms op deze zeven woningwerelden, waarbij de eerste woningwereld de eerste hemel genoemd wordt, en zo voort tot en met de zevende.
15:7.6 Edentia, het hoofdkwartier van uw constellatie Norlatiadek, heeft zijn eigen zeventig satellieten voor sociale ontwikkeling en opleiding, waar opklimmenden verblijven na het doorlopen van Jerusem-regime van persoonlijkheidsmobilisatie, -unificatie en -verwerkelijking.
15:7.7 Salvington, de hoofdwereld van Nebadon, uw plaatselijk universum, is omringd door tien universiteitsclusters van negenenveertig werelden. Hier wordt de mens vergeestelijkt, na zijn sociale ontwikkeling in de constellatie.
15:7.8 Uminor de derde, het hoofdkwartier van uw kleine sector, Ensa, is omringd door de zeven werelden voor hogere fysische studie van het opklimmende leven.
15:7.9 Umajor de vijfde, het hoofdkwartier van uw grote sector Splandon, is omringd door de zeventig werelden voor hogere intellectuele opleiding in het superuniversum.
15:7.10 Uversa, het hoofdkwartier van Orvonton, uw superuniversum, is direct omringd door de zeven hogere universiteiten voor de gevorderde geestelijke opleiding van de opklimmende wilsschepselen. Elk van deze zeven clusters van wonderbare hemellichamen bestaat uit zeventig gespecialiseerde werelden, waar zich vele duizenden welbezette instituten en organisaties bevinden, die zich wijden aan de universum-opleiding en geest-cultuur en die de pelgrims uit de tijd opnieuw onderrichten en opnieuw examineren ter voorbereiding op hun lange vlucht naar Havona. De aankomende pelgrims uit de tijd worden altijd op deze onderling verbonden werelden ontvangen, doch de vertrekkende afgestudeerden worden altijd rechtstreeks van de kusten van Uversa naar Havona getransporteerd.
15:7.11 Uversa is het geestelijke en bestuurlijke hoofdkwartier voor ongeveer een biljoen bewoonde en bewoonbare werelden. De glorie, grootsheid en volmaaktheid van de hoofdwereld van Orvonton overtreffen alle wonderen van de scheppingen in tijd en ruimte.
15:7.12 Indien alle geprojecteerde plaatselijke universa met hun samenstellende delen zouden zijn verwezenlijkt, zouden de zeven superuniversa bijna vijfhonderd miljard architectonische werelden bevatten.
15:8.1 De hoofdkwartierwerelden van de superuniversa zijn zo geconstrueerd, dat zij kunnen functioneren als efficiënte kracht-energieregulateurs voor hun verschillende sectoren, waarbij zij dienst doen als brandpunt voor het richten van energie naar de plaatselijke universa waaruit zij bestaan. Zij oefenen een krachtige invloed uit op de balans en de beheersing van de fysische energieën die door de georganiseerde ruimte circuleren.
15:8.2 Verdere regulerende functies worden uitgeoefend door de krachtcentra van het superuniversum en de fysische controleurs, de levende en semi-levende intelligente entiteiten die speciaal voor dit doel zijn gevormd. Deze krachtcentra en controleurs zijn moeilijk te begrijpen; de lagere orden zijn niet volitioneel, ze hebben geen wil, ze kiezen niet, hun functies zijn zeer intelligent doch blijkbaar automatisch en inherent aan hun uitermate gespecialiseerde structuur. De krachtcentra en de fysische controleurs van de superuniversa geleiden en beheersen voor een deel de dertig energiestelsels die het gravita-domein vormen. De circuits van fysische energie die door de krachtcentra van Uversa bestuurd worden, hebben iets meer dan 96 8 miljoen jaar nodig om hun cirkeling rond het superuniversum te voltooien.
15:8.3 Evoluerende energie heeft substantie: zij heeft gewicht, ofschoon gewicht altijd relatief is, afhankelijk van omwentelingssnelheid, massa, en anti-zwaartekracht. De massa van de materie doet de snelheid van de energie afnemen; en overal is de snelheid van energie de uitkomst van: de gegeven aanvangssnelheid, minus de vertraging door de massa die onderweg wordt ontmoet, plus de regulerende functie van de levende energiecontroleurs van het superuniversum en de fysische invloed van zeer hete of zwaar geladen lichamen in de nabijheid.
