1 Hizkiya, bütün Israil ve Yahuda halkina haber göndererek, Efrayim ve Manasse halkina da mektup yazarak, Israil'in Tanrisi RAB için Fisih Bayrami'ni* kutlamak amaciyla Yerusalim'deki RAB'bin Tapinagi'na gelmelerini bildirdi.
2 Kralla önderleri ve Yerusalim'deki topluluk Fisih Bayrami'ni ikinci ay* kutlamaya karar verdiler.
3 Bayrami zamaninda kutlayamamislardi; çünkü ne kendini kutsamis yeterli sayida kâhin vardi, ne de halk Yerusalim'de toplanabilmisti.
4 Bu tasari krala da topluluga da uygun göründü.
5 Herkes Yerusalim'e gelip Israil'in Tanrisi RAB için Fisih Bayrami'ni kutlasin diye Beer-Seva'dan Dan'a kadar bütün Israil ülkesine duyuru yapmaya karar verdiler. Çünkü bayram, yazili oldugu gibi çok sayida insanla kutlanmamisti.
6 Kralin buyrugu uyarinca ulaklar, kral ve önderlerinden aldiklari mektuplarla bütün Israil ve Yahuda'yi kosa kosa dolasarak su duyuruyu yaptilar: "Ey Israil halki! Ibrahim'in, Ishak'in ve Israil'in Tanrisi RAB'be dönün. Öyle ki, O da sag kalanlariniza, Asur krallarinin elinden kurtulanlariniza dönsün.
7 Atalarinin Tanrisi RAB'be ihanet eden atalariniza, kardeslerinize benzemeyin; gördügünüz gibi RAB onlari dehset verici bir duruma düsürdü.
8 Atalariniz gibi inatçi olmayin, RAB'be boyun egin. O'nun sonsuza dek kutsal kildigi tapinaga gelin. Kizgin öfkesinin sizden uzaklasmasi için Tanriniz RAB'be kulluk edin.
9 RAB'be dönerseniz, kardeslerinizi, ogullarinizi tutsak edenler onlara aciyip bu ülkeye dönmelerine izin vereceklerdir. Çünkü Tanriniz RAB lütfeden, aciyan bir Tanri'dir. O'na dönerseniz, O da yüzünü sizden çevirmeyecektir." [1]
10 Ulaklar Efrayim ve Manasse bölgelerinde Zevulun'a dek kent kent dolastilar. Ne var ki, halk gülerek onlarla alay etti.
11 Ama Aser, Manasse ve Zevulun halkindan bazilari alçakgönüllü bir tutum takinarak Yerusalim'e gitti.
12 Birlik ruhu vermek için Tanri'nin eli Yahuda'nin üzerindeydi. Öyle ki, Tanri kral ve önderlerin RAB'bin sözü uyarinca verdikleri buyruga halkin uymasini sagladi.
13 Ikinci ay Mayasiz Ekmek Bayrami'ni* kutlamak için çok büyük bir topluluk Yerusalim'de toplandi.
14 Ise Yerusalim'deki sunaklari kaldirmakla basladilar. Bütün buhur sunaklarini kaldirip Kidron Vadisi'ne attilar.
15 Ikinci ayin on dördüncü günü Fisih* kurbanini kestiler. Kâhinlerle Levililer utanarak kendilerini kutsadilar, sonra RAB'bin Tapinagi'na yakmalik sunular* getirdiler.
16 Bunun ardindan, Tanri adami Musa'nin Yasasi uyarinca, geleneksel yerlerini aldilar. Kâhinler Levililer'in elinden aldiklari kurban kanini sunagin üstüne döktüler.
17 Topluluk arasinda kendini kutsamamis birçok kisi vardi; bu nedenle arinmamis olanlarin Fisih kurbanini kesme ve RAB'be adama görevini Levililer üstlendi.
18 Çok sayida insan, Efrayim, Manasse, Issakar ve Zevulun'dan gelen halkin birçogu kendisini dinsel açidan arindirmamisti; öyleyken yazilana ters düserek Fisih kurbanini yediler. Hizkiya onlar için söyle dua etti: "Kutsal yerin kurallari uyarinca arinmamis bile olsa, RAB Tanri'ya, atalarinin Tanrisi'na yönelmeye yürekten kararli olan herkesi iyi olan RAB bagislasin." [3]
19 (#30:18)
20 RAB Hizkiya'nin yakarisini duydu ve halki bagisladi.
21 Yerusalim'deki Israilliler Mayasiz Ekmek Bayrami'ni yedi gün büyük sevinçle kutladilar. Levililer'le kâhinler RAB'bi yüceltmek amaciyla kullanilan yüksek sesli çalgilarla her gün O'nu övüyorlardi.
22 Hizkiya RAB'be hizmetlerini basariyla yerine getiren Levililer'i övdü. Yedi gün boyunca herkes esenlik kurbanlarini kesip atalarinin Tanrisi RAB'be sükrederek bayramda kendisine ayrilan paydan yedi.
23 Topluluk bayrami yedi gün daha kutlamaya karar verdi. Böylece herkes bayrami yedi gün daha sevinçle kutladi.
24 Yahuda Krali Hizkiya topluluga bin bogayla yedi bin davar sagladi; önderler de topluluga bin bogayla on bin davar daha verdiler. Birçok kâhin kendini kutsadi.
25 Bütün Yahuda toplulugu, kâhinler, Levililer, Israil'den gelen topluluk, Israil'den gelip Yahuda'ya yerlesen yabancilar sevindi.
26 Yerusalim'de büyük sevinç vardi. Çünkü Israil Krali Davut oglu Süleyman'in günlerinden bu yana Yerusalim'de böylesi bir olay yasanmamisti.
27 Levili kâhinler ayaga kalkip halki kutsadilar. Tanri onlari duydu. Çünkü dualari O'nun kutsal konutuna, göklere erismisti. [2]