1 "Yahuda'nin günahi demir kalemle yazildi; Yüreklerinin levhalari, Sunaklarinin boynuzlari üzerine Elmas uçlu aletle oyuldu.
2 Bol yaprakli her agacin yaninda, Her yüksek tepedeki sunaklarla, Asera* putlariyla Çocuklariymis gibi ilgileniyorlar.
3 Ey kirdaki dagim, ülkende islenen günahlar yüzünden Servetini, bütün hazinelerini Ve puta tapilan yerlerini birakacagim, yagmalansin.
4 Sana verdigim mülkü kendi suçunla yitireceksin. Bilmedigin bir ülkede Düsmanlarina köle edecegim seni. Çünkü öfkemi alevlendirdiniz, Tutusup sonsuza dek yanacak."
5 RAB diyor ki, "Insana güvenen, Insanin gücüne dayanan, Yüregi RAB'den uzaklasan kisi lanetlidir.
6 Böylesi bozkirdaki çali gibidir, Iyilik geldigi zaman görmeyecek; Kurak çöle, Kimsenin yasamadigi tuzlaya yerlesecek.
7 "Ne mutlu RAB'be güvenen insana, Güveni yalniz RAB olana! [1]
8 Böylesi su kiyilarina dikilmis agaca benzer, Köklerini akarsulara salar. Sicak gelince korkmaz, Yapraklari hep yesildir. Kuraklik yilinda kaygilanmaz, Meyve vermekten geri durmaz."
9 Yürek her seyden daha aldaticidir, iyilesmez, Onu kim anlayabilir? [2] [3]
10 "Ben RAB, herkesi davranislarina, Yaptiklarinin sonucuna göre ödüllendirmek için Yüregi yoklar, düsünceyi denerim."
11 Yumurtlamadigi yumurtalarin üzerinde oturan keklik nasilsa, Haksiz servet edinen kisi de öyledir. Yasaminin ortasinda serveti onu birakir, Yasaminin sonunda kendisi aptal çikar.
12 Tapinagimizin yeri Baslangiçtan yüceltilmis görkemli bir tahttir.
13 Ey Israil'in umudu RAB, Seni birakanlarin hepsi Utanilacak duruma düsecek. Sana sirtini dönenler topraga yazilacak, Çünkü RAB'bi, diri su pinarini biraktilar.
14 Sifa ver bana, ya RAB, O zaman iyi olurum; Kurtar beni, kurtulus bulurum, Çünkü övgüm sensin.
15 Bana, "Hani, RAB'bin sözü nerede? Haydi, gelsin yerine bakalim" deyip duruyorlar.
16 Senin hizmetinde çoban olmaktan kaçinmadim, Felaket gününü de ben istemedim. Dudaklarimdan çikan her sözü bilirsin, ya RAB. O söz zaten senin agzindaydi.
17 Dehset verme bana, Felaket gününde siginagim sensin.
18 Bana eziyet edenler utandirilsin, Ama beni utandirma; Onlari yilginliga düsür, Ama beni düsürme. Felaket gününü getir üzerlerine, Onlari iki kat yikimla ez.
19 RAB bana söyle dedi: "Yahuda krallarinin girip çiktigi Halk Kapisi'na ve Yerusalim'in öbür kapilarina git, orada dur.
20 Halka de ki, 'Ey Yahuda krallari, Yahuda halki, Yerusalim'de oturup bu kapilardan girenler, RAB'bin sözünü dinleyin!
21 RAB diyor ki, Sabat Günü* yük tasimamaya, Yerusalim kapilarindan içeri bir sey sokmamaya dikkat edin.
22 Sabat Günü evinizden yük çikarmayin, hiç is yapmayin. Atalariniza buyurdugum gibi Sabat Günü'nü kutsal sayacaksiniz.
23 Ne var ki, onlar sözümü dinlemediler, kulak asmadilar. Dikbaslilik ederek beni dinlemediler, yola gelmek istemediler.
24 Beni iyi dinlerseniz, diyor RAB, Sabat Günü bu kentin kapilarindan yük tasimayip hiç is yapmayarak Sabat Günü'nü kutsal sayarsaniz,
25 Davut'un tahtinda oturan krallarla önderler savas arabalarina, atlara binip Yahuda halki ve Yerusalim'de yasayanlarla birlikte bu kentin kapilarindan girecekler. Bu kentte sonsuza dek insanlar yasayacak.
26 Yahuda kentlerinden, Yerusalim çevresinden, Benyamin topraklarindan, Sefela'dan, daglik bölgeden, Negev'den gelip RAB'bin Tapinagi'na yakmalik sunular*, kurbanlar, tahil sunulari*, günnük ve sükran sunulari getirecekler.
27 Ancak beni dinlemez, Sabat Günü Yerusalim kapilarindan yük tasiyarak girer, o günü kutsal saymazsaniz, kentin kapilarini atese verecegim. Yerusalim saraylarini yakip yok edecek, hiç sönmeyecek ates."