15:8.4 Het universele plan voor het handhaven van het evenwicht tussen materie en energie noodzaakt tot het eeuwigdurend aanmaken en ontbinden van de kleinere materiële eenheden. De Krachtdirigenten van het Universum hebben het vermogen om wisselende hoeveelheden energie te condenseren en vast te houden, of deze te doen uitzetten en vrij te maken.
15:8.5 Als de zwaartekracht haar vertragende invloed lang genoeg zou uitoefenen, zou zij uiteindelijk alle energie in materie omzetten, ware het niet dat er twee factoren in het spel zijn: ten eerste, de anti-zwaartekrachtinvloeden van de energiecontroleurs, en ten tweede het feit dat gestructureerde materie de neiging heeft uiteen te vallen onder bepaalde omstandigheden die worden aangetroffen in zeer hete sterren, en onder bepaalde eigenaardige omstandigheden in de ruimte dichtbij koude lichamen van gecondenseerde materie waaraan zeer veel energie is toegevoerd.
15:8.6 Wanneer er teveel massa wordt opeengehoopt en deze het evenwicht van de energie dreigt te verstoren, de fysische krachtcircuits dreigt uit te putten, dan komen de fysische controleurs tussenbeide, tenzij de eigen verdere neiging van de zwaartekracht om energie te over-materialiseren wordt verijdeld doordat er een botsing plaatsvindt tussen de dode reuzen in de ruimte, waardoor de door de zwaartekracht opeengehoopte massa’s in één enkel ogenblik volledig worden verspreid. Wanneer er zo’n botsing voorvalt, worden enorme massa’s materie plotseling omgezet in de ijlste vorm van energie, en begint de worsteling om universeel evenwicht te bereiken opnieuw. Uiteindelijk bereiken de grotere fysische stelsels stabiliteit, raken zij fysisch bestendigd, en worden zij opgenomen in de uitgebalanceerde, vaste circuits van de superuniversa. Hierna zullen zich in deze vaste stelsels geen botsingen of andere verwoestende calamiteiten meer voordoen.
15:8.7 Gedurende de perioden van plus-energie treden er krachtstoornissen en hitteschommelingen op, die vergezeld gaan van elektrische verschijnselen. Gedurende perioden van minus-energie heeft materie sterker de neiging om opeen te hopen, te condenseren en onbestuurbaar te worden in de circuits die nog maar net zijn uitgebalanceerd, hetgeen resulteert in aanpassingen in de vorm van getijden, of botsingen die het evenwicht tussen de circulerende energie en de meer duidelijk gestabiliseerde materie snel herstellen. Het voorspellen en ook in andere opzichten begrijpen van dit waarschijnlijke gedrag van de laaiende zonnen en de donkere eilanden in de ruimte is een van de taken van de hemelse sterrenwaarnemers.
15:8.8 Wij kunnen de meeste wetten die het evenwicht in het universum beheersen wel onderkennen, en wij kunnen veel voorspellen ten aanzien van de stabiliteit in het universum. Praktisch gesproken zijn onze voorspellingen betrouwbaar, maar wij zien ons altijd geconfronteerd met bepaalde krachten die niet geheel zijn onderworpen aan de ons bekende wetten van energiebeheersing en van de gedragingen van de materie. Alle fysische verschijnselen worden steeds moeilijker voorspelbaar naarmate wij vanuit het Paradijs verder de universa ingaan. Wanneer wij de grenzen overschrijden van het gebied dat onder het persoonlijke bestuur van de Regeerders op het Paradijs staat, zien wij ons geconfronteerd met het feit dat we steeds minder in staat zijn te rekenen volgens de normen die wij hebben vastgesteld en de ervaring die wij hebben verkregen in verband met waarnemingen die uitsluitend te maken hebben met de fysische verschijnselen in de nabije astronomische stelsels. Zelfs in de gebieden van de zeven superuniversa leven wij temidden van Paradijskracht-acties en energie-reacties die al onze domeinen doordringen en zich in geünificeerd evenwicht door alle regionen der buiten-ruimte uitstrekken.
15:8.9 Hoe verder wij naar buiten gaan, des te zekerder zullen we de aan verandering onderhevige en onvoorspelbare verschijnselen tegenkomen die zo feilloos de onpeilbare presentieverrichtingen van de Absoluten en de experiëntiële Godheden kenmerken. En deze verschijnselen moeten wel duiden op een bepaalde universele albeheersing van alle dingen.
15:8.10 Het superuniversum Orvonton loopt nu ogenschijnlijk af; de universa in de buitenruimte schijnen te worden opgewonden voor weergaloze activiteiten in de toekomst; het centrale universum Havona is eeuwig stabiel. Door zwaartekracht en de afwezigheid van hitte (koude) wordt materie gestructureerd en bijeengehouden; hitte en anti-zwaartekracht doen materie uiteenvallen en verstrooien energie. De levende krachtdirigenten en Paradijs-krachtorganisatoren vormen het geheim van de speciale beheersing en de intelligente besturing van de eindeloze metamorfosen van het maken, ontbinden en opnieuw maken van universa. Nevels kunnen zich verspreiden, zonnen kunnen uitgebrand raken, stelsels kunnen verdwijnen en planeten ten onder gaan, maar de universa lopen niet af.
15:9.1 De universele circuits van het Paradijs doordringen daadwerkelijk de gebieden van de zeven superuniversa. Deze presentiecircuits zijn: de persoonlijkheidszwaartekracht van de Universele Vader, de geestelijke zwaartekracht van de Eeuwige Zoon, de bewustzijnszwaartekracht van de Vereend Handelende Geest, en de materiële zwaartekracht van het eeuwige Eiland.
15:9.2 Naast de universele circuits van het Paradijs en naast de presentieverrichtingen van de Absoluten en de experiëntiële Godheden, functioneren er binnen het ruimteniveau van de superuniversa slechts twee afdelingen der energiecircuits of afzonderlijke krachtgroepen: de circuits van de superuniversa en die van de plaatselijke universa.
15:9.3 De superuniversum-circuits:
15:9.4 1. het unificerende intelligentiecircuit van een van de Zeven Meester-Geesten van het Paradijs. Dit circuit van kosmisch bewustzijn is beperkt tot een enkel superuniversum;
15:9.5 2. het circuit van de reflectiviteitsdienst der zeven Reflectieve Geesten in ieder superuniversum;
15:9.6 3. de geheime circuits van de Geheimnisvolle Mentoren, die op een bepaalde manier onderling verbonden zijn en via Divinington naar de Universele Vader op het Paradijs leiden;
15:9.7 4. het circuit van de onderlinge gemeenschap van de Eeuwige Zoon met zijn ParadijsZonen;
15:9.8 5. de flits-tegenwoordigheid van de Oneindige Geest;
15:9.9 6. de uitzendingen van het Paradijs, de ruimte-rapporten van Havona;
15:9.10 7. de energiecircuits van de krachtcentra en de fysische controleurs.
15:9.11 De circuits van het plaatselijk universum:
15:9.12 1. de zelfschenkingsgeest van de Paradijs-Zonen, de Trooster op de zelfschenkingswerelden. De Geest van Waarheid, de geest van Michael op Urantia;
15:9.13 2. het circuit van de Goddelijke Hulp en Bijstandverleensters, de Moeder-Geesten van het plaatselijk universum, de Heilige Geest op uw wereld;
15:9.14 3. het circuit van bijstand aan intelligentie in een plaatselijk universum, waarbij inbegrepen de aanwezigheid van de assistent-bewustzijnsgeesten die op diverse wijzen functioneren.
15:9.15 Wanneer zich in een plaatselijk universum een zodanige geestelijke harmonie ontwikkelt dat zijn individuele en gecombineerde circuits niet meer te onderscheiden zijn van die van het superuniversum, wanneer er daadwerkelijk zulk een functionele identiteit en eenheid van dienen heerst, dan wordt dit plaatselijk universum onmiddellijk opgenomen in de bestendigde circuits van licht en leven, en komt het dadelijk in aanmerking om toegelaten te worden tot de geestelijke confederatie van de tot volmaaktheid gekomen unie van de superschepping. De vereisten voor toelating tot de raadsvergaderingen van de Ouden der Dagen, het lidmaatschap van de confederatie van het superuniversum, zijn:
15:9.16 1. Fysieke stabiliteit. De sterren en planeten van een plaatselijk universum moeten in evenwicht verkeren; de perioden van onmiddellijke stellaire metamorfose moeten voorbij zijn. Het universum moet een duidelijk bepaalde baan volgen; zijn kringloop moet zeker en voor altijd bestendig zijn geworden.
15:9.17 2. Geestelijke loyaliteit. Er moet een toestand bestaan van universele erkenning van, en loyaliteit aan, de Soevereine Zoon van God die de leiding heeft over de zaken van dit plaatselijk universum. Er moet een toestand zijn ontstaan van harmonische samenwerking tussen de afzonderlijke planeten, stelsels en constellaties van het gehele plaatselijk universum.
15:9.18 Uw plaatselijk universum wordt zelfs nog niet gerekend als behorend tot de bestendigde fysieke orde van het superuniversum, en zeker niet als een lid van de erkende geestelijke familie van de superregering. Ofschoon Nebadon nog niet vertegenwoordigd is op Uversa, worden wij, die tot de regering van het superuniversum behoren, van tijd tot tijd op speciale missies naar de werelden uitgezonden, zoals ik ook rechtstreeks uit Uversa naar Urantia ben gekomen. Wij verlenen alle mogelijke assistentie aan uw leiders en bestuurders bij het oplossen van hun moeilijke problemen; wij zien er verlangend naar uit dat uw universum in aanmerking zal komen om volledig toegelaten te worden tot de associatie van de scheppingen van de superuniversum-familie.
15:10.1 De hoofdkwartieren van de superuniversa zijn de zetels van de hoge geestelijke regering van de domeinen van tijd en ruimte. De uitvoerende macht van de superregering, die zijn oorsprong heeft in de Raadsvergaderingen van de Triniteit, wordt rechtstreeks geleid door een der Zeven Meester-Geesten die het allerhoogste toezicht hebben, wezens die op zetels van Paradijs-gezag zijn gezeten en die de superuniversa besturen door de Zeven Allerhoogste Bestuurders, gestationeerd op de zeven speciale werelden van de Oneindige Geest, de buitenste satellieten van het Paradijs.
15:10.2 De hoofdkwartieren van de superuniversa zijn de verblijfplaatsen van de Reflectieve Geesten en de Reflectieve Beeld-Adjudanten. Vanuit deze positie halverwege voeren deze wonderbare wezens hun geweldige reflectiviteitsoperaties uit, waarbij zij het centrale universum boven zich en de plaatselijke universa onder zich dienen.
15:10.3 Aan het hoofd van ieder superuniversum staan drie Ouden der Dagen, de gezamenlijke hoogste bewindslieden van de superregering[5]. Het personeel van de uitvoerende macht van de regering van het superuniversum bestaat uit zeven onderscheiden groepen:
15:10.4 1. Ouden der Dagen;
15:10.5 2. Volmakers der Wijsheid;
15:10.6 3. Goddelijke Raadslieden;
15:10.7 4. Universele Censors;
15:10.8 5. Machtige Boodschappers;
15:10.9 6. Hoge Gezagsdragers;
15:10.10 7. Wezens zonder naam en nummer.
15:10.11 De drie Ouden der Dagen worden rechtstreeks bijgestaan door een korps van een miljard Vervolmakers der Wijsheid, in samenwerking met drie miljard Goddelijke Raadslieden. Een miljard Universele Censors is toegevoegd aan het bestuur van ieder superuniversum. Deze drie groepen zijn Gecoördineerde Triniteitspersoonlijkheden, aangezien zij rechtstreeks en op goddelijke wijze afstammen van de Paradijs-Triniteit.
15:10.12 De overige drie orden, de Machtige Boodschappers, de Hoge Gezagsdragers en de Wezens zonder naam en nummer, zijn verheerlijkte opklimmende stervelingen. De eersten van deze orden hebben het opklimmingsregime doorlopen en zijn door Havona gegaan in de dagen van Grandfanda. Na het Paradijs bereikt te hebben, werden zij opgenomen in het Korps der Volkomenheid, omhelsd door de Paradijs-Triniteit, en vervolgens aangesteld bij de verheven dienst van de Ouden der Dagen. Als klasse staan deze drie orden bekend als Getrinitiseerde Zonen van Verworvenheid, aangezien zij een tweevoudige oorsprong hebben, maar nu in dienst zijn van de Triniteit. Op deze wijze is de uitvoerende macht van de regering van het superuniversum uitgebreid met de verheerlijkte en vervolmaakte kinderen uit de evolutionaire werelden.
15:10.13 De gecoördineerde raad van een superuniversum bestaat uit de zeven reeds eerder genoem-de groepen bestuurders en de volgende sector-regeerders en andere regionale opzieners:
15:10.14 1. Perfecties der Dagen — de bestuurders van de grote sectoren van het superuniversum;
15:10.15 2. Recenten der Dagen — de leiders van de kleine sectoren van het superuniversum;
15:10.16 3. Unies der Dagen — de Paradijs-adviseurs van de bestuurders der plaatselijke universa;
15:10.17 4. Getrouwen der Dagen — de Paradijs-raadslieden van de Meest Verhevenen, de regeringsleiders van de constellaties;
15:10.18 5. Leraar-Zonen van de Triniteit, die mogelijk dienst hebben op het hoofdkwartier van het superuniversum;
15:10.19 6. Eeuwigen der Dagen die mogelijk aanwezig zijn op het hoofdkwartier van het superuniversum;
15:10.20 7. De zeven Reflectieve Beeld-Adjudanten — de woordvoerders van de zeven Reflectieve Geesten en door dezen de vertegenwoordigers van de Zeven MeesterGeesten van het Paradijs.
15:10.21 De Reflectieve Beeld-Adjudanten treden ook op als vertegenwoordigers van talrijke groepen wezens die invloed hebben in de regeringen van de superuniversa, doch die thans om verschillende redenen niet volledig actief zijn in een individuele hoedanigheid. Tot deze groep behoren de evoluerende superuniversum-persoonlijkheidsmanifestatie van de Allerhoogste, de Ongekwalificeerde Supervisoren van de Allerhoogste, de Gekwalificeerde Vice-regenten van de Ultieme, de naamloze verbindings-reflectivators van Majeston, en de bovenpersoonlijke geestelijke vertegenwoordigers van de Eeuwige Zoon.
15:10.22 Bijna altijd zijn er op de hoofdkwartierwerelden van de superunivera vertegenwoordigers aan te treffen van alle groepen geschapen wezens. Het gewone dienende werk van de superuniversa wordt verricht door de machtige seconafijnen en door andere leden van de enorm uitgebreide familie van de Oneindige Geest. In het werk van deze prachtige centra van toezicht, dienstbetoon, en tenuitvoerlegging van gerechtelijke uitspraken in de superuniversa, mengen zich de denkende wezens uit iedere sfeer van universeel leven in doeltreffend dienstbetoon, wijs bestuur, liefdevolle bijstand en rechtvaardig oordeel.
15:10.23 De superuniversa kennen geen enkele vorm van ambassadoriale vertegenwoordiging, zij zijn volledig van elkaar geïsoleerd. Zij weten van elkaars zaken alleen af door het coördinatiecentrum op het Paradijs dat verzorgd wordt door de Zeven Meester-Geesten. De regeerders van een superuniversum werken in de raadsvergaderingen der goddelijke wijsheid voor het welzijn van hun eigen superuniversum, ongeacht wat er in andere secties van de universele schepping plaatsvindt. Deze onderlinge isolatie van de superuniversa zal blijven bestaan tot de tijd dat hun coördinatie tot stand zal worden gebracht doordat de persoonlijkheidssoevereiniteit van de evoluerende experiëntiële Allerhoogste vollediger gefactualiseerd zal zijn.
15:11.1 Op werelden als Uversa komen de wezens die de autocratie der volmaaktheid vertegenwoordigen en de vertegenwoordigers van de democratie der evolutie rechtstreeks met elkaar in contact. De uitvoerende tak van de superregering heeft zijn oorsprong in de gebieden der volmaaktheid; de wetgevende tak komt voort uit de bloei van de evolutionaire universa.
15:11.2 De beraadslagende assemblee van het superuniversum vergadert alleen op de hoofdkwartierwereld. Deze wetgevende en adviserende raad bestaat uit zeven huizen; ieder plaatselijk universum dat is toegelaten tot de raadsvergaderingen van het superuniversum, kiest hiervoor een uit het eigen universum afkomstige vertegenwoordiger. Deze vertegenwoordigers worden door de hoge raad van dergelijke plaatselijke universa gekozen uit de opklimmende pelgrim-gegradueerden uit Orvonton die op Uversa vertoeven, en geaccrediteerd zijn om overgebracht te worden naar Havona. De gemiddelde duur van hun ambtstermijn is ongeveer honderd jaar superuniversum-standaardtijd.
15:11.3 Ik heb nooit gehoord dat er een verschil van mening is voorgekomen tussen de regeringsleiders van Orvonton en de assemblee van Uversa. In de geschiedenis van ons superuniversum heeft het overlegorgaan nog nooit een advies uitgebracht dat de uitvoerende macht van de superregering zelfs ook maar geaarzeld heeft uit te voeren. Er heeft altijd de volmaaktste harmonie en eensgezindheid in het werk geheerst, en dit alles vormt een bevestiging van het feit dat evolutionaire wezens werkelijk de hoogten van vervolmaakte wijsheid kunnen bereiken, welke hen in staat stellen om met de persoonlijkheden van volmaakte oorsprong en goddelijke natuur om te gaan. De aanwezigheid van de beraadslagende assemblee op het hoofdkwartier van elk superuniversum is een openbaring van de wijsheid, en een voorafschaduwing van de ultieme triomf, van de gehele geweldige evolutionaire idee van de Universele Vader en zijn Eeuwige Zoon.
15:12.1 Wanneer wij spreken van een uitvoerende en een wetgevende tak van de regering op Uversa, kunt ge naar analogie van bepaalde vormen van civiel bestuur op Urantia tot de slotsom komen dat wij ook een derde, ofwel rechtsprekende macht moeten hebben, en zulks is inderdaad het geval; deze kent echter geen afzonderlijk personeel. Onze gerechtshoven zijn als volgt samengesteld: afhankelijk van de aard en ernst van de zaak presideert een Oude der Dagen, een Volmaker der Wijsheid, of een Goddelijke Raadgever. Het bewijsmateriaal voor of tegen een individu, een planeet, een stelsel, constellatie of universum wordt overgelegd en vertolkt door de Censors. De verdediging van de kinderen uit de tijd en van de evolutionaire planeten wordt gevoerd door de Machtige Boodschappers, de officiële waarnemers van de regering van het superuniversum in de plaatselijke universa en stelsels. De zienswijze van het hogere bestuur wordt weergegeven door de Hoge Gezagsdragers. Het vonnis wordt gewoonlijk geformuleerd door een commissie van wisselende grootte, bestaande uit een aantal Wezens zonder Naam en Nummer en een even grote groep begripvolle persoonlijkheden die uit de beraadslagende assemblee wordt gekozen.
15:12.2 De hoven van de Ouden der Dagen zijn de hoge rechtbanken waar de geestelijke arbitragezaken van alle samenstellende universa worden heroverwogen. De Soevereine Zonen van de plaatselijke universa zijn oppermachtig in hun eigen domeinen; zij zijn slechts onderworpen aan de superregering in zoverre zij vrijwillig zaken voorleggen aan de Ouden der Dagen voor advies of arbitrage, behalve waar de vernietiging van wilsschepselen in het geding is. Opdrachten tot berechting worden opgesteld in de plaatselijke universa, doch vonnissen die de vernietiging van wilsschepselen behelzen, worden altijd geformuleerd op, en uitgevoerd vanuit, het hoofdkwartier van het superuniversum. De Zonen van de plaatselijke universa kunnen de overleving van de sterfelijke mens verordineren, doch alleen de Ouden der Dagen mogen rechtspreken en vonnissen voltrekken in zaken waarmee het eeuwig leven of de eeuwige dood zijn gemoeid.
15:12.3 In alle zaken die geen gerechtelijk onderzoek vereisen, waarbij geen bewijsmateriaal behoeft te worden overgelegd, beslissen de Ouden der Dagen of hun medewerkers, en deze uitspraken zijn altijd unaniem. Het gaat hier immers om colleges van volmaaktheid. Er zijn geen meningsverschillen of minderheidsstandpunten in de uitspraken van deze allerhoogste, opperste gerechtshoven.
15:12.4 Op bepaalde enkele uitzonderingen na, spreken de superregeringen recht in alle zaken en ten aanzien van alle wezens in hun eigen domeinen. Er is geen beroep mogelijk tegen de uitspraken en beslissingen van de autoriteiten van het superuniversum, aangezien zij de unanieme mening van de Ouden der Dagen weergeven en ook de mening van de Meester-Geest die vanuit het Paradijs waakt over de bestemming van het betrokken superuniversum.
15:13.1 Een grote sector omvat ongeveer het tiende deel van een superuniversum en bestaat uit honderd kleine sectoren, tienduizend plaatselijke universa, ongeveer honderd miljard bewoonbare werelden. Deze grote sectoren worden bestuurd door drie Perfecties der Dagen, Verheven Triniteitspersoonlijkheden.
15:13.2 De gerechtshoven van de Perfecties der Dagen komen in hun samenstelling in grote mate overeen met die van de Ouden der Dagen, behalve dat zij niet rechtspreken in geestelijke zaken in hun gebieden. Het werk van de regeringen van deze grote sectoren betreft voornamelijk de intellectuele status van deze wijdverbreide schepping. Alle zaken die van belang zijn voor het superuniversum en te maken hebben met het dagelijks bestuur, maar niet rechtstreeks met het geestelijke bestuur van deze gebieden of met het uitwerken van de plannen van de Paradijs-Regeerders voor de opklimming van stervelingen, worden in de grote sectoren aangehouden, beoordeeld, berecht en getabelleerd, en vervolgens gerapporteerd aan de gerechtshoven van de Ouden der Dagen. Het personeel van de regering van een grote sector verschilt niet van dat van een superuniversum.
15:13.3 Zoals de prachtige satellieten van Uversa zich inzetten voor uw laatste geestelijke voorbereiding op Havona, zo wijden de zeventig satellieten van Umajor de vijfde zich aan uw intellectuele opleiding en vorming voor het superuniversum. Hier zijn wijze wezens uit geheel Orvonton bijeen, die onvermoeid arbeiden om de stervelingen uit de tijd voor te bereiden op hun verdere vooruitgang naar een loopbaan in de eeuwigheid. Deze opleiding van de opklimmende stervelingen vindt grotendeels plaats op de zeventig studiewerelden.
15:13.4 De regeringen van de kleine sectoren worden geleid door drie Recenten der Dagen. Hun bestuur betreft voornamelijk de fysische controle, unificatie, stabilisatie en dagelijkse coördi-natie van het bestuur van de samenstellende plaatselijke universa. Iedere kleine sector omvat tot honderd plaatselijke universa, tienduizend constellaties, een miljoen stelsels, ofwel ongeveer een miljard bewoonbare werelden.
15:13.5 De hoofdkwartierwerelden van de kleine sectoren zijn de grote ontmoetingsplaatsen van de Meester-Fysische Controleurs. Deze hoofdkwartierwerelden worden omringd door de zeven instructiewerelden, die de toelatingsscholen vormen voor het superuniversum en de centra zijn waar wordt opgeleid in fysische en bestuurlijke kennis van het universum van universa.
15:13.6 De bestuurders in de regeringen der kleine sectoren staan onder rechtstreeks gezag van de regeerders van de hoofdsectoren. De Recenten der Dagen ontvangen alle rapporten van waarnemingen en coördineren alle aanbevelingen die een superuniversum bereiken van de zijde van de Unies der Dagen, die als waarnemers en adviseurs van de Triniteit zijn gestationeerd op de hoofdkwartierwerelden van de plaatselijke universa, en van de Getrouwen der Dagen die op overeenkomstige wijze zijn verbonden aan de raadsvergaderingen van de Meest Verhevenen op de hoofdkwartieren van de constellaties. Al deze rapporten worden doorgegeven aan de Perfecties der Dagen in de grote sectoren, om vervolgens te worden doorgezonden naar de gerechtshoven van de Ouden der Dagen. Het regime van de Triniteit strekt zich aldus uit van de constellaties van de plaatselijke universa tot aan het hoofdkwartier van het superuniversum. De hoofdkwartieren van de plaatselijke stelsels hebben geen vertegenwoordigers van de Triniteit.
15:14.1 Er zijn zeven hoofddoeleinden die tot onvouwing komen in de evolutie van de zeven superuniversa. Ieder hoofddoel in de evolutie van de superuniversa zal slechts in één der zeven superuniversa tot volle uitdrukking komen, en derhalve heeft ieder superuniversum een speciale functie en een unieke natuur.
15:14.2 Orvonton, het zevende superuniversum, het superuniversum waartoe uw plaatselijk universum behoort, staat voornamelijk bekend vanwege zijn ontzagwekkende, overvloedige barmhartigheidsbetoon aan de stervelingen in zijn gebieden. Het is vermaard vanwege de wijze waarop hier gerechtigheid heerst die met barmhartigheid is getemperd, zodat hier geregeerd wordt met macht die door geduld wordt beperkt, terwijl de offers van de tijd hier vrijelijk worden gebracht teneinde de stabilisatie in de eeuwigheid veilig te stellen. Orvonton is een universum-veraanschouwelijking van liefde en barmhartigheid.
15:14.3 Het is echter heel moeilijk om te beschrijven hoe wij ons de ware natuur voorstellen van het evolutionaire doeleinde dat zich in Orvonton ontvouwt. Wij zouden u er een indruk van kunnen geven door te zeggen dat wij binnen deze superschepping het gevoel hebben dat hier de zes unieke doeleinden van de kosmische evolutie, zoals deze worden gemanifesteerd in de zes met haar verbonden superscheppingen, onderling worden verbonden tot een betekenis-van-het-geheel; dit is dan ook de reden dat wij wel eens de veronderstelling hebben geopperd dat de geëvolueerde en voleindigde personalisatie van God de Allerhoogste in de verre toekomst vanuit Uversa de tot volmaaktheid gekomen zeven superuniversa zal regeren, in alle experiëntiële majesteit van de soevereine macht die hij dan zal hebben bereikt.
15:14.4 Zoals Orvonton uniek is van natuur en een individuele bestemming heeft, zo zijn ook de zes met haar verbonden superuniversa uniek en individueel. Veel van wat er gaande is in Orvonton wordt u echter niet geopenbaard, en veel van deze niet-geopenbaarde aspecten van het leven in Orvonton zullen het meest volledig tot uitdrukking komen in andere superuniversa. De zeven doeleinden van de evolutie der superuniversa zijn in alle zeven superuniversa van kracht, doch iedere superschepping zal slechts één van deze doeleinden op de meest volledige wijze tot uitdrukking brengen. Om meer aangaande deze doeleinden van de superuniversa te kunnen begrijpen, zou u veel geopenbaard moeten worden dat ge niet begrijpt, en zelfs dan zoudt ge er nog maar weinig van vatten. Deze gehele beschrijving geeft u slechts een vluchtige blik op de immense schepping waarvan uw wereld en uw plaatselijk stelsel deel uitmaken.
15:14.5 Uw wereld heet Urantia, en is nummer 606 in de planetaire groep, of stelsel, Satania. Dit stelsel heeft momenteel 619 bewoonde werelden, en meer dan tweehonderd andere planeten ontwikkelen zich thans gunstig, zodat zij in de toekomst bewoonde werelden kunnen worden.
15:14.6 Satania heeft een hoofdkwartierwereld die Jerusem heet, en is stelsel nummer vierentwintig in de constellatie Norlatiadek. Uw constellatie, Norlatiadek, bestaat uit honderd plaatselijke stelsels en heeft een hoofdkwartierwereld die Edentia heet. Norlatiadek is nummer zeventig in het universum Nebadon. Het plaatselijk universum Nebadon bestaat uit honderd constellaties en heeft een hoofdwereld die Salvington is genaamd. Het universum Nebadon is nummer vierentachtig in de kleine sector Ensa.
15:14.7 De kleine sector Ensa bestaat uit honderd plaatselijke universa en heeft een hoofdwereld die Uminor de Derde heet. Deze kleine sector is nummer drie in de grote sector Splandon. Splandon bestaat uit honderd kleine sectoren en heeft een hoofdwereld die Umajor de Vijfde heet. Het is de vijfde grote sector van het superuniversum Orvonton, het zevende segment van het groot universum. Zo kunt ge de plaats van uw planeet bepalen in het schema van de organisatie en het bestuur van het universum van universa.
15:14.8 Het nummer van uw wereld, Urantia, in het groot universum is 5.342.482.337.666. Dit is het registratienummer op Uversa en op het Paradijs, uw nummer in de catalogus van bewoonde werelden. Ik ken uw registratienummer als materiële planeet wel, doch het is zo buitengewoon groot, dat het van weinig praktische betekenis is voor het sterfelijke bewustzijn.
15:14.9 Uw planeet is lid van een enorme kosmos; ge behoort tot een welhaast oneindige familie van werelden, maar uw wereld wordt even nauwkeurig bestuurd en even liefdevol verzorgd als ware het de enige bewoonde wereld die bestaat.
15:14.10 [Aangeboden door een Universele Censor, afkomstig van Uversa.]
| Verhandeling 14. Het Centrale, Goddelijke Universum |
Inhoudsopgave
Meerdere versies |
Verhandeling 16. De zeven Meester-Geesten |