1 RAB'bin Tapinagi'nin yapimi tamamlaninca Süleyman, babasi Davut'un adadigi altin, gümüs ve öbür esyalari getirip Tanri'nin Tapinagi'nin hazine odalarina yerlestirdi.
2 Süleyman RAB'bin Antlasma Sandigi'ni* Davut Kenti olan Siyon'dan getirmek üzere Israil halkinin ileri gelenleriyle bütün oymak ve boy baslarini Yerusalim'e çagirdi.
3 Hepsi yedinci aydaki* bayramda kralin önünde toplandi.
4 Israil'in bütün ileri gelenleri toplaninca, Levililer Antlasma Sandigi'ni yerden kaldirdilar.
5 Sandigi, Bulusma Çadiri'ni ve çadirdaki bütün kutsal esyalari Levili kâhinler tapinaga tasidilar.
6 Kral Süleyman ve bütün Israil toplulugu Antlasma Sandigi'nin önünde sayisiz davar ve sigir kurban etti.
7 Kâhinler RAB'bin Antlasma Sandigi'ni tapinagin iç odasina, En Kutsal Yer'e* tasiyip Keruvlar'in* kanatlarinin altina yerlestirdiler.
8 Keruvlar'in kanatlari sandigin kondugu yerin üstüne kadar uzaniyor ve sandigi da, siriklarini da örtüyordu.
9 Siriklar öyle uzundu ki, uçlari iç odanin önünden görünüyordu. Ancak disaridan görünmüyordu. Bunlar hâlâ oradadir.
10 Sandigin içinde Musa'nin Horev Dagi'nda koydugu iki levhadan baska bir sey yoktu. Bunlar Misir'dan çikislarinda RAB'bin Israilliler'le yaptigi antlasmanin levhalariydi.
11 Kâhinler Kutsal Yer'den* çiktilar. Orada bulunan kâhinlerin hepsi, bölüklerinin sirasini beklemeden, kendilerini kutsamislardi.
12 Bütün Levili ezgiciler -Asaf, Heman, Yedutun, ogullariyla kardesleri- zillerle, çenk ve lirlerle, ince keten kusanmis olarak sunagin dogusunda yerlerini almislardi. Borazan çalan yüz yirmi kâhin onlara eslik ediyordu.
13 Borazan çalanlarla ezgiciler tek ses halinde RAB'be sükredip övgüler sunmaya basladilar. Borazan, zil ve çalgilarin esliginde seslerini yükselterek RAB'bi söyle övdüler: "RAB iyidir; Sevgisi sonsuza dek kalicidir." O anda RAB'bin Tapinagi'ni bir bulut doldurdu. [1]
14 Bu bulut yüzünden kâhinler görevlerini sürdüremediler. Çünkü RAB Tanri'nin görkemi tapinagi doldurmustu.