1 A oznajmujemy wam, bracia! o lasce Bozej, która jest dana zborom Macedonskim;
2 Iz w rozlicznem doswiadczeniu utrapienia obfita ich radosc i bardzo wielkie ubóstwo ich obfitowalo w bogactwo szczerosci ich.
3 Bo daje im swiadectwo, ze wedlug moznosci i nad moznosc ochotnymi sie pokazali.
4 Z wielka prosba nas zadajac, abysmy to dobrodziejstwo i spólne udzielenie, którem sie usluguje swietym, przyjeli.
5 A nie tylko tak sobie postapili, jakosmy sie spodziewali; ale najprzód samych siebie oddali Panu, potem i nam za wola Boza.
6 Tak, zesmy musieli napomniec Tytusa, aby jako przedtem poczal, tak aby tez dokonal u was tegoz dobrodziejstwa.
7 Przetoz jako we wszystkiem obfitujecie w wierze i w mowie, i w umiejetnosci, i we wszelakiej pilnosci, i w milosci waszej przeciwko nam, tak i w tem dobrodziejstwie obfitujcie.
8 Nie mówie jako rozkazujac, ale przez pilnosc innych, jako jest szczera milosc wasza, na jawia wystawiajac.
9 Albowiem znacie laske Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ze dla was stal sie ubogim, bedac bogatym, abyscie wy ubóstwem jego ubogaceni byli.
10 A w tem podaje wam zdanie swoje; albowiem to wam jest pozyteczno, którzy nie tylko czynic, ale i chciec przedtemescie poczeli roku przeszlego.
11 A teraz to, coscie czynic poczeli, wykonajcie, aby jako byla ochotna mysl ku chceniu, tak tez aby bylo i dokonczenie z tego, co macie.
12 Albowiem jezli przedtem byla ochotna mysl, taz przyjemna jest wedlug tego, co kto ma, a nie wedlug tego, czego nie ma.
13 Bo nie chce, aby insi mieli ulzenie a wy ucisnienie, ale zeby za równo natenczas wasza obfitosc ich niedostatkowi usluzyla;
14 Aby tez ich obfitosc waszemu niedostatkowi usluzyla, zeby sie stalo porównanie,
15 Jako napisane: Kto wiele nazbieral, nie mial nazbyt; a kto malo nazbieral, nie mial malo.
16 Ale chwala Bogu, który dal takiez staranie o was do serca Tytusowego,
17 Iz ono napomnienie przyjal, a stawszy sie pilniejszym, dobrowolnie poszedl do was.
18 A poslalismy wespól z nim brata, który ma chwale w Ewangielii po wszystkich zborach; [1]
19 A nie tylko to, ale obrany jest przez glosy od zborów, za towarzysza drogi naszej z tem dobrodziejstwem, którem sie dzieje usluga od nas ku chwale samego Pana i ku doswiadczeniu ochotnego umyslu waszego,
20 Uchodzac tego, aby nam kto nie przyganil dla tej obfitosci, która sie przez nas usluguje,
21 Pilnie sie starajac o uczciwe rzeczy, nie tylko przed Panem, ale tez i przed ludzmi.
22 A poslalismy z nimi brata naszego, któregosmy czesto doswiadczyli, w wielu rzeczach byc pilnym, a teraz daleko pilniejszym dla wielkiej dowiernosci, która ma przeciwko wam.
23 A jezli idzie o Tytusa, ten jest moim towarzyszem i u was pomocnikiem; a jezli tez o braci naszych, poslami sa zborów i chwala Chrystusowa.
24 Przetoz oswiadczenie milosci waszej i chluby naszej z was pokazcie przeciwko nim przed oblicznoscia zborów